Secret love Episode-๑๔

1656 Words

ช่วงเช้าผมตั้งใจจะไปส่งเธอครับ แต่มีเรื่องด่วนเข้ามาซะก่อน เรือส่งสินค้าถูกโจมตีระหว่างทาง สร้างความเสียหายจำนวนมหาศาล บอกตามตรงครั้งนี้ย่อยยับมาก พวกมันเล่นงานผมต่อเนื่องจนตั้งรับแทบไม่ทัน ลูกน้องบาดเจ็บ ล้มตายไปหลายสิบชีวิตเลย ในเมื่อมันทำให้ผมฉิบหายพวกมันก็ต้องฉิบหายไปกับผมด้วย!! วางสายจากไอ้คินเสร็จหันหลังกลับมาถึงกับตกใจ ไม่รู้ว่าผิงได้ยินอะไรไปบ้าง ปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะพาตัวเองไปใกล้เธอ งานก็สำคัญ...คนตรงหน้าก็สำคัญ นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่ากลืนไม่เข้า คายไม่ออก ผมซื้อรถใหม่ให้เธอพร้อมเงินจำนวนหนึ่งส่วนคอนโดนี้ไม่มีใครรู้ครับ นอกจากลูกน้องคนสนิทเท่านั้นเอง หวังว่าที่นี่จะปลอดภัยพอสำหรับคนตัวเล็กนะ ไม่รู้หรอกว่าเธอจะคิดยังไง แต่สำหรับผม แค่อยากให้ อยากดูแลไม่ได้ตั้งใจทำเหมือนว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่าเลยด้วยซ้ำ ครืด .. ครืด .. (คุณผิงเธอออกไปแล้วครับนาย) “อืม มึงสองคนไปดูงานที่บ่อน เรื่องนั้นกูจัดการเอง” (ระวังตัวด้วยนะครับ) “ขอบใจ มึงสองคนก็เหมือนกัน” ออกจากคอนโดก็มุ่งหน้าไปท่าเรือทันที ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้บิ๊กไบท์คู่ใจคงเหมาะสุดc] h; “สัส! ถึงกับใส่สูทผูกไทด์” ไอ้นิวเอ่ยแซวทันทีที่ผมมาถึง “กูจะเข้าบริษัทพ่อต่างหากล่ะ เสือกเกิดเรื่องเหี้ยนี่ซะก่อน” เทน : เอาไงดีวะ ครั้งนี้ไอ้พวกเหี้ยนี่เล่นใหญ่ฉิบหาย คิน : ลุยเลยป่ะล่ะ “ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน สายกูรายงานมาอีกสามวันข้างหน้า พวกมันจะลักลอบส่งของทางชายแดน” นิว : สินค้าเสียหายไปเยอะเลย ขาดทุนย่อยยับ “พวกมันก็ต้องย่อยยับเหมือนกัน มึงเตรียมตัวไว้ให้ดีเหอะ” เทน : คิดจะทำอะไร “ทำในแบบที่พวกเราถนัดไงเพื่อน” ระหว่างที่ผมกำลังปรึกษากันอยู่จู่ ๆ ผิงโทรเข้ามาซะงั้น ไม่มีเวลามากนักเลยเลี่ยงที่จะคุยกับเธอ ผมมั่นใจว่าตอนนี้เธอปลอดภัยดี เรื่องอะไรจะยอมให้เกิดเหตุการณ์เดิม ๆ ซ้ำสองล่ะ “เอาตามนี้นะ รอแค่เวลาอย่างเดียวก็พอ” นิว : กูจะเล่นให้หนักเลย สัส! ฉิบหายเป็นสิบ ๆ ล้าน “แปปนะ กูขอนอกเรื่องก่อน ไอ้นิวมึงกับน้องคนนั้น?” ไอ้คิฯพูดแทรกขึ้นก่อนจะหันไปถามไอ้นิว “อะไร ๆ กูเปล่านะ!” (ผัวะ!) “มันยังพูดไม่ทันจบเลยไหม? มึงรนอะไร” ไอ้เทนพูดขึ้น พร้อมฟาดฝ่ามือหนัก ๆ กลางกระบานไอ้นิว “พวกมึงอย่ากดดันกู กูไหว้ล่ะ” “มึงแอบไปวางไข่ไว้ที่ไหน สารภาพมาซะดี ๆ ” ท่าทางของมันคิดเป็นอื่นไม่ได้เลยครับ “ก็กลุ่มเดียวกับเมียมึงแหละครับ” ไอ้คินเอ่ย “กูยังไม่มีเมีย” ...: เหรอ... “กวนส้นตีนจริง ๆ เมื่อกี้ยังเครียดกันอยู่เลย” “กูกับมึงก็ไม่ต่างกันหรอกไอ้เบส เข้าใจป่ะล่ะ... ถ้าเข้าใจก็เอ่อ...เออคนนั้นแหละ!!” “...” เทน : คนนั้นแหละ... น้องลินอ่ะ? “เออ!! เมียกูเองจบไหม?” คิน : สัส! แดกเงียบนะมึงอ่ะ “เดี๋ยวนะ งั้นแสดงว่าลินก็รู้ว่ามึงเป็น...” “รู้...