CHAPTER 31

2362 Words

MADALING araw na nang maihatid ako ni Arthur sa bahay, pero bumakas ang pagkagulo sa akin nang makita kong bukas pa ang lahat ng ilaw sa loob ng bahay. Tanaw na tanaw 'yon habang nandito ako sa labas ng bahay. "Gising pa sila Tito at Tita?" tanong ni Arthur matapos ilabas ang maleta at bag ko sa likod ng kotse niya. Umiling ako habang bakas pa rin sa mukha ko ang pagkagulo. "Hindi ko alam, baka nga gising pa sila. Hindi nila ugaling mag-iwan ng ilaw kapag matutulog na kami." Matapos kong sabihin 'yon ay nagbaling ako ng tingin kay Arthur na nakatitig pala sa akin. Makikita mo pa rin sa mga mata niya ang pag-aalala para sa akin. "Magiging okay ka lang, 'di ba?" Hindi agad ako nakasagot sa tanong niyang 'yon. Dahil pati ako, hindi ko alam kung magiging okay pa ba ako matapos ng mga nang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD