คุณเฟยจับมือฉันมาคล้องแขนตัวเองอย่างที่คู่อื่น ๆ เขาทำกัน แต่ที่แตกต่างคงจะเป็นการกระชากแขนอย่างทารุณ ด้วยความที่ฉันเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ต้องมาเดินคู่กับคนตัวสูงอย่างคุณเฟยทำให้ตัวเหลือแค่นิดเดียว
“ตอบฉันมาสิว่าเธอไม่สนใจข้อเสนอของมัน”
“จริง ๆ ก็น่าสนใจนะคะ” พอตอบไปแล้วก็ถูกสายตาอำมหิตตรงหน้าครอบงำทันที ฉันจึงรีบพูดเอาตัวรอด “แต่หนูอยากอยู่กับคุณมากกว่า ถึงคุณจะขี้งก ใจร้าย แต่คุณก็เป็นเบอร์หนึ่งในใจของหนูนะ ^_^”
คุณเฟยพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ เมื่อได้ยิน จู่ ๆ เขาก็ก้าวขาเดินแบบไม่ให้สัญญาณเพราะแขนที่คล้องกับแขนของเขาอยู่ทำเอาฉันเกือบสะดุดล้ม
“อย่าเดินเร็วได้ไหมคะ หนูก้าวตามไม่ทันขาจะพลิกหลายรอบแล้ว”
“ฉันเดินปกติ” ปกติอะไรล่ะก้าวขายาวขนาดนั้น ฉันกับคุณเฟยไม่ควรเดินคู่กันเลยจริง ๆ
คุณเฟยพาฉันมายังโต๊ะที่มีป้ายตั้งเอาไว้ว่าวีไอพี ก่อนจะยกมือไหว้คนที่อายุเยอะกว่า
“สวัสดีครับท่าน”