แต่ไม่ทั้งหมด ส่วนเรื่องของมึงหายห่วง ลินจะเป็นอีกคนที่คอยดูแลน้องผิง โอเคไหม? แต่ความลับมันไม่มีในโลกหรอกนะไอ้เบส มึงจะเป็นคนบอกหรือให้น้องมันรู้ด้วยตัวเองล่ะ? “สักวันก็ต้องรู้อยู่ดี แต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา รอบตัวกูมีแต่อันตรายและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้ฟีนิกส์มันจะกลับมาเอาคืนเมื่อไหร่” ผมไม่เคยกลัวที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูแม้แต่ครั้งเดียว แต่ตอนนี้ผมไม่อยากให้ใครรู้ว่าผมกำลังซ่อนใครบางคนอยู่ ขนมผิงคือจุดอ่อนของผมดี ๆ นี่เอง จะว่าหาเรื่องใส่ตัวก็คงใช่แหละ ทำไงได้ก็มันรู้สึกไปแล้ว เทน : ดี ๆ นะมึงน้องผิงก็ไม่มีพิษมีภัยอะไรติดจะเก่งด้วยซ้ำไป นิว : ฉลาดมากด้วยขอบอก คิน : จริง! ไม่งั้นจะเป็นเดอะเบสของผับมึงเหรอ “พวกมึงว่ากูทำกับผิงมากเกินไปหรือเปล่า” ผมเอ่ยถามอย่างไม่มั่นใจ ในมุมของผมน่ะผมรู้ แต่กับผิงผมไม่รู้เลยว่าเธอคิดอะไรอยู่หรือรู้สึกยังไง “มึงทำอะไรเขาล่ะ” ไอ้เทนเอ่ยถาม “กูให้ผิงเป็นเด็กกู เลือกที่จะเลี้ยงดูเธอแบบลับ ๆ รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังดูถูกชีวิตของเขาเลยว่ะ แต่ทำไงได้มันไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้ว” “มึงกำลังปกป้องน้องผิงต่างหากล่ะ” นิว : ตัวมึงรู้ดีที่สุด เทน : ถ้าไม่รู้สึกอะไร คงไม่มีใครยอมเป็นเด็กเสี่ยง่าย ๆ หรอกจริงไหม? หาเงินเก่ง ๆ แบบขนมผิงคงไม่หวังรวยทางลัดหรอก “ก็ไม่ใช่เด็กเสี่ยซะทีเดียวหรอกนะเพราะเขาไม่เคยร้องขออะไรเลย และทุกสิ่งทุกอย่างกูเป็นคนยื่นให้เอง” “ก็นี่ไง... มึงไม่เคยสัมผัสอะไรแบบนี้ไง ไม่แปลกหรอกถ้าจะตกหลุมรักน่ะ มึงเชื่อพวกกูดิมันไม่แย่อย่างที่คิดหรอก อย่าคิดเองเออเองดิวะ” “เออ” “ใจหน่อยดิวะ” ไอ้คินตบบ่าผมเป็นเชิงให้กำลังใจผม “ทีปาระเบิด วิ่งหนีลูกปืนหัวซุกหัวซุนไม่เห็นกลัว” “มันเหมือนกันหรือไงล่ะ มึงก็เปรียบเทียบไปเรื่อย” “เอาน่า...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น กูเชื่อว่ามึงทำดีที่สุดแล้ว” ไอ้นิวเสริมขึ้นมาอีกคน คุยกันต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะพากันย้ายมาผับไอ้คินแทน ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงแล้วครับ ผู้คนยังไม่มีหรอกแค่หาที่สุมหัวกันเท่านั้นเอง “สักสองน้ำไหม กูเรียกให้เด็ด ๆ ทั้งนั้น” ไอ้คินเสนอขึ้น “ไม่อ่ะ ไม่อยากว่ะ” “เชี่ย..กูหูฝาดไปเปล่าวะ ปกติไม่เห็นปฏิเสธ” “น้องผิงนี่เอาเรื่องเหมือนกันแฮะ” ไอ้เทนมันว่าพลางแค่นหัวเราะออกมาให้กับคำตอบของผมก่อนหน้านี้ นิว : ปราบเสือหื่นซะอยู่หมัดเชียว “สัส! แล้วมึงอ่ะ ไม่เอาเหรอ มีแต่เอ็กซ์ ๆ ทั้งนั้น” ต้องกระแนะกระแหนมันบ้างครับ “ไม่ครับ!! กูคนรักเมีย” ...: ถุย! “หน้าห้องน้ำเมื่อกี้กูเห็นนะ” “ส้นตีนเถอะครับ แม่งพุ่งมากอดกูเฉย กลิ่นน้ำหอมติดเสื้อกูเต็มไปหมด กลับห้องไปเมียตีหัวแตกแน่ ๆ ” สีหน้ามันตอนนี้โคตรวิตกกังวลเลย เทน : กลายเป็นคนกลัวเมียไปซะแล้ว ฮ่า ๆ “รอให้พวกมึงมีก่อนเถอะ!!” ไอ้นิวพูดขึ้นพลางชี้หน้าคาดโทษ “มึงจะทำไม?” “เปล่า แค่จะเรียนเชิญเข้าสมาคมกับกูครับ ฮ่า ๆ ” “สัส! นึกว่าจะแน่ ก่อนกลับไปอาบน้ำห้องทำงานกูก็ได้ สงสารหรอกนะ เมียโหดขนาดนี้” ไอ้คินเสนอขึ้น “ขอบพระค... อย่างสู๊ง” ยังครับ ยังติดตลกอยู่ นั่งเล่นนั่งคุยกันไปเรื่อยจนเวลาล่วงเลยมาถึงกลางดึก ไม่รู้ว่าป่านนี้คนทางนั้นเป็นยังไงบ้าง แยกย้ายกันเสร็จผมก็กลับห้องทันที ถามว่าทำไมไม่กลับบ้านน่ะเหรอ? มันไกลครับที่นี่สะดวกสุด จอดรถเรียบร้อยก้าวเท้ายาว ๆ ขึ้นห้องระหว่างทางไม่ลืมที่จะโทรไปถามเรื่องงานในบ่อนกับไอ้สองคนนั้นด้วย แตะคีย์การ์ดเข้าไปถึงกับต้องขมวดคิ้วครับ เหมือนมีใครอยู่อย่างนั้นแหละ เปิดประตูอย่างเบามือที่สุด สายตาปะทะเข้ากับร่างเล็กที่หลับไหลอยู่บนที่นอน แสงไฟสลัว ๆ ยังพอมองเห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจน ปากนิด จมูกหน่อย ขนตายาวงอนเรียงกันเป็นแพรสวย แก้มยุ้ย ๆ ของเธออีก อดใจไม่ไหวขอฟัดหน่อยเถอะก้มลงไปหอมแก้มอย่างถือวิสาสะ “อื้อ!” เธอขยับตัวหนีเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าร่างกายถูกรบกวน “หึ! ยัยขี้เซา” ผมว่ายิ้ม ๆ ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี ไม่นึกว่าเธอจะกลับมาที่ห้องนี้อีก รู้สึกดีครับอย่างน้อยเธอก็มองว่าที่นี่ปลอดภัยและอุ่นใจสำหรับเธอ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จหิวครับ แปลกมาก ปกติผมไม่กินมื้อดึก สงสัยยัยแรดทำระบบร่างกายผมแปรปรวนซะแล้วสิ เดินเข้าไปในครัว ปกติจะมีอาหารแช่แข็งติดตู้เย็นอยู่แล้วเพราะผมทำอาหารไม่เป็น เอื้อมมือกำลังจะเปิดตู้เย็นแต่สายตาดันเหลือบไปเห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะสองสามอย่าง คงจะเป็นฝีมือของผิงสินะ ไม่รอช้าตักข้าวแล้วนั่งกินเงียบๆ คนเดียว อร่อยครับ ล้างจานทำอะไรเสร็จเรียบร้อย ไปแปรงฟันแล้วพาตัวเองเข้านอน “เพิ่งมาเหรอคะ หนู...” ขยี้หูขยี้ตางัวเงียเชียว “ค่อยคุยกัน นอนเนอะดึกมากแล้ว” พลางแทรกตัวไปในผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ สอดมือเข้าไปใต้ศีรษะอีกมือโอบกอดเธอไว้ กำลังจะหลับแล้วเชียว แต่ทว่า... พรึ่บ! เธอพลิกตัวขึ้นไปนอนบนตัวผม ใบหน้าสวยซบลงอกแกร่ง หลับตาพริ้มอย่างสบายใจ แล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะ “อื้อ กอดสิคะ...หนูจะนอน” “ถ้ามึงยังนอนแบบนี้อีกกูจับย...แน่ ๆ ” ปากพูดไปแบบนั้นแต่ก็กอดเธอนะครับ ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ เหลือบมองดูปรากฏว่าหลับไปแล้วเรียบร้อย “...” แล้วผมล่ะ!! ใจเย็น ๆ ไอ้เบส เย็นเข้าไว้ ลูบศีรษะเธอเพลินจนผล็อยหลับตามไปในที่สุด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more