เล่ม 2 สามีละมุน
Chapter 6
นิธานทอดสายตามองน้องสาวเพื่อนไม่วางตา เขาอกหักดังเปาะเมื่อหล่อนปฏิเสธเขาอย่างไร้เยื่อใย ในขณะที่เขาแอบรักเธอมานาน ต้องรวบรวมจิตใจอยู่นานกว่าจะกล้าบอกเรื่องนี้กับพี่ชายของหล่อน ว่าเขารักหล่อนเพียงใด แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือความผิดหวัง
เสียใจอยู่พักใหญ่เมื่อเรื่องราวทุกอย่างเป็นเช่นนี้ แต่เขาก็มูฟออนจากเธอไม่ได้เลย
“ไอ้ธาน ไอ้ธาน ไอ้ธานโว้ย!” เสียงเรียกนั้นทำให้นิธานสะดุ้งสุดตัว
“น้องฉันเดินไปโน้นแล้ว จะมองอะไรกันนักกันหนา” ขีดเขียนเอ่ยกับเพื่อนรัก นึกเห็นใจอยู่เหมือนกันที่น้องสาวของเขาไม่รับรักมันเช่นนี้ เพราะมันแอบชอบน้องสาวของเขามานานแล้ว เขารู้เรื่องนี้ดี แต่เพื่อนของเขาไม่กล้าเอ่ยปากบอก แค่แสดงออกว่ารักว่าชอบ โดยการดูแลเอาใจใส่เพียงเท่านั้น
เขาเองก็คิดว่าเขียนฟ้านั้นชอบเพื่อนรักของเขา แต่ไฉนเลยถึงปฏิเสธเมื่อโดนขอเป็นแฟนก็ไม่รู้
“โทษที ไม่ได้ตั้งใจ”
“แกตั้งใจก็ไม่มีใครว่าหรอก แกชอบฟ้ามานานแล้วฉันเข้าใจ”
“นายรู้” นิธานครางออกมา เขาเพิ่งบอกเพื่อนไปเมื่อวันก่อน แต่เพื่อนกลับรู้มานานแล้ว
“ฉันเป็นเพื่อนรักแก ไม่รู้นี่สิแปลก”
“ทำไมน้องแกถึงปฏิเสธฉัน ฉันไม่ดีตรงไหน” นิธานเอ่ยถามตรง ๆ เขาดีพร้อมทุกอย่าง ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ อีกทั้งการศึกษา
“แกถามฉันหลายรอบแล้ว ฉันจะไปรู้หรือไง วันนี้ฝนตกหนัก มืดแล้วด้วยแกค้างที่บ้านฉันเถอะ” ขีดเขียนบอกเพื่อนรัก นิธานก็พยักหน้าตอบตกลง ด้วยว่าเขากับขีดเขียนคบหาสนิทสนมกันมานาน เขานอนค้างบ้านเพื่อนออกบ่อย อีกทั้งเพื่อนของเขาก็ยังไปนอนค้างที่บ้านของเขาบ่อยเช่นกัน
ตอนนี้ทั้งบิดามารดาของเขากับขีดเขียนได้เสียชีวิตทั้งคู่แล้ว แต่ก่อนจากไปได้ทิ้งทรัพย์สินเอาไว้ให้ลูก ๆ มากมาย กินไปทั้งชาติก็ไม่หมด ถ้ารู้จักใช้เงินไม่ใช่ผลาญเงิน
ขีดเขียนเรียกให้สาวใช้พาเพื่อนไปที่ห้อง ก่อนจะเอ่ยขอตัวให้เพื่อนได้พักผ่อน เพราะรับประทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว
“ห้องเดิมนะ” ขีดเขียนตบไหล่เพื่อนเบา ๆ ก่อนจะเดินจากไป
เขาชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินน้องสาวคุยอยู่กับนิลยาที่มุมหนึ่งของตัวตึก
ที่ชะงักเพราะบทสนทนาของทั้งคู่เกี่ยวกับเพื่อนรักของเขาด้วย
“คุณธานนอนค้างที่นี่กี่วันเหรอคะ”
“ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ ถ้ายาอยากทำคะแนนก็เอาอกเอาใจพี่ธานให้ดีๆ ก็แล้วกัน” เขียนฟ้ายอกแสลงในอก ที่ต้องพูดแบบนี้เพราะสงสารนิลยา
เธอรักนิธานเพราะเขาเป็นเพื่อนพี่ชายที่แสนดี เอาอกเอาใจเธอสารพัด คอยช่วยเหลือ คอยดูแล แม้ก่อนหน้านี้เขาจะไม่เคยมาสารภาพรัก หรือให้พี่ชายมาบอกว่าแอบชอบ แต่เธอก็พอรู้ ยังแอบรอคอยให้เขามาสารภาพรักเหมือนกัน ถ้าไม่เพราะเกิดเรื่องเสียก่อน
เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนเธอโดนกระชากกระเป๋าแล้วนิลยามาช่วยเหลือเอาไว้ ก่อนที่อีกฝ่ายจะโดนแทง นั่นทำให้เธอติดหนี้บุญคุณของนิลยา
แล้วอีกหลายวันถัดมานิลยาก็มาสารภาพว่าแอบหลงรักนิธานมานานแล้ว จึงอยากให้เธอช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อย เพราะบุญคุณที่ช่วยเหลือชีวิตทำให้เขียนฟ้าต้องกลืนประโยคที่ว่าตนเองก็หลงรักเพื่อนพี่ชายอย่างนิธานมานานลงไปในคอ แล้วฝืนยิ้มรับปากว่าจะช่วย
นิลยาดูดีใจมาก เธอเองก็อยากตอบแทนบุญคุณ ดังนั้นเมื่อพี่ชายมาบอกว่าเพื่อนรักอย่างนิธานบอกว่าชอบเธอ อยากจะลองคบหาดูใจ เธอจึงปฏิเสธออกไป
ทำไมนิธานถึงบอกพี่ชายของเธอก่อนบอกเธอ เพราะว่าเป็นการให้เกียรติ ทั้งสองคบหากันมานาน และตอนนี้บิดามารดาของเธอก็เสียชีวิตหมดแล้ว ขีดเขียนจึงเป็นตัวแทนของพ่อแม่ที่ล่วงลับที่จะแสกนผู้ชายที่จะเข้ามาในชีวิตของน้องสาวอย่างเธอ
คนไหนดีก็ไฟเขียว คนไหนไม่ดีก็จะโดนเบรกเอาไว้ และเธอเองก็รักและเคารพพี่ชายมาก พี่ชายว่าอย่างไรก็ว่าตามนั้น
“ขอบคุณคุณฟ้ามากนะคะ” นิลยาเอ่ยขอบคุณ
นิลยาเป็นเพียงลูกคนใช้ในบ้านเท่านั้น แต่เธอได้มีโอกาสเรียนหนังสือจนจบและทำงานในบริษัทของตระกูลเจ้านายเพราะบิดามารดาของเขียนฟ้าเอ็นดู
“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ถ้าพี่ธานชอบเธอจริง ฉันก็ยินดีด้วย” เขียนฟ้าเอ่ยออกมาจากใจ แม้หัวใจจะเจ็บแปลบเพียงใด
“ยังไงยาก็ต้องขอบคุณคุณฟ้าค่ะ”
“ก็ยามีบุญคุณช่วยเหลือชีวิตฉันเอาไว้นี่จ๊ะ อะไรที่ทำให้ยาได้ ฉันจะทำมันในทันที เพราะถ้าไม่ได้ยาในวันนั้น ฉันก็คงไม่มีชีวิตรอดมายืนคุยอยู่กับยาแบบนี้แล้วล่ะจ้ะ
ขีดเขียนที่ยืนฟังอยู่นานแล้ว พอจะเข้าใจอะไรราง ๆ เรื่องบุญคุณที่นิลยาช่วยชีวิตน้องสาวของเขาเอาไว้ก็อีกเรื่อง แต่เรื่องหัวใจมันบังคับกันไม่ได้
นิลยาจะใช้จุดนี้มาหาผลประโยชน์ไม่ได้
คนอื่นอาจจะมองว่านิลยาเรียบร้อยอ่อนหวาน มีสัมมาคารวะ อีกทั้งยังเจียมเนื้อเจียมตัว แต่สำหรับเขามันไม่ใช่เลย หล่อนเคยเข้ามายั่วยวนเขาถึงห้องนอนแล้วก็ห้องทำงาน แต่เขาไม่เล่นด้วย นี่ลุกลามไปถึงเพื่อนของเขาอย่างนั้นเหรอ
ให้ตายยังไงนิธานก็ไม่มีวันชอบนิลยาแน่นอน เขามั่นใจแบบนั้น เพราะนิธานรักมั่นอยู่กับน้องสาวของเขา เขารู้จักเพื่อนของเขาดี ถ้านิธานจะเลือกผู้หญิงสักคนมาเป็นแฟนหรือคนรัก เพื่อนของเขาสามารถเลือกผู้หญิงได้นับไม่ถ้วน เพราะรูปหล่อ พ่อรวย นิสัยก็ดี ฐานะ ชาติตระกูล มีแต่ผู้หญิงอยากครอบครองเขาด้วยกันทั้งนั้น
ขีดเขียนลูบปลายคางไปมา สิ่งที่เขาสงสัยกำลังตามสืบอยู่ เดี๋ยวก็รู้ว่าหมู่หรือจ่า
ในซอยบ้านเขาค่อนข้างปลอดภัย ไม่น่ามีโจรกระชากกระเป๋า
เขาไม่ไว้ใจนิลยา แต่นิลยาทำให้คนในบ้านรักได้ เขาก็ไม่อยากไปอะไรมาก แต่ถึงขนาดเอาเรื่องนี้มาต่อรองอยากได้โน้นอยากได้นี่ เดี๋ยวเขาจะกระชากหน้ากากของเธอให้ทุกคนได้รู้
ความจริงนิลยาเรียนจบแล้ว ก็ด้วยเงินที่บิดามารดาของเขาส่งเสียให้เล่าเรียนนั่นแหละ เธอสามารถออกไปซื้อคอนโดฯ หรือบ้านเป็นของตัวอยู่ได้แล้ว เป็นเขาเองก็อยากมีอะไรเป็นของตัวเอง จะมาทนนอนห้องคนใช้อยู่ในบ้านคนอื่นทำไม
ด้วยฐานเงินเดือนของเธอที่ครอบครัวของเขาให้นั้นถือว่าไม่ได้น้อยเลย นิลยาเรียนเก่ง และตั้งใจทำงาน อนาคตจึงกำลังไปได้สวย ซึ่งเขาเองก็ยอมรับข้อนี้ แต่ไม่ยอมรับอยู่อย่างคือเธอชอบเหยียบหัวคนอื่น เอาความดีเข้าตัวเอาชั่วให้คนอื่น ใช่เขาจะไม่ตามดูพฤติกรรมของเธอตอนทำงาน เขาแค่อยากรู้ว่าเด็กในอุปการะของบิดามารดามีนิสัยเช่นไรเมื่ออยู่นอกบ้าน อวดตัวแค่ไหน