หลิวกุ้ยเฟยเอ่ยตอบออกไปตามที่ใจคิด เพราะถ้าหากจะให้นางเลือกแต่งสตรีสักคนเป็นชายาของหนิงอ๋อง หลานหลีเกอที่มาจากตระกูลขุนนางผู้นี้ย่อมเหมาะสมกว่าฮัวจื่อเวย บุตรสาวตระกูลคหบดีเป็นไหนๆ
“อวี้หลันมองคนได้ลึกซึ้งจริงๆ” หลี่ไทเฮาเอ่ยชมคำหนึ่ง ก่อนที่พระนางจะหันหน้าไปหาฮองเฮาที่นั่งอยู่ข้างกันอีกฝั่ง
หลี่เจินจูมีสีหน้าครุ่นคิด ก่อนหน้านางไม่ได้มีความคิดเห็นอะไรหากตระกูลเสิ่นจะแต่งกับตระกูลหลานที่เป็นตระกูลบัณฑิต ทว่าเวลานี้บุตรชายคนโตของตระกูลหลานเป็นถึงขุนนางขั้นสาม ภายภาคหน้าตำแหน่งเสนาบดีย่อมตกเป็นของเขา ขึ้นอยู่ที่ช้าเร็วเท่านั้น
ตระกูลเสิ่นเป็นตระกูลแม่ทัพ บิดาของลูกสะใภ้นางก็ประจำการรักษาดินแดนทางเหนืออยู่ ตระกูลแม่ทัพกับตระกูลบัณฑิตเกี่ยวดองกันนั่นไม่เท่ากับเสือติดปีกหรอกหรือ?
เวลานี้แม้บุตรีตระกูลเสิ่นจะดำรงตำแหน่งพระชายารัชทายาท ทว่าหากหน้าท้องไม่มีความเคลื่อนไหวซึ่งสาเหตุมาจากอะไรนั่น
