Vixen 1: The Secretary (TAGALOG)

Chapter 18

Chapter 18

(Veronica's POV)

SUMILIP muna ako sa hamba ng pintuan para makita yung reaksyon ni kuya na nakaupo sa sofa mula sa labas. Naka-dekwatro sya at naka-ekis ang mga braso sa dibdib. He's frowning, glaring and damn mad. Looks like he wants to kill someone today. *GULP* Oh my gosh, I need to think of an excuse! Or else my Seph will suffer the consequences, nooo! He'll hurt him! Hindi ako papayag!

"What are you taking so fuckin long, Veronica Ruth Verdan?"

Napa-tuwid ako ng tayo bago pinagpagan at inayos yung t-shirt ni Seph na hinaltak ko nalang basta sa damitan nya. Geez, He's seriously mad, binanggit nya ng buo yung pangalan ko eh. Inutusan nya kasi akong magbihis ng matinong damit so I just grabbed one of his shirt and boxer.

Nasa gilid na sofa naman sina Chryseis, JR at Charlotte. He didn't even bother to call Vasselisa because he knows her too well. Kung may alam man si Vasselisa eh hinding-hindi sya mag-aabalang magsinungaling, She's too honest just like my other cousin, Monique.

I calmed myself first before proudly walked out of the room towards him. Patay malisya akong naupo sa katapat nyang single sofa. Matapang kong sinalubong yung masama nyang tingin but that didn't last long, I made my famous puppy eyes and I pouted my pink lips to get his sympathy but he's not changing his stoic face. Darn, my cute face is not working! Mas lalo lang dumilim yung aura nya!

"You know that's not gonna work on me right now, young lady." He said with a warning tone so I made a peace sign.

"I was just trying, baka sakaling gumana hihihi~"

Nagsalubong lalo yung mga kilay nya kaya itinikom ko yung mga labi ko. He's seriously mad.

"Veronica Ruth Verdan, You might wanna explain everything to me since I saw you rolling in SOMEONE's bed, hugging SOMEONE's pillow while hoping that you could f*****g cuddle 'that' f*****g SOMEONE."

"W-wait kuya, A-about that... Uhm... I-I'm just dreaming y-you know? A-ahm..."

"Dreaming about goddamn what?"

I scratched my nape, I'm sweating!!! "Dreaming about... Uhm..."

"Dreaming in someone's bed? Did I even mention that it's your secretary's bed?! And the fact that this is his fuckin room not yours?! Or maybe!" Napa-igtad ako nang hampasin nya yung mesa sa harap namin, Even my friends, "Just fuckin maybe! You two are staying in only one fuckin room?! Now tell me, how can you fuckin explain that?"

"Wait---"

"Jhayrein Arriane." Biglang tawag ni Kuya kay JR kaya napatuwid ito ng tayo.

"P-po?"

"Did you knew about this?"

I saw how she gulped continuously out of nervousness, s**t. She's going to spill it. Another traitor!

"S-sorry kuya Vince, W-were really staying in one room but w-were really drunk yesterday. I didn't even noticed that she stayed here instead."

Kuya Vince nodded and took a glace on me. Oh my gosh, seriously?! The way he looks at me is like he wants to kotongan me!

"Charlotte."

She was shocked to hear her name so she tap her own chest where her heart is, "Y-yes?!"

"Are they close? If yes, tell me how close are they."

"Uhm..." She looked at me before looking back to my kuya, "They are close. As close as b-bestfriends, I guess."

"Chryseis."

"Wala po talaga akong ideya Kuya Vince! f**k! Kinakabahan ako sorry! Ano ulit yung tanong mo?" OMG, stupid talaga tong b***h na toh! How did we became friends?!

Kuya Vince's reaction became more stoic before shaking his head. Muli nya akong tinignan na parang inaanalisa. Gosh, this is so frustrating talaga!

"S-so what if we're staying in one room? W-wala naman kaming ibang g-ginagawa! W-were just... We're just talking and w-were working kuya!"

He let out a loud sarcastic laugh that made more nervous. s**t, I'm out of lies.

"Goodness grace, Veronica Ruth. Can't you lie better than that?" He sarcastically said before glaring at me again, "That fuckin scene that I've saw earlier and the bunch of goddamn kissmarks on your upper torso, you think I'll believe you? Think of a better excuse, young lady. Baka sakaling maniwala ako." Diretsong tagalog na saad nya then he cross his arms again.

