TATLONG oras ang tinagal ni Sir Kaito nang magpasya na rin siyang umalis. Naiilang nga ako habang nandito siya dahil iyong mga mata niya ay always nakatingin sa akin. Pakiramdam ko tuloy may rumi sa mukha ko, hindi ko naman mahawakan ang mukha ko dahil naiilang ako sa kanya. Iyong pakiramdam na may nanonood sa bawat galaw mo, ganoʼn ang pakiramdam ko kanina kaya ang ginawa ko pagkatapos kong kumain ay nagtulog-tulugan ako pero ganoʼn pa rin ang aking pakiramdam.
Common lang ba ang ganoʼn? Or, nagpe-feeling maganda lang ako?
Naririnig ko iyon sa mga kapwa ko bata sa hideouts. Iyong nako-conscious sila kapag may tumitingin na gwapo sa kanila, ganda-gandahan daw tawag doon.
“Miss Frances, mansanas po!”
Napatingin ako kay nurse Rachel nang bumalik siya pagkaalis ni Sir Kaito.
“Salamat
