เมตตายืนมองเจ้านายหนุ่มด้วยความแปลกใจ เมื่อก่อนเขาไม่เคยเป็นแบบนี้ ถ้าทั้งคู่เจอกันเมื่อไหร่ก็จะต้องทะเลาะกันทุกที คุณหนูใหญ่ของนางก็แปลกไปจากเดิม นางเล็งเห็นแล้วว่าเรื่องยุ่งๆ กับกำลังจะขึ้นในบ้านหลังนี้อย่างแน่นอน
‘คุณกฤษเป็นอะไรหรือเปล่า หรือว่าไม่สบาย แล้วแบบนี้จะมีเรื่องกันไหม เฮ้อ…’
เมตตาถอนหายใจออกมา ก่อนจะหันหลังกลับบ้านพักของตัวเอง แต่ในใจก็อดเป็นห่วงเด็กสาวขึ้นมาไม่ได้ “ไม่รู้ว่าจะทะเลาะกันอีกหรือเปล่า แต่ช่างเถอะ เรื่องของเจ้านาย อย่าไปสนใจ พรุ่งนี้ก็รู้เองแหละ” นางเมตตาพึมพำออกมาอย่างเป็นห่วง
กฤษดาเดินมาถึงหน้าห้องหญิงสาว หยุดอยู่หน้าประตูด้วยความลังเลใจ ก่อนจะตัดสินใจยกมือข้างที่ว่างเคาะประตู เคาะอยู่หลายครั้งก็ไม่มีเสียงเปิดประตู ชายหนุ่มจึงล้วงกุญแจสำรองเพื่อเปิดประตูห้องอย่างถือวิสาสะ ก่อนปิดมันเบาๆ พลางมองสำรวจในห้องก็พบแต่ความว่างเปล่า
“หายไปไหนของเขานะ” ชายหนุ่มพึม