Napalunok na ako ng sunod-sunod. O-kay? Really, how can I explain that? Nahihirapan nga akong mag-isip ng excuse!!! I know that what I've said earlier is really unbelievable but can you blame me? I need to lie for goodness sake! Like, duh, my kuya is a living lie detector machine, he knows when a person is lying to him or not and I'm really doomed.

"I... Ahm..." I twirled some of my hair out of nervousness, "K-kuya kasi..." s**t. I'm running out of excuses!

I was about to talk again but I'm interrupted by the sound of the open door. We heard several footsteps coming towards on us and my jaw dropped when I was my quadruplets cousin. What even made me more shock is the fact that they are with Seph.

Shit. They have Seph! They freakin have my Seph!

Masayang-masaya yung kupal na si Lauren habang naka-akbay sa secretary ko, "Look who we've met on our way here, cous." Anya sabay ngisi, "Who would have thought that this gentleman here is your new secretary?"

"Shut up." I warned him but he just let out a laugh. This stupid asshole!

"Hi Veronica," Lazarus greeted with a smile before sitting beside me and gave me a kiss on my cheek, "Your secretary is a very humble kind of man. I'm happy to meet him."

"Oh yes, he really is." Hindi ko inalis yung tingin ko kay Lauren. Of all of the cousins that I have, I hated Laurentius the most. He's a jerk. A very annoying stupid jerk!

"The girls love him." Levi said while shrugging, "He's good. Too good that everyone is becoming easy on him." Sinamaan ko sya ng tingin, fucker! He's teaching my Seph to be a playboy too?!

"You should teach him how to say no sometimes." Laxus added.

Tumingin sa akin si Seph na tila nagmamakaawa, he looks so tired and scared especially when he saw my Kuya sitting in the sofa, here in front of me. I let out an apologetic smile. My poor secretary, I'm so sorry that you're going all through this because of me.

"H-hindi ko alam na p-pinsan m-mo sila." He explained, I just nodded.

"It's okay. Come here. Sit with me." Aya ko sa kanya, but he looked at my brother whose still glaring at him kaya nilingon ko si Kuya at sinamaan din ng tingin.

"Kuya! Don't glare at him! You're scaring him!" I yelled.

Ako naman ang nilingon nya. I felt his cold stare and it made a chilldown to my spine.

"You are her secretary?" He asked him without taking off his stares at me.

"O-opo."

My kuya suddenly grinned that made us all confused. What the hell? Did he just grinned?!

"Did something happened to the both of you last night?" Kinagat ko yung hinlalaki ko dala ng kaba. s**t, Seph can't also lie!

"Wala po." I was shocked when he said that without even blinking nor denying. Dahilan para mapatingin si Kuya sa kanya, still grinning.

"Really? Then what happened instead? My sister has a lot of lovemarks on her upper body, how can you explain that?" He sarcastically said.

Ino-obserbahan ko sya. Seph is just standing right there, looking back to my kuya. Nakatayo sya ng tuwid habang ang mga kamay ay nasa harap na parehong naka-hawak sa isa't isa. Staring at him makes me feel relieved. I don't know why but after answering my kuya's question, I suddenly feel relaxed as if he can handle everything. Like, he can make everything back to normal. I gave my trust on him eversince the day that I hired him. Alam kong mapagkakatiwalaan sya.

"Hindi ko po pwedeng sabihin dahil sensitibong usapin po iyon, pwede kong ikwento sayo pero sa pribadong espasyo sana. Yung tipong tayong dalawa lang." Nilingon nya ako, "Ayokong mapahiya si Veronica sa harap ng mga taong narito. Pero nasisiguro ko po sayo at sa lahat ng nandito na walang nangyari sa pagitan namin. Inaako ko din na kasalanan ko ang lahat. Sorry po." Bahagya syang yumuko sa harap ng kuya ko na lalong nagpamangha sa akin, "Wag mo na sanang pagalitan si Veronica, kasalanan ko kaya humihingi ako ng tawad."

We all went silent after hearing his apologetic confessions. I even felt my heart melted after hearing those words, he really cares for me. He don't want my kuya to be mad at me so he took the blame instead of telling the truth. Napahawak ako sa dibdib ko, hindi mismo sa dede ko ah! Sa damit ko, I clenched my fist on it. Nakaramdam ako ng saya. I'm also amused because of him. Aww~ That's so sweet.

Hindi naman nagsalita si kuya, he smiled instead before nodding. Wait---my kuya smiled?! He smiled?! OMG! Did the heavens opened their gates already? Kyaaaaah! He smiled!!!

"Fine. I'm looking forward to our talk, but for now..." He looked at me one last time before standing up, "I'll fix my things." Anya tsaka tumalikod para maglakad palabas.

Nang makalabas sya ay nanahimik kami ulit, Then I screamed! That made them shocked but the hell I care!

"OMG Seph!!!" I yelled before running towards him for a tight hug, Mukhang nagulat naman talaga sya kaya he just hugged me back nalang. OMG! OMG! OMG!

"f**k!" My three friends exclaimed before sitting in the sofa, feeling so relieved.

"A-ah teka..."

"No more teka-teka! Where have you been ba?!" I asked as I looked at him from head to toe, "I was looking for you everywhere!"

"Ahm. K-kasi..."

"No!" I cut him off, "I'm not mad, It's my fault. Okay? Thank you for being nice but please! Don't avoid me!" Saad ko tsaka sya muling niyakap ng mahigpit.

I heard him chuckled before patting my head, "Hindi naman ako umiiwas. Nahihiya lang." Then he blushed. His body feels so warm, Ugh. I want to sleep beside him again. Kung wala lang si kuya at ang mga pinsan ko dito, grr.

"Whoa whoa! Your hug is too tight, baka naman mapisat si Sephy boy~" Sinamaan ko ng tingin si Laurentius before sticking my tongue out, I prefer to call them in their names instead of kuya even though they are years older than me.

"I'm glad you have found the perfect guy to be your secretary and to be your friend too." Laxus extend his hands for a shake that my secretary accepted, "Nice to meet you again, Seph."

"A-ako din. Nice to meet you." May kinuha sya sa bulsa, "I-ito nga pala y-yung ano---"

"Oh no, Keep it. We bought it for you so you must use it, okay?" Saad naman ni Lazarus na nagpa-kunot sa noo ko. Oh my what is that?

"May I see?" Sabi ko tsaka kinuha yung hawak nya, I giggled as I saw the thin new phone. Gosh! We can take selfies na!!! We can also film our own sextape here! *Giggles*

"P-pero---"

"Itago mo na yung isa mong phone, hindi na maaayos iyon. Tsaka Veronica," Leviticus leaned on me and put something on my palm, "Keep this too, in case of emergency." Then he winked before he waved goodbye.

"Leviticus! Seriously?!" Halos himataying saad ni Lazarus tsaka sumunod sa kanya.

I looked at it. Oh. Five pieces of condom. *Chuckled* What a fucker.

Nilingon ko si Seph but Laurentius is already leaning on him, looks like he's whispering something because he smirked after that. s**t!

"Hey! Wag mo nga syang dinedemonyo!" I said, baka kung ano-ano yung mga pinagsasasabi nya.

He raised his hands as if he's surrending, "Chill. Chinichika ko lang yung secretary mo." He said before turned his back too and walk away.

"That stupid annoying jerk cousin of mine! Don't you dare talk to him again, okay?" Nilingon ko sya, Napalitan ng pag-aalala yung ekspresyon ng mukha ko nang makitang nakakunot yung noo nya habang umiigting ang panga. Oh no, did my cousin told something offensive to him? He's mad. Nandidilim yung mukha nya sa galit, I think he is really mad.

"A-are you okay?" I asked, he looked at me then smiled, gone the mad expression. He pats my head again like giving me assurance.

"Ayos lang ako."

(Third person's POV)

"What are you watching there?" Tanong ni Lazarus kay Vince na nakatanaw sa bintana habang may pinanonood sa baba.

Hindi ito sumagot, bagkus ay nilingon lang sya tsaka muling ibinaling sa baba ang tingin. Nacurious naman si Lazarus sa tinitignan nito kaya nakisilip sya.

Vince is watching his sister, clinging and laughing with her secretary whose now just smiling while looking to the woman. Nagbubuhat ang lalake ng mga kahon ng dekorasyon habang ang babae naman ay nakakapit dito. Ang iba nilang kaibigan ay tumutulong din sa mga staffs na nag-aayos.

"Oh, You're watching them." Anya sabay upo sa upuan na nasa gilid, "So... Why are you watching them?"

