“คุณกวี! คุณแกล้งฮันนี่ใช่ไหม”
“อืม...เรียกคุณกวีเสียงเข้มเชียว”
ชายหนุ่มสัพยอกยิ้มๆ พอขวัญจิราเดินกระแทกเท้ามาใกล้ก็คว้ามือเล็กไว้มั่นแล้วพาตรงไปยังร้านขายของที่ระลึกเพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้าใส่ในค่ำคืนนี้
“วันนี้เป็นวันของคุณนะคุณกวี แต่อย่าให้ถึงวันของฮันนี่บ้างก็แล้วกัน”
หญิงสาวคาดโทษเสียงลอดไรฟัน จากนั้นก็เชิดหน้าไม่ต่างจากนางพญาเดินเข้าไปภายในร้านขายของที่ระลึก เลือกซื้อสินค้าหลายอย่างก่อนจะเอามากองไว้ตรงบริเวณเคาน์เตอร์ให้กันต์กวีเป็นฝ่ายจ่ายค่าสินค้าทั้งหมด
อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา กันต์กวีก็พาขวัญจิรามาถึงห้องพักที่เขาจองไว้ พอเห็นห้องพักซึ่งถูกจองไว้แค่เพียงห้องเดียว ขวัญจิราก็โวยวายทันที
“ทำไมจองห้องพักแค่ห้องเดียวคะ”
“ก็มันว่างแค่ห้องเดียวนี่ครับ” กันต์กวีตอบกวนๆ
“ถ้างั้นไปพักที่อื่น ที่มีห้องพักว่างมากกว่าที่นี่” ขวัญจิรายื่นคำขาด หน้าแดงก่ำด้วยความโมโห
“รีสอร์ทอื่น
