Concubine's Cursed Blood

5.1 Kinm's POV

I am just a low profile person at gusto kong manatili iyon sa ganoong lagay. Ayaw kong gumawa ng isang bagay na siyang maging rason para mabuking ako. At mas lalong ayaw kong malaman nila ang tunay kong katauhan. Dahil mas lalala lamang ang lahat. Hindi ko ata kakayanin kung dumating ang oras na kailangan kong pakisamahan ang hari.

Pero bakit pakiramdam ko'y may hindi magandang mangyayari sa akin?

Sh*t!

I've been hiding and keeping my personality in private but now here I am, letting a new set of powerful eyes scan my skin almost seeing through my facade.

Tila ba kaya nitong basahin ang lahat ng tinatago ko. Ngunit pinilit kong pigilan ang kung ano mang nag-uudyok sa akin na saktan ang taong nasa harap ko.

Masyado pang maaga para ipakita ang tunay kong intensyon. Dahil ako lang ang magiging talunan oras na maging pikon ako o oras na nagpakita ako na ako'y naaapektuhan.

"Words are just words, I want actions woman. Because words won't guarantee that you will be an effective servant in the palace," he answered me and I gritted my teeth without raising my head to meet his scrutinizing eyes.

Sinasabi ko na nga ba nasa loob rin ang kulo nito. Kanina ay umaakto itong mabait pero ngayon ay pinapakita na nito kung ano ang ugali nito.

He want to control everyone. At inaasahan nito na gagawin ng mga mababang tao na tulad ko ang lahat ng ipag-uutos nito.

But damn them! Akala ba nila ay agad-agad ay sasang-ayon ako sa mga gusto nila? No I won’t magkakamatayan na! Hindi ako lumaki para maging isang sunod-sunuran.

"Now that you are new in the palace. Sakto naman na kulang na ng tagapaglingkod ang hari. So I'll assign you to serve him kaya inaasahan ko na sana ay mapaglilingkuran mo ng maayos ang hari gaya ng sinasabi mo kanina." Napanganga ako at agad na itinaas ko ang aking mukha, only to see him looking at me with his eyes warning and daring me to say no.

Sh*t bakit doon pa? Sa lahat ng pwede kong paglingkuran bakit ang hari pa?

Baka mas mahihirapan akong makagalaw. At isa pa ang gusto ko lang sanang gawin ay ang obserbahan ang galaw nito sa malayo.

Ngunit kung mas malapit ako rito ay mas mahihirapan akong gumawa ng aksyon at kailangan ko lalong mag-ingat.

"I'm sorry beta pero bago pa lang po ako rito kaya baka hindi ko magawa ng tama ang mga gawain na nararapat para sa hari. Maaari po bang magsimula po ako sa ibang lugar—" hindi ko natapos ang sinasabi ko nang tinaas nito ang isang kamay nito para sensyasan akong tumigil sa pagsasalita.

"Then that's the reason why you are here, you should show us that you are effective servant through your actions. Dapat ay kahit anong gawain ang ibigay sa'yo ay kaya mong gawin. Also, the slots for the other task are full. Huli ka dumating, sapagkat kahapon pa nagkaroon ng pagbibigay ng gawain sa mga bagong tagapaglingkod kaya wala kang ibang pwedeng gawin kundi tanggapin ang trabahong binibigay sa'yo." I sighed this is what I'm afraid of.

And why do I need to prove myself to them?

Why should I serve their king?

A king who treated humans as slaves, and a king who tolerates abuse especially when it involves humans o iba pang indibidwal na mababa rito.

Sa tingin ba nila magiging madali para sa tulad ko na paglingkuran ang isang tao na kinasusuklaman ko?

Damn it! Kahit gusto ko pang magreklamo ay hindi ko na nagawa sapagkat alam ko kung hanggang saan lang ang limitasyon ko.

Hindi pwedeng magpakita ako ng masamang pag-uugali sa unang araw ko pa lamang dito sa palasyo.

"Makakaasa kayong gagawin ko ang lahat ng aking makakaya mapagsilbihan lang ang hari, Beta. Pero sana ay pag-isipan niyo ulit ang inyong naging desisyon. Handa po akong makipagpalit sa ibang tagapaglingkod."

Ewan ko kung bakit nagkulang sila ng tagapaglingkod kung tutuusin ay madaming lobo ang gustong makapasok ng palasyo.

Pero siguro ay dahil pa rin sa kumakalat na matinding takot para sa hari ang dahilan kaya madami ang umaayaw na magtrabaho para rito.

Everyone is afraid of him. His name sends terror and he is a mystery that everyone is afraid to solve.

The king was a man hiding behind this palace. And the elders in all village spread stories about him. How he had these deep, Prussian blue eyes that could make anyone uncomfortable.

Lahat halos ay natatakot rito dahil sa katotohanan na ito lamang ang may kakayahan na pumaslang ng sarili nitong ama.

At dahil maagang nagising ang lobo nito ay hindi nito nagagawang kontrolin iyon oras na gusto no'n gumawa ng isang aksyon.

"Woman—"

Seeing me unmoved, his forehead knotted into frown.

"I know you are aware about his temper—"

"Yes, I am Beta, but I am a mere human, and his highness won't definitely trust me. And I am not sure if I can serve him. Isa pa hindi ako natatakot sa hari ngunit ang akin lang ay ayaw ko lang po pumalpak at nakakahiya po sa mahal na hari oras na—"

"The king is not a bad person. Hindi ka naman niya siguro sasaktan oras na pumalpak ka ng isa o hanggang tatlong beses basta huwag mo lang uulitin ang isang pagkakamaling napuna niya, Isa pa..." he said in a tone that made my ears perks up waiting for his next words but I just hope I didn't and I just hope I refuse to hear him out, because hearing his next words signed me a ticket to the idea that I can't escape this situation anymore.

"Kailangan din namin ng tulad mo lalo na ngayon na hindi masyadong nakokontrol ng hari ang kaniyang lobo. Pagkatapos kasi makatakas ng kaniyang mate ay lalong nag-iba ang ugali ng lobo nito. Lahat ng tagapaglingkod ay umaatras kaya ang gusto ko lamang ay sana ay habaan mo pa ang iyong pasensya. " My mind froze and fails to process his words for it is too much to handle.