Chapter 44
Rosalie POV
"WHAT?"
Marahas na nagmura si Rune. Hinawakan niya ako sa magkabilaang balikat. "Wala ka ng problema kay Bruno naipakulong ko na. Noong gabing sinabi mo sa akin ang problema mo. Tinawag ko agad kay Jolo na gawan niya ng paraan."
Nag–init ang bawat sulok ng mga mata ko. Hindi ko inaasahan ang mga narinig ko mula kay Rune. Buong akala ko papabayaan niya ako. "Akala ko hindi ka naniniwala sa akin? Maraming salamat, Rune." I choked a sob. Itinaas niya ang mukha ko upang ibalik ang mga luhang nagbabantang pumatak.
Isang malalim na buntong–hininga ang pinakawalan ni Rune. Tinitigan niya ako nang matagal. "H'wag kang magpasalamat hindi ko ito ginagawa dahil gusto kitang tulungan. Ginawa ko kung ano ang tama at babayaran mo iyon."
Tanging pagtango na lamang ang naging