"I'm jealous."

Tumaas ang kilay ni Lazarus, "Jealous? Bakit naman?"

"She never laughs at me like that. She never gave me a smiled so bright." He sighed, "And my sister never clinged on my arms just like what she's doing right now. I want her to be sweet on me too."

Hindi na napigilan ni Lazarus ang mapahagikgik nang dahil doon kaya sinamaan sya ng tingin ni Vince pero imbes na matakot ay nginitian nya lang ito.

"Kuya Vince, I know that you love kids so much but Veronica is not a little girl anymore."

"I hate kids."

"Silly." Lazarus chuckled, "Her sweetness is not that sweet just like before. She used to laugh, smile and cling to you like that too since when we were younger pero hindi na ngayon kasi nga she's an adult already."

"She's just 28." Katwiran ni Vince.

"Turning 29 next year."

"She's still a baby for me."

He went silent after that. Natatawa naman si Lazarus habang pinanonood si Vince na nakasimangot na nagmumukmok sa gilid, patuloy itong nanonood sa nakababatang kapatid. Kumukuyom yung kamao nya sa tuwing dumidikit ito ng husto kay Seph na hindi naman minamalisyahan ng secretary nya.

"Nga pala, bakit naniwala ka agad sa sinabi ng secretary nya?" Takang tanong nya, "Kakaiba yon ah. Ni hindi ka man lang naghinala sa sinabi nya. Inamin nya na may nangyari pero di umabot doon, but what if he lied?"

Vince crossed his arms before leaning his back on the wall beside him, "He's not going to lie." He said.

"Paano ka naman nakasisiguro?"

Tinitigan sya ng mariin ni Vince, deeply as if he wants to share something that he have found out but he can't. He just sighed.

"I just know."

Lazarus nodded yet he still has a lot of questions but he only ask the most important one, "I have one last question, Kuya Vince." Anya na naka-angat pa ang hintuturo na tila nanghihingi talaga ng kung anong 'isa'.

He frowned, "Spill."

"Wala kang tiwala sa kahit na sinong lalaking lumalapit kay Vero lalo na noong nasaktan sya ni Jace. Bakit ngayon parang wala kang balak na paghiwalayin si Veronica at yung bago nyang secretary?" Puno ng kuryosidad na tanong nya.

Muling lumingon si Vince sa baba pero hindi na kay Veronica nakapokus yung tingin nya. Kundi na kay Seph na kasalukuyang inaalalayan si Veronica na maupo sa isa sa mga na upuan na nasa ilalim ng malalaking payong. He saw how Seph smiled while holding Veronica's hand, gently guiding her to the chair.

"You see, Lazarus..." He started, "There are two kinds of gentleman, The one who is born to be a gentleman and the other one who decided to be a gentleman."

Now its time for Lazarus to frowned in confusion, "And Seph is belong to what kind...?"

Vince smirked, "What do you think?"

Samantala...

"Paano ba ito...?" Napapakamot sa ulong tanong ni Seph sa sarili habang pinagmamasdan ang bagong biling cellphone sa kanya.

Manipis at malapad iyon, magaan din kung ikukumpara sa nakasanayan nyang nokia na mabigat, makapal at maliit. Kulay puti iyon, Si Laxus ang pumili ng kulay para sa kanya, Si Lazarus ang namili ng model, si Leviticus ang namili ng brand habang si Laurentius naman ang nagbayad. Nagbato-bato pik pa kasi ang apat na kambal at ang pinakanatalo ang nagbayad. Hindi naman umangal si Laurentius.

Inexplain naman na sa kanya ng mga ito kung paano ito gamitin pero nalilito pa rin sya, Power button lang ang alam nya. Ini-slide nya iyon at agad na lumitaw ang mga app sa screen. Napalunok sya. May mga pangalan ang mga apps pero hindi sya gaanong pamilyar doon.

"Hey, What are you doing?" Veronica asked as soon as she came from the restroom. Suot pa din neto yung t-shirt at boxer shorts ni Seph na kinuha nya kanina noong pinagbihis sya ng kuya nya. Ngayon dedma na nya lahat ng napapalingon dahil sa mga kissmarks na nakalitaw sa leeg nya, si Seph lang ang di mapakali.

She sat beside him, "Oh, you're checking your new phone?"

Kinagat ni Seph ang sariling labi, "H-hindi ako marunong."

Veronica giggled before snatching Seph's phone, She tapped the camera app then put in in a selfie mode. Kumapit sya ng husto sa braso ni Seph dahilan para magdikit ng husto yung mukha nila.

He blushed, "T-teka? A-anong gagawin natin?"

"Selfie!" She cheerfully announced before clicking the capture button, "Now say pretty!"

"P-pretty!" Biglang saad din ni Seph at napangiti pero agad syang natauhan at bahagyang lumayo sa babae, "Ay ano ba yan. Ang panget ko dyan."

"Hindi kaya! Look!" She chuckled after seeing their first two photo together, "You look so cute here! Ang ganda-ganda ng ngiti mo, though you looked shock in the first take but still! You're so cuteeee!"

"Mas maganda ka." Namumula ang pisnging saad nya. Mas lalong lumakas yung hagikgik ni Veronica nang dahil sa sinabing iyon ni Seph, kinurot nya yung pisngi neto sa sobrang panggigigil. Hindi naman umangal si Seph at nginitian lang ang babae kahit na nag-iinit ang mga pisngi nya sa sobrang pula.

"Ayan, This is your new wallpaper na." Ipinakita nito ang picture nilang winallpaper nya bago inilabas ang sariling phone, "I'll set it as my wallpaper too." Anya tsaka nagpindot-pindot.

Pinapanood lang nya kung ano yung ginagawa ni Veronica. Ipinakita ng babae ang wallpaper nilang dalawa, parehas iyon kaya napangiti sya.

"You can now access f*******:, Twitter and i********: here. Add and follow me, okay?"

Panandaliang natulala si Seph matapos marinig ang mga iyon. Tila nagbuhol-buhol sa isipan nya ang mga sinabi ni Veronica at hindi nya maproseso kung ano ang mga binanggit ng babae.

"A-ano yon?"

Her eyes widen in shock, "You don't know those?" He shook his head, "Oh my gosh, You need to have one na. Let's make accounts in some other time nalang. Saan ka ba nakatira noon? Sa bundok?" She said.

"Hindi, mahirap manirahan sa bundok eh." Inosente nitong sagot sa kanya. Napamaang nalang sya dito, so kung madali lang manirahan sa bundok eh doon din ito talaga titira.

*Phone Rings*

"Oh, look. It's from your mother." Iniabot nya ito kay Seph.

"Uhm... Paano ito sagutin?"

"Just slide this green icon." Turo nya dito na agad namang ginawa ni Seph.

"Hello?"

Nakangiti si Veronica habang pinagmamasdan si Seph, halata kasing naiilang pa rin ito sa paggamit ng bago nyang phone, sino bang mag-aakala na may tao pa palang gaya ni Seph na hindi marunong gumamit ng phone? Nakakatuwa din na malamang hindi nito alam ang mga social media sites, pinaplano nya ng gawan ito at lalagyan nya iyon ng 'In a relationship status' nilang dalawa para malaman ng lahat na mag-syota sila kahit hindi naman talaga. Pupunuin nya din ng pictures nila yung timeline ng magiging account ni Seph, #ProudCEOHere ang gagamitin nyang hashtag.

"Phoebe?"

Automatic na napalingon si Veronica sa kanya nang marinig nya itong magbanggit ng pangalan ng babae. Tumayo naman si Seph at nagpaalam na kakausapin muna ang caller. Tinitigan nya ito hanggang sa makaalis ng tuluyan. Nababasa nya ang pinaghalong sakit at sabik sa mukha ni Seph, para bang nasasabik syang makausap ang kung sino mang nasa kabilang linya pero nasasaktan din ng sobra.

Nakaramdam sya bigla ng kakaibang emosyon, napahawak sya sa dibdib nya. Hindi na alam pero bigla syang nainis. Ikinuyom nya yung kamao nya nang dahil doon.

"Phoebe..." Banggit nya doon sa pangalan ng babaeng yon, napasimangot sya bigla, "Who the hell is Phoebe?!"

"Hoy anong sini-sigaw-sigaw mo dyan?!" Sita ni Charlotte sa kanya nang mapadaan ito sa gawi nya dala ang isang kahon ng mga plastic na bulaklak.

Imbes na sumagot ay ngumiwi lang si Veronica at nagdadabog na naglakad paalis. Nakangangang pinanood sya ng babae.

"Kita mo tong babaeng toh, nilaklak nanaman yata yung toyo sa kusina kaya nag-iinarte." Naiiling nyang sambit.

(Seph's POV)

"Goodjob guys, Tapos na din sa wakas." Anunsyo ni Vasselisa. Naghiyawan at nagpalakpakan naman ang mga staff nang ihayag ni Chryseis na libre nito ang lahat ng kakainin nila ngayong gabi. Magsasagawa din daw ng bonfire mamaya at kaunting inuman sa kabilang bahagi ng resort para hindi magulo tong mismong venue para bukas.

Tinakpan ko yung bibig ko nang humikab ako sa pangatlong pagkakataon. Hindi pa naman ako napapagod pero inaantok na ako, dala siguro ng hangover. Medyo sumasakit pa rin kasi yung ulo ko.

Naupo ako sa isa sa mga upuang inilagay ko para magpahinga ng kaunti, madilim na naman kasi. Inabot nanaman kami ng gabi pero tapos na din naman. Ang ganda ng paligid, simple lang yung pagkakaayos, yung disenyo lang talaga na mga bulaklak, ilaw at iba pa ang nagpa-busisi sa trabaho. Idagdag pa yung stage na hindi ganon kadaling naitayo, ang napakadaming ilaw na nagsasayaw kasabay ng malakas na tugtog. Sumilay ang ngiti ko, mukhang magiging masaya ang selebrasyon bukas, sana mag-enjoy ang mga magulang at iba pang bisita ni Veronica dito.

"Oo nga pala, nasaan kaya sya?" Nagtataka kong tanong sa sarili ko bago iginala ang paningin sa lugar. Hindi ko kasi sya mahagilap mula pa kanina nang makabalik ako, imbes na hanapin sya ay nagpasya nalang din akong tumulong.

"Seph?" Tawag ni Chryseis, "Sabay ka na samin pumunta sa kabilang parte ng resort."

"Ah. Naku salamat pero susunod nalang ako, nagpapahinga lang ako saglit." Paalam ko.

Tumango lang naman sya at nagbilin na sumunod ako kaagad. Bago naman umalis si Charlotte ay inabutan nya ako ng bote ng alak, tinanggihan ko ang kaso ay mapilit.

"Hindi ako umiinom, Charlotte."

Tinaasan nya lang ako ng kilay bago inihagis ang bote sa akin, mabuti nalang at nasalo ko, "Subukan mo lang. Para masanay ka." Anya tsaka ako tinalikuran.

Umiling nalang ako.

Kinuha ko mula sa bulsa ng shorts ko yung bago kong cell phone nang mag-vibrate iyon. Mabagal lang ang pag-swipe swipe ko dahil hindi naman ako sanay sa touchscreen na cellphone.

Bahagya akong natigilan nang makita yung wallpaper non, Yun yung kinunan na litrato ni Veronica kanina. Hindi ko maiwasang hindi mangiti, ang ganda-ganda kasi ng ngiti nya dito habang ang sakin ay napilitan lang. Natatawa ako kasi hindi sya nahihiya na makita ng iba yung mga marka nya sa leeg. Namula tuloy yung mukha ko, ako pa naman may kagagawan non. *Blushes more*

Umiling-iling ako tsaka binasa ang mensahe galing kay Inay.

"Ayos ka lang ba anak..." Mahinang basa ko doon. Bumuntong hininga ako, alam ko naman kung bakit nya ko tinatanong ng ganito.

Imbes na sagutin yung tanong nya ay sinabi ko nalang na maghahapunan na ako at sana ay sila rin tsaka ako nagpasalamat. Maayos naman ako. Bakit naman hindi diba? Kailangan kong maging maayos. Ilang buwan na din naman ang lumipas, dapat lang na makalimot ako kahit papaano.

Tumayo ako at nagsimulang maglakad-lakad palayo doon. Gusto ko biglang mapag-isa.

Inangat ko yung tingin ko sa langit. Naglabasan ang iba't ibang laki ng bituwin, may pagkamaulap pero mas nanaig yung liwanag ng buwan. Ang ganda. Nagkakaroon iyon ng repleksyon sa tubig ng dagat, Walang pinagkaiba sa nakikita ko noong nasa probinsya pa ako, ang pinagkaiba lang ngayon ay mag-isa lang akong tinatanaw ang langit. Hindi tulad noon na tatlo kami.

Binuksan ko yung takip ng bote at nilagok. Gumuhit sa lalamunan ko yung pamilyar na tapang at lasa ng likido mula sa bote, "Okay," Pinahid ko yung basa sa labi ko tsaka tinignan yung bote, "Kapag gumuguhit sa lalamunan ibig sabihin ay alak iyon. Ganitong-ganito yung nainom ko kagabi." Saad ko sa sarili ko.

Tinuro ko yung note nang mainom ko na lahat, "Ikaw ang nagpahamak sa akin kagabi. Akala ko juice, alak ka pala." Anya ko tsaka ibinato sa dagat yung bote, nanlaki yung mata ko. Oo nga pala bawal magkalat---hayaan mo na nga.

Huminto ako mula sa paglalakad nang maging mahina na ang malakas na tugtog at medyo madilim na ang paligid dahil sa kakaunting liwanag na nagmumula sa malayong bahagi ng resort. Napapikit ako nang dumapo sa balat ko ang malamig na simoy ng hangin. Walang tao sa parteng ito dahil malayo na ito mula doon.

Pumait yung ngiti ko. Ang dami ko pa namang gustong gawin kasama sila, ang kaso hindi yata talaga itinakda na magsama kaming tatlo.

"Ang aga mong nawala. Ni hindi man lang kita nakitang lumaki." Saad ko habang inaalala ang masaya nyang ngiti, ang nakakahawa nyang tawa at ang nakakatuwa nyang mga kilos.

Dumilat ako at napakagat sa labi ko para pigilin kahit papano yung emosyong lumulukob saken, "Maraming salamat po sa lahat-lahat ng biyayang ibinigay nyo sa akin, pero hanggang ngayon eh hindi ko pa rin maintindihan kung bakit kinailangan nyo syang kunin saken." Hindi ko na napigilan yung pagluha ko nang muli akong mapatingin sa langit, "Masakit pa rin po. Hindi ko pa rin matanggap. Patawarin nyo ko, hindi ako nagagalit pero hindi ko din maiwasang hindi sumama ang loob." Pinahid ko iyon pero walang humpay pa din ang pagbagsak noon sa mga pisngi ko, "Hindi po ba ako karapat-dapat? Hindi po ba ako mabuting tao? May pagkukulang po ba ako? Responsable naman po ako, sana po ay hinayaan nyo nalang sya sa akin. Sa amin."

Tuluyan na akong humagulgol, nakakahiya, nakakabading, pero wala akong magagawa. Ayokong itago yung kinikimkim ko. Dumagdag pa yung alak na bigay ni Charlotte. Ang tigas ng ulo ko. Pasaway.

"Siguro. Parusa ito ng Diyos sa akin dahil masama akong tao," Sabi ko sa sarili ko, "Ang sama-sama ko kasi. Masama akong tao! Kaya siguro ganon."

Nagitla ako nang may pumulupot sa bewang ko na mga bisig ko mula sa likuran ko. Napalunok ako nang maramdaman yung malalambot nyang dibdib na nakadikit sa likod ko.

"That's not true!" Anya habang hinihigpitan ang yakap saken, dahilan para lalong dumikit yung katawan nya sa katawan ko, "You're not as bad as what you've thought. Mabait ka, okay? Hindi ka masama."

Hinawakan ko yung mga kamay nyang nakayakap sa bewang ko para alisin doon, humarap ako sa kanya.

Mukhang kaliligo nya lang, sandong itim at maikling shorts na kasi ang suot nya. Humahalimuyak din yung natural na mabango nyang amoy, nanunuot sa pang-amoy ko. Nakaramdam tuloy ako bigla ng init lalo na ng makita ko yung maganda nyang mukha. Ayun nanaman yung itim na itim nyang mga mata, tila nanghihipnotismo samantalang nang-a-anyaya ang mga labi nya na tikman ko, Namungay yung mga mata ko sa naramdaman ko.

"Veronica," Suminghot ako dala ng kakaiyak, "anong ginagawa mo dito? Malamig dito, dapat nag-jacket ka."

Umiling sya bago pinahid yung luha sa mga pisngi ko, "That's not true, okay? You are not a bad person. Don't ask me on how did I know okay? I just know. Pag sinabi kong hindi, hindi. Period." Tuloy-tuloy nyang saad habang patuloy na pinapahid yung pisngi ko.

