SUNDAY, nagsimba kaming pamilya. Lahat kami kasama maging si Collete na kahit naghihikab ay sumama pa rin siya. Nandito na kami sa loob ng simbahan at hinihintay na lamang mag-umpisa ang misa. Nasa dulo pala ako at ang katabi ko ay si Callon, pinaggitnaan niya kami ni Collete.
“Are you okay, Frances?” pagtatanong niya sa akin na hindi ako umiimik dito habang nakaupo pa kami.
Tinignan ko siya at tumango. “Um, okay naman ako, Callon! Hindi ko lang ginagamit itong de-chargeable kong e-fan dahil natatamaan ako ng electric fan na iyon,” saad ko sa kanya at tinuro ang malaking electric fan na umiikot.
“Hindi iyon ang tinutukoy ko. Kanina ka pa tahimik,” saad niya sa akin.
“Wala naman akong sasabihin,” saad ni sa kanya at napailing sa akin.
“Wooh! Miranda family!”
Nagulat kami ni Callon
