ความรุนแรงที่ถูกคุณเฟยบดขยี้จูบมันซ้ำรอยที่เขาทำไว้ก่อนหน้านี้ ทำให้ฉันร้องประท้วงออกมาในลำคอ แต่ก็ไร้ซึ่งความเห็นใจจากคนใจร้าย
พรึบ!! เป็นครั้งแรกที่ฉันรวบรวมเรี่ยวแรงของตัวเองผลักคุณเฟยออกได้จนสำเร็จ จากนั้นก็ตั้งใจจะวิ่งไปเปิดประตูห้องแต่ก็ถูกขัดขวางโดยการกระชากแขนอย่างแรงจนมันแทบจะหลุดออกมาจากบ่า
“โอ๊ย~ แขนหนู” ฉันจับแขนตัวเองแล้วร้องอุทานอย่างเจ็บปวดก่อนจะมองคุณเฟยเขม็ง
“เธอไม่มีสิทธิ์ใช้สายตาแบบนั้นมองฉัน”
“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ หนูกำลังทำอยู่นี่ไง”
“เริ่มสงสัยแล้วสิว่า… เธอไม่เข็ดหรือชอบกันแน่ที่ถูกฉันสั่งสอนแบบนั้น”
“คุณมันลามก หมกมุ่น ลงโทษอย่างอื่นสิคะ ทำไมต้องลากหนูขึ้นเตียงด้วย”
“อยากได้เงินไม่ใช่รึไง ฉันก็แค่ตอบสนองความต้องการของเธอ”
“อย่าอ้างแบบนั้นเลยค่ะ คุณยังไม่ให้เงินหนูด้วยซ้ำ รู้แบบนี้หนูตอบตกลงไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นซะก็ดี”
“อย่าพูดถึงมันให้ฉันได้ยินอีก”
“หนูจะพูด
