ขณะที่ดวงตากลมของไลลากำลังยืนนิ่งจ้องมองไปยังชายร่างสูงที่กำลังลงจากรถเดินตรงเข้ามายังร่างสวยหุ่นดีของหญิงสาวสวยที่ยืนอยู่
"ไลลา" เสียงปลายฟ้าเอ่ยเรียกเพื่อนตัวเล็กดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าเรียวใสได้สติ เช่นเดียวกับดวงตาคมของชายอีกคนที่ชะงักนิ่งเหลือบสายตาไปมองยังร่างเล็กที่ยืนตัวแข็งกลืนน้ำลายลงคอ ความเฉยชาไร้ความรู้สึกในนัยน์ตาสีเทานิ่งนั้นทำเอาไลลายิ่งเม้มปากแน่นเบือนสายตาหนีไปอีกทาง เพราะนัยน์ตาคู่นั้นมันเหมือนกับวันนั้น...
'ไลลา...ชอบพี่คามิลค่ะ' เสียงหวานของหญิงสาวในชุดนักเรียนน่ารักสูดลมหายใจเข้าตัดสินใจเอ่ยบอกรุ่นพี่หนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเสียงสั่นหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
'...' เจ้าของใบหน้าหล่อนิ่งก็ใช้ดวงตาคมจ้องมองไปยังใบหน้าเล็กของคนตรงหน้านิ่งไม่แสดงสีหน้าท่าทีใด ๆ ออกมา
'พะ พี่คามิล...'
'หลบไป อย่ามายุ่งกับฉัน'
'ไม่ค่ะ ไลลาไม่หลบ ไลลาชอบพี่! ชอบมากด้วย' ร่างเล็กยังคงดื้อรั้นตามนิสัยไม่ทำตามที่รุ่นพี่ตัวสูงบอก กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อน ๆ ค่อย ๆ ฟุ้งออกจากหญิงสาว
'ฉันบอกให้หลบไป' เสียงทุ้มนิ่งบอกอีกครั้งด้วยแววตาเริ่มเข้มเรียบมากกว่าเดิม ทว่าไลลาที่ตอนนี้ได้มีแอลกอฮอล์อยู่ในร่างกายจำนวนหนึ่งก็ไม่คิดสนใจ
'ไลลาจะไม่หลบค่ะ จนกว่าพี่จะ...' ไม่รอให้เรียวปากเล็กได้พูดจบ มือแกร่งของคามิลก็จัดการเอื้อมลงไปหมายจะผลักร่างเล็กออกทำให้ไลลาที่รู้ทันยังคงพยายามยื้อไม่หลบแถมยังใช้สติที่แสนเชื่องช้าของตัวเองเอามือคว้าคอหนาของคนตรงหน้าเข้ามากดจูบด้วยความไม่ประสีประสามึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
พรึบ!
'ทำบ้าอะไรของเธอ' ใบหน้าหล่อเย็นชาถามขึ้นเสียงเข้มหลังจากที่ผลักร่างบางตรงหน้าออก
'ไลลาชอบพี่คามิลค่ะ' เรียวปากเล็กยังคงพร่ำบอกคำเดิมทำให้ดวงตาคมนัยน์ตาสีเทาก้มลงมองกดเสียงต่ำพูดใส่ไลลาน้ำเสียงดุดัน
'หลบไป แล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีก'
"ไลลา!"
"ฮ ฮะ..." ร่างบางที่เผลอยืนนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตสะดุ้งขึ้นด้วยความตกใจหลังจากที่ถูกเพื่อนเอ่ยเรียกชื่อเธอขึ้นเสียงดัง
"เป็นอะไรเนี่ย เหม่ออะไร"
"อ อ่อ ปละ...เปล่า" ริมฝีปากบางอมชมพูเอ่ยก่อนจะก้มหน้าลงเมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาคมของใครอีกคนกำลังจ้องมองมายังเธออยู่นิ่งอย่างยากจะคาดเดาในความคิดของร่างสูง เนื่องจากมันมีแต่เพียงความว่างเปล่าไร้ความรู้สึก
ยังคงเย็นชาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน...
"ลงมาทำไม นึกว่าจะรอบนรถซะอีก" เสียงหวานของมาร์หันถามคนตัวสูงขึ้น
"จะสูบบุหรี่"
"อ่อ จะสูบรอตรงนี้ใช่ไหม หรือว่าจะไปกับมาร์"
"รอตรงนี้" เสียงทุ้มนิ่งใบหน้าเย็นชาตอบกลับ
"โอเค" หญิงสาวหุ่นดีในชุดเดรสก็พยักหน้าอย่างรับรู้ในคำตอบก่อนจะหันไปยังรุ่นน้องสาวที่ยืนอยู่
"เดี๋ยววีพาพี่ไปดูเวทีหน่อยได้ไหม พี่อยากรู้ว่าเป็นแนวประมาณไหน"
"ได้เลยค่ะพี่มาร์ ไปกันเลยไหมคะ"
"อืม ไปสิ" ว่าแล้วทั้งสองก็พากันเดินตรงไปยังด้านในตึกคณะ ไลลาเองก็ได้แต่ยืนนิ่งทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะไม่คิดว่าจะได้กลับมาเจอกับรุ่นพี่ตัวสูงเย็นชาคนนี้อีกครั้ง...
"ไลลา ไม่ไปเหรอ" เสียงปลายฟ้าเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กขึ้น
"อ อ่อ ไปสิ" เรียวปากเล็กตอบกลับโดยที่ดวงตากลมโตราวกับตุ๊กตาบาร์บี้ยังคงลอบมองไปยังชายร่างสูงที่ยืนจุดบุหรี่สูบอยู่ ซึ่งในตอนนั้นเองดวงตาคม นัยน์ตาสีเทาก็เลื่อนเข้ามาปะทะเข้ากับร่างเล็กอีกครั้งก่อนที่ไลลาจะเป็นฝ่ายละสายตาออกเนื่องจากถูกปลายฟ้าโอบเอวพาเดินออกไป คามิลก็ยืนนิ่งละสายตามองไปทางอื่นด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไม่ได้สนใจอะไรต่อ ปากหนาพ่นควันสีขาวออกด้วยใบหน้าหล่อเย็นชา