Pinigilan ko yung kamay nya kaya hawak ko iyon habang malapit sa mukha ko, tumitig naman sya sa akin. Ganon din ako sa kanya, mas mataas ako ng di hamak kesa sa kanya.

"Kung ganon..." Lumunok ako para hindi ako mautal sa susunod kong sasabihin, "Hindi pa rin ba ako masamang tao kung sasabihin kong gusto kong halikan ang amo ko?"

Bumaba yung tingin ko sa labi nya. Nakita ko ding lumunok sya bago ngumiti.

"Hindi." Anya na umiling pa, "Magiging masama din kasi ako kung sasabihin kong payag akong halikan ako ng secretary ko."

Kinurap-kurap ko yung mga mata ko tsaka sya binitawan, ah hindi. Hindi pwede. Lasing yata ako. Mahina ako sa alak, kaya kung ano-ano nasasabi ko. Hindi pwede toh.

"Pasensya na, mali yung iniisip mo---" Naputol yung sinasabi ko nang tumingkayad sya para halikan ako.

Tuluyan na akong nilukob ng kakaibang pakiramdam nang magdampi muli ang mga labi namin. Yung pamilyar na sensasyon, yung pamilyar na emosyon at yung pamilyar na init ng katawan na nagpipilit saking angkinin sya pero pinipigilan ko.

Dumampi yung kamay ko sa makinis nyang balikat ngunit unti-unti din iyong dumausdos pababa sa maliit nyang bewang. Napaungol ako nang idikit nya yung sarili nya sa akin mismo, napapisil tuloy ako sa bewang nya.

Hindi sya marunong humalik, sa totoo lang. Kaya ako na mismo ang nagpatuloy ng paghalik sa kanya, ibang klase ang sarap na dulot ng malambot nyang labi. Nakakabaliw, nakakawindang. Naghahanap yung katawan ko ng mapaglalabasan ng init pero hindi pwede. Ayoko. Hindi toh tama.

Pinanggigilan ko ng gusto iyon at bahagyang kinagat-kagat. Nang maramdaman namin pareho ang kakapusan ng hininga ay tsaka ko inilayo yung mukha ko sa kanya. Hinihingal nya akong tinitigan, ganon din ako sa kanya.

Biglang nanumbalik sakin yung binulong ng pinsan nyang si Laurentius kanina na nagpadilim sa mukha ko.

'Do you know why her ex-boyfriend cheated on her? Because Veronica is a virgin, she doesn't know how to satisfy Jace in bed so he cheated.'

Basehan ba iyon ng isang relasyon? Kung ganon lang din naman pala ang habol ng lalaking iyon sa kanya ay hindi pagmamahal ang tawag don, init lang ng katawan yon. Walang kahit na anong excuse ang mai-a-apply sa pambababae. Kapag nanloko, nanloko. Tapos ang usapan.

"Seph let's do it n---"

"Hindi." Saad ko bago ko sya niyakap. Yakap na sobrang higpit at walang malisya, "Hindi natin gagawin."

"What?! Nanaman?!" Anya sa iritableng boses, "Naiinis na ako ah! I'm ready na!"

"Hindi. Ibigay mo yan sa mapapangasawa mo." Hinaplos ko yung buhok nya. Ayokong kumalas ng yakap. Baka bumagsak ako bigla.

Impit syang tumili dala ng inis tsaka ako mahigpit na niyakap pabalik. Nakapalibot sa bewang ko yung mga kamay nya.

"Fine! Pagtitiisan ko muna tong payakap-yakap mo tutal nagda-drama ka." Natawa ako dahil doon sa sinabi nyang iyon, "Be thankful that you smell so good. Kung mabaho ka lang talaga, I'll never hug you. Poor na nga tas mabaho pa? Ew. Buti nalang talaga."

"Salamat din." Para sa pagpapagaan ng loob ko kahit pasaway ka, hinalikan mo ko kahit hindi dapat.

"Hug me tighter! I want to feel your delicious abs!" Utos nya, "Plus your bulge. Ugh. Feeling ko talaga daks ka, XXL size. Parang pang-porn star. Like, dinede mo ba yung titan gel nung bata ka pa?" Napailing ako tsaka hinigpitan ang yakap sa kanya.

Hays, hindi na yata maaalis sa kanya yung pagiging mahalay.