LOVE DEEP #4
“ไอ้ไนต์” หมอกเรียกเพื่อนรักพร้อมกับโยนขวดน้ำให้
“ขอบใจ” ไนต์พูดก่อนจะหยิบขวดน้ำมาเปิดพร้อมกับกระดกด้วยสีหน้านิ่งๆ “ทำไมเราเลือกมาถ่าย outdoor วันที่มันร้อนแบบนี้วะ”
“เออ กูเห็นด้วย” คีย์พูดพร้อมกับถกแขนเสื้อขึ้น
“เลิกบ่น เหลืออีกเซตเดียว” หมอกพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูอะไรไปพลางๆ
“ไอ้คินอะ” ไนต์พูดขึ้นพร้อมกับมองไปรอบๆ
“นู่นไง” หมอกเพยิดหน้าไปทางด้านหลัง “เห็นบอกว่าจะไปโทรหาแก้ว”
ไนต์พยักหน้ารับก่อนจะมองไปด้านหลังตนเองพร้อมกับชะงักไปเล็กน้อย “โย”
“ห๊ะ มึงว่าไงนะ” คีย์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “มึงพูดโยหรอ โยไหนวะ?”
ไนต์ยืนนิ่งพร้อมกับมองไปที่ภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ก่อนทำท่าจะเดินตรงเข้าไปหาจริงสาว
หมับ!
“มึงจะไปไหน” คีย์เดินมาคว้ามือเพื่อนรักพร้อมกับมองไปยังทางที่ไนต์มอง “มึงมองอะไร พักผ่อนน้อยหรอ”
“กูเห็นโย”
“โย? อ่อ น้องโยแฟนเก่ามึงหน่ะหรอ”
“…”
“เห็นแล้วยังไง? จะเข้าไปหาน้องเค้าหรอ” คีย์ปล่อยมือเพื่อนรักพร้อมกับมองอย่างตั้งคำถาม “ถ้าเข้าไปหาเค้าแล้วมึงจะเอายังไงต่อ”
“เอายังไงคืออะไร”
“ก็จุดประสงค์ไง”
“…”
“ที่มึงเข้าไปหาเค้าเพราะอะไร? คิดถึง?”
“ไม่ใช่ กูแค่…” ไนต์เงียบไปพร้อมกับสีหน้าที่เหมือนกำลังสับสนอะไรบางอย่าง “ช่างเหอะ”
“ทำมาเป็นปากดี” คีย์ส่ายหน้ายิ้มๆ “กูว่ามึงตาลายนะไอ้ไนต์ ไหนน้องโยของมึง คิดถึงเค้ามากไปแล้วมั้ง” ก่อนจะยิ้มแซวเพื่อนรัก
“มันก็คงทำได้แค่คิดถึงอะ” หมอกพูดพร้อมกับหันไปมองหน้าไนต์ “เพราะที่มันทำกับน้องเค้าไว้ ถ้ากูเป็นโยนะ กูคงจะสาปส่งมันอะ”
“…”
“กูได้ยินชื่ิอโย” คินพูดเสียงนิ่งก่อนจะเดินเข้ามาร่วมวงสนทนา “ทำไม เพื่อนมึงเพ้ออีกแล้วหรอ ไหนตอนน้องเค้าไปบอกไม่เป็นไร”
“อะไรของพวกมึง” ไนต์โวยวายขึ้นอย่างไม่จริงจังมากนัก “เพ้อเจ้อไปเรื่อยนะ” ก่อนจะเดินแยกตัวไปหน้าฉากด้วยสีหน้านิ่งๆ
“หึ ปากดีแบบนี้ กูเห็นสุดท้ายน้ำตาเช็ดหัวเข่าทุกราย” คีย์ยิ้มขำออกมา
“ไปว่ามัน ระวังเข้าตัวนะ” หมอกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินตามไนต์เข