Isla El Mundo: Liwanag at Dilim

Kabanata Eight

Stacey's POV

Mabilis akong bumaba sa kotse at hindi na nilingon pa si Zach. I'm so tensed and uncomfortable because of what happened earlier. He's expression is blank and I don't know what he's thinking, hindi ko siya mabasa. Affected din kaya siya gaya ko? Masyadong malapit ang mga katawan namin kanina noong pumalit ako sa driver's seat.

“Oh gosh,” mahinang bulong ko habang pinapaypayan ang sarili ko. Feeling ko ang init ng mukha ko.

“Feeling hot?” Muntikan na akong sumigaw noong narinig ko siyang bumulong sa kannag tainga ko. Agad ko siyang hinarap ngunit nagsisi ako dahil ang lapit na naman namin sa isa't isa.

“A l-little b-bit,” utal na sumbat ko. Napakagat na lang ako sa labi dahil hindi ko alam ang irarason ko. Ang init ng mukha ko, I know I'm blushing right now. I'm freaking blushing.

Kita ko ang pagtaas at pagbaba ng Adam's apple niya dahil nakatingala lang ako sa kanya. He's so tall at hanggang balikat lang niya ako. I was even surprised noong marahan niyang hinila ang beywang ko palapit sa kanya.

“What are you d-doing?” Kahit anong pilot kong ituwid ang pananalita ko pero ang hirap. I'm nervous on what comes after this.

I saw him smirked. “Shh...” He put his index finger on my lips to hush me. I was staring at him when he gently tucked my hair at the back of my ear. “I think we're spending our day here,” he whispered right after that.

Nanlaki ang mga mata ko. “What?! You're not serious, right?!” hysterical na sigaw ko. I started panicking at this point.

“I'm not good at telling jokes, Snow. Kaya biglang tumigil ang kotse kanina dahil na-flat ang gulong,” seryosong giit niya.

“Can't you fix it?” tanong ko. Hindi kami pwedeng dito na kang buong araw. Ang init-init tapos wala pa kaming kasama.

“Kanina ko pa sana `yan ginawa kung may gagamitin ako. It's f*****g hot here and you're stuck with me,” he mumbled.

“Akala mo naman gusto kong makasama ka ng buong araw,” pagtataray ko. Inikutan ko siya ng mata noong nakita kong ngumisi na naman siya.