CHAPTER SIXTEEN

1439 Words
CHAPTER SIXTEEN: ••• ••• "What?!" "Seryoso ka?!" "Weh?" "Yup!" "Si Nathalie Nicole Binarao ay may jowa?!" "Akala ko ba manang ka?" "Hindi ako manang!" "Ang manang mong manamit, kaya paanong nag ka jowa ka?!" "Nakaka offend ka man talaga Carl! Sakit mo sa Heart." "Sorri naman. Nakakagulat lang g*gi!" "Oh! Ayaw niyo pang maniwala sa'kin na may jowa na si Nathalie? Tch!" "Akala ko nagbibiro ka lang Ericka?" "Do I look like a clown?" "As the music starts, find that special someone, and let’s enjoy the first dance of the night together. Let the music guide you as you share this magical evening under the stars." rinig kong dugtong ng MC. NAPANSIN ko ang pagtayo ni Kuyang X mula sa kan'yang pagkaka-upo sa table nila. Which is nasa kabila, pero makikita lang naman. Dahan-dahan ang paghakbang ng mga paa niya papunta sa gawi ni... Nagulat ako nang huminto siya sa harapan ni Ate A at naglahad ng kamay. Una ay nagtatakang tiningnan ni Ate A ang nakalagay na kamay, pero nang umangat ito sa mukha, pinaghalong gulat at pagtataka kaagad ang nakita kong reaction sa kan'ya. 'Take my hand, take a breath Pull me close and take one step Keep your eyes locked on mine And let the music be your guide...' Naka-tingala si Ate A sa kan'ya at tinitigan siya sa mata, nagtatanong ang mga tingin niya. Ngunit Isang seryoso at walang ka emo-emotion lang na mga tingin ang ibinigay ni Kuyang X sa kan'ya. Naramdaman ko ang sarili ko na dahan-dahan na napangiti... Napasinghot ako kasi feeling ko maiiyak ako. HUHUHU. 'Won't you promise me (Now won't you promise me That you'll never forget) We'll keep dancing (To keep dancing) Wherever we go next...' Kuyang X grey colored eyes is staring at my Ate A's Hazel eyes... "Dance with me under the wisterias chandelier, where our steps synchronize with the heartbeat of the love that transcends time." wika niya. Ang dating maingay kanina na mga classmates ko sa dance floor ay natigilan na at natahimik. Walang sinuman ang bumasag ng katahimikan. Dahil pare-pareho lang sila na nanonood sa eksena nina Ate A and Kuyang X. 'It's like catching lightning The chances of finding someone like you It's one in a million The chances of feeling the way we do And with every step together We just keep on getting better So can I have this dance? (Can I have this dance?) Can I have this dance?...' "So, can I have this dance?" seryoso, malalim ngunit may emotion sa mukha niyang tanong. Akala ko ay hindi tanggapin ni Ate A ang nakalahad niyang kamay, ngunit ganun na lang ang pagkagulat ko nang dahan-dahan niya itong tinanggap. At nang mag dikit ang mga kamay nilang dalawa, ay hinayaan ni Ate A na dalhin siya ni Kuyang X sa dance floor. NGAYON pa nagsigawan ang mga classmates ko. "Woooahhh!" "Sinasabi ko na nga ba eh." "Tama nga ang hinala mo!" NALAGLAG nanaman ang panga ko. Juskooo naman! Ate A! HUHUHU. Ba't ganun? "Dite! Si May luma-lovelife na." "Oo nga po ihhh." Hindi pa'rin ako makapaniwala. Pinapanood ko silang dalawa na dahan-dahan ang paggalaw ng mga katawan at paa, habang sumasabay sa rhythm ng kanta. Sila ay nasa gitna, at pareho ng nakatitig sa isat-isa... 'Take my hand, I'll take the lead And every turn will be safe with me Don't be afraid, afraid to fall You know I'll catch you through it all...' Napatanong tuloy ako sa sarili ko... 'Ate A... Bakit... Nakikita ko po, kahit na nasa malayo ako ngayon... Bakit nakikita ko ang saya sa mga mata mo?...' MALUNGKOT akong napangiti. Ramdam ko ang lungkot sa sarili ko... Bakit... 'And you can't keep us apart (Even a thousand miles Can't keep us apart) 'Cause my heart is ('Cause my heart is) Wherever you are...' Hinawakan ko ang tiyan ko. Bakit... Parang may kumukulo sa tiyan ko? Bigla akong nakaramdam ng pananakit ng tiyan. Haluhh ka! 'Tinatawag siguro ako ng kalikasan!' Or baka naman... I want to... P**p!!! HUHUHU Kaya wala na akong nagawa kundi ang tumayo at tumakbo sa CR. Bakit ngayon pa?! HUHUHU. Dahil siguro 'to sa mga nakain ko kanina. Nabangga ko si Kuya Benmar pagkaliko ko papuntang CR. "Oh? Dite?" "Mag c-cr lang po muna ako Kuya." "Nah, deserved, kain pa more." Sinimangutan ko siya. Tinawanan niya lang ako. "Joke lang. Sige lang. Tuloy mo lang. Libang well." Natatawa niya akong iniwan. Dumeretsiyo na kaagad ako sa CR at nagbawas. Sinasabi ko na nga ba ihh, na ta-ta-e na talaga ako. HUHUHU. ... ... SOMEONE POINT OF VIEW: IN the enchanting ambiance of the grand ballroom, a man named Renielle Xidane De La Fuente De Villa, and a woman named Artemis Diana Montello Montes, shared their first dance, casting a spell of wonder upon all who beheld them. The woman is gracefully glides across the ballroom floor, her gown shimmering like moonlight on the water. With every step, she exudes elegance and poise, capturing the attention of all who behold her beauty. Approaching her with regal confidence and charm, his gray eyes locked onto hers with an undeniable magnetism. As the melodies swirled around them, their dance transcended mere movement, becoming a beautiful symphony of connection and elegance. With each turn and sway, their chemistry deepened, were mesmerized by the sight, drawn into the captivating allure of the two as they moved in perfect harmony. Their dance symbolized the beginning of a journey together, filled with the story destined to unfold amidst the splendor of the ballroom. In that moment, amidst the music, the man and the woman embarked on a dance, where every steps brought them closer. Habang nasa malayo, pinapanood ang dalawang taong sumasayaw, hindi ko napigilan na isipin ang unang araw na maisayaw ko din ang babaeng akala ko ay makakatuluyan ko. Nakaramdam kaagad ako ng kirot sa'king dibdib kaya napabuntong hininga na lang ako at umiling. Kahit anong pilit kong kalimutan, may araw din pala na maaalala ko ito. Pinagkrus ko ang dalawang braso ko at sumandal sa pader. Kampanteng-kampante, parang hindi Wanted sa Isang organization. Tss! At saktong-sakto naman na napatingin SIYA sa gawi ko at kumunot ang noo nang makilala ako. Napangisi ako. Tss! Kababalik ko lang galing Korea, tapos ganito kaagad ang maabutan ko? Hah, Diana? Sinuong ko ang napakadelikado mong Pilipinas para lang bisitahin ka tapos ganito lang ang maabutan ko? Naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko kaya kinuha ko ito sa loob ng bulsa ko. Tiningnan ko ang pangalan na nakasulat at sinagot ang tawag nang makilala ang nagmamay-ari ng tumawag. "Oh, napatawag ka Vesta?" "You went to Artemis's prom night without even telling me? Hah God of Sun?!" bungad niya kaagad sa'kin. Tss! "Woah! Baby kalma." "D*mn you!" Okay, she's mad. "Eto naman, minura kaagad ako." "Where are you?!" galit niyang tanong. "Nasa party." "I mean, the exact location." "Sa ballroom." sagot ko. Nag palinga-linga ako sa paligid. Hinahanap ang babaeng kasa kabilang linya. Baka nandito na pala siya kaya niya ako hinahanap? "Where? Are you dancing in the middle of the dance floor?!" "Nope. Nasa hagdanan lang ako." Napabuntong hininga na lang ako at iniwan na ang dalawang tao na pareho nang nakahinto at hindi na sumasayaw. Napansin ko pa ang pagtulak ng kapatid ko sa sniper guy na'yun kaya medyo na-alerto ako. Kaso, sa tingin ko naman kaya na'yan niya. Uunahin ko na lang muna ang babaeng nasa kabilang linya. Tss! "Second floor?" "Ne." (Yes) Pagka-akyat ko sa second floor ng building ay nagtungo kaagad ako sa terrace. Sumalubong sa'kin ang sariwang simoy ng hangin at madilim na kalangitan na walang mga bintuin. "Now answer me God of Sun, why are you there?!" Galit pa'rin siya. Ramdam na ramdam ko ang galit niya mula sa kabilang linya. Tss! "Masama bang bisitahin ang kapatid ko?" patanong kong sagot. "Hindi naman masama. But, alam mong delikado ang buhay mo sa Pilipinas! Pwede mo namang bisitahin ang kapatid mo sa Mans'yon! Bakit ngayon mo pa ginawa?!" Napatingala ako sa kalangitan. "Bakit ngayon ko pa ginawa?" Inulit ko ang huling tanong niya. "It's been a years since I last saw year. Hindi ako kampante na nababalitaan ko lang na okay siya. Because what I wanted is to see her personally with my own eyes." paliwanag ko sa kan'ya. "And now that you've seen her, it's confirmed that she's okay." narinig ko na ang boses niya sa likuran ko. Kaya pinatay ko na ang tawag. "You can leave now God of Sun." This time, ay hindi na galit. Kaya nilingon ko na siya. "Wala ka pa'rin pinagbago, Vesta." TO BE CONTINUED .....
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD