Secret love Episode-๑๕
890 Words
ครืด.. ครืด..
“อื้อ ว่าไงมึง”
(...)
“ขอบใจ ฝากด้วยนะ”
เสียงสนทนาของเธอกับใครบางคนปลุกผมตื่นแต่เช้า แต่ไม่ลืมตาหรอกนะครับ อยากแกล้ง ฮ่า ๆ พลิกตัวไปกอดเธอจนแน่น คนในอ้อมกอดดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมา ก่อนจะหันหลังให้ผมไม่รู้บังเอิญหรืออะไร ฝ่ามือดันไปอยู่ตรงตำแหน่งหน้าอกหน้าใจของเธอพอดี อื้อหือ!! นิ่มครับ สอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอ...
(เพี้ยะ!!)
“เฮีย! ไม่เนียนค่ะ”
“อืม อยู่เฉย ๆ ดิ” เธอนิ่งไปเลย แต่เสียงหัวใจเต้นแรงมาก
“เฮียเบส”
พรึ่บ!
ผมพลิกตัวขึ้นไปอยู่ด้านบน ก้มมองคนที่นอนใต้ร่างตอนนี้ เพิ่งสังเกตวันนี้แหละ เวลาที่เธอไม่แต่งหน้าโคตรน่ารักเลยครับ หน้าใสมากไม่เหมือนยัยแรดน้อยของผมเลย
“เพิ่งสังเกตว่ามึงน่ารักขนาดนี้”
“...” มองสบตากันนิ่ง ๆ ก่อนจะเลิกชุดนอนเธอขึ้นเล็กน้อย จนเผยให้เห็นเนินอก พลางก้มลงไปใช้ลิ้นแตะสัมผัสแผ่วเบา ไม่ลืมที่จะทิ้งรอยไว้เล็กเอาไว้ด้วย
“อ๊ะ!” คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อย แก้มแดงเชียว
“เขินเหรอ” หลบตาผมแล้วครับ
“หนูไม่หน้าด้านเหมือนเฮียสักหน่อย”
“เดี๋ยวนี้พัฒนาหลอกด่ากูก็เป็น”
“เปล่าด่านะคะหนูแค่...อื้อ!” น้ำเสียงของเธอขาดหายไปพร้อมกับจูบกระชากวิญญาณของผม แค่เพียงไม่นานก็ผละออก
“ห้ามให้ใครทำแบบนี้นะนอกจากกูคนเดียว”
“ฉวยโอกาส!”
“เหรอ? ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
ถามว่าอยากไหม? บอกเลยว่ามาก! แต่ต้องอดกลั้นเอาไว้ก่อน ยังไม่อยากผูกมัดเธอในตอนนี้ครับตราบใดที่เรื่องทั้งหมดยังไม่จบลงและไม่รู้ว่าจะลงเอยแบบไหน ผมขอเก็บเธอไว้เป็นความสุขทางใจเงียบ ๆ ก่อนแล้วกัน
“ผิง”
“...”
“กูเงี่ย...”
“ห๊ะ!” ทำหน้าเหลอหลามากครับ ฮ่า ๆ
“อยู่นิ่ง ๆ ดิ ที่เหลือกูจินตนาการเอง”
“ฮะ เฮีย” ไม่รอช้าซุกไซ้ใบหน้าลงไปยันร่องอกขาว ๆ ของเธอ สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะดีดตัววิ่งเข้าห้องน้ำไป ... นี่ใคร นี่เฮียเบสไง! ถึงจุดที่ต้องโลกสวยด้วยมือเราแล้วเหรอเนี่ย ตาย ๆ รู้ถึงไหน อายถึงนั่น
“ซี๊ด .. อ่าห์ ผิง กะ กูจะเสร็จ อื้ม..”
“อะ ไอ้เฮีย!! ไอ้บ้า!! ไอ้โรคจิต” เสียงตะโกนด่าจากด้านนอกครับ ฮ่า ๆ แกล้งไปอย่างนั้นเอง
รีบอาบน้ำแต่งตัวให้ไว วันนี้ต้องเข้าบ่อนสักหน่อย เปิดประตูออกมาเธอนั่งรออยู่ปลายเตียง ในมือถือผ้าขนหนูกับชุดอยู่
“ใครโทรมาเมื่อเช้า”
“ไอ้เดลอ่ะ มันอาสาอยู่เป็นเพื่อนนักรบให้เอง”
“วันนี้ไม่มีเรียน?”
“ยกคลาสค่ะ เรียนพรุ่งนี้เต็มวันแทน”
“ไปอาบน้ำสิ วันนี้ไปกับกูหน่อย”
“ไปไหนเหรอคะ”
“เดี๋ยวก็รู้ ให้ไว! ให้เวลาสองวิ”
“โห่เฮีย! ถอดเสื้อผ้าก็หมดเวลาแล้วป่ะ”
“กูถอดให้ป่ะล่ะ”
“ทะลึ่ง!” ทีงี้ล่ะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำให้ไวเลย
ไม่มีอะไรมากแค่เข้าไปดูความเรียบร้อยนิดหน่อย แล้วจะเข้าบริษัทต่อ อย่างที่ไอ้นิวมันบอกก็ถูกทุกอย่าง ความลับไม่มีในโลก ค่อย ๆ ให้เธอซึมซับไปทีละนิดแล้วกัน ถึงวันนั้นจะได้ไม่ตื่นกลัวมากจนเกินไป ผมไม่ได้โกหกนี่ครับ เพียงแต่ไม่เคยแสดงด้านมืดให้เธอเห็นเท่านั้นเอง
ไม่นานเธอก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จ สำรวจคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า วันนี้แปลกตาไปหน่อย เสื้อเอวลอย กระโปรงเอวสูงสั้น ๆ น่ารัก ๆ ปกติเคยเห็นแต่ชอบใส่กางเกงขายาวไง ถือว่าโอเคครับ ความสุขของเธอผมไม่ขัดอยู่แล้วถึงจะหวงก็เถอะ
“รอแปปนะเฮีย คิกคิก”
“ลืมใส่กางเกงในหรือไง”
“อือ! เฮียรู้ได้ไงอ่ะ ฮ่า ๆ ” หัวเราะเสียงดังเชียว ก่อนจะเดินไปหน้ากระจก ทาครีม เขียนคิ้ว ทาปาก แต่งหน้าตามประสาผู้หญิง
“ไปค่ะ เสร็จแล้ว” ยิ้มโชว์ฟันสวยไปที
“กุญแจรถมาด้วยครับคุณผู้หญิง”
“ทำดีมาก เดี๋ยวให้โบนัสเพิ่มนะไอ้หนู ฮ่า ๆ ”
(โป้ก!!)
“ลามปามนะมึงอ่ะ”
“ไม่เลยเฮียคิดไปเองทั้งนั้น”
กอดคอพากันเดินมาถึงลานจอดรถ สตาร์ทเครื่องแล้วออกมาทันที คนข้าง ๆ นั่งเล่นเกมส์เพลินเลยครับ เหมือนจะไม่สนใจสักนิดว่าผมจะพาไปไหน
“ฮือ...แบตหมดอ่ะ เฮียขอยืมมือถือหน่อยดิ กำลังสนุกเลย”
“เล่นเป็นเด็กไปได้” ปากบ่นแต่ก็ยื่นมือถือให้เธอนะ
ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!
“จิ๊! หนูกำลังจะชนะอยู่แล้วเชียว” หน้าไม่รับแขกแล้วครับ
“เปิดดูดิใครไลน์มา”
“สาว ๆ ของเฮียนั่นแหละค่ะ!!”
“ไม่ใช่ละ กูไม่เคยให้เบอร์ ให้ไลน์ใครครับคุณผิง”
“คิกคิก พี่หน้าหล่อเขาบอกว่าเรียบร้อยแล้ว อะไรเรียบร้อยเหรอคะ?”
“ยังมีคนหล่อกว่ากูอีกเหรอเนี่ย แย่จัง” ผมเลี่ยงที่จะตอบคำถามเธอซึ่งเจ้าตัวก็ไม่เซ้าซี้นะครับเล่นเกมส์ต่ออย่างสบายใจจนรถแล่นเข้ามาจอดสถานที่แห่งหนึ่ง...
- Writer
