“พี่ใหญ่” หลานหลีเกอเอ่ยเรียกพี่ชายตน หญิงสาววางพู่กันในมือลงก่อนจะเดินไปรินชาแล้วยกมาให้อีกฝ่ายดื่ม “ดื่มชาก่อนเจ้าค่ะ”
หลานจิ้นหลี่ยกยิ้มแล้วรับเอาชาดื่ม สายตาทอดมองน้องสาวด้วยความเอ็นดู น้องสาวของเขาคนนี้งดงามยิ่งหนัก แม้จะเพิ่งผ่านพ้นวัยปักปิ่นมาได้ไม่กี่เดือน ทว่าความงามนั้นกลับมีมากเสียจนพี่ชายเช่นเขาปวดใจ
“หลีเอ๋อร์กำลังวาดรูปอยู่หรือ?” หลานจิ้นหลี่หันหน้าไปมองที่โต๊ะด้านข้างที่คนเป็นน้องสาวเพิ่งลุกออกมา
“เจ้าค่ะ น้องกำลังวาดรูปชุดที่จะใส่ไปงานชมบุปผา” หญิงสาวยกยิ้มให้พี่ชาย ก่อนจะเดินกลับไปนั่งวาดรูปต่อ
หลานจิ้นหลี่มองตามแผ่นหลังบอบบางของน้องสาว อีกไม่กี่วันหลานหลีเกอก็จะต้องไปร่วมงานเลี้ยงในวังหลวง
แม้จะได้ชื่อว่าเป็นงานชมบุปผา ทว่าจุดประสงค์แท้จริงคืออะไรไม่ใช่ไม่มีผู้ใดไม่รู้ ก่อนหน้านี้เขาได้ยินข่าวลืออย่างหนึ่งมาว่าเจาอ๋องกับหนิงอ๋องกระทบกระทั่งกันเล็กน้อยด้วยเรื่องของสตร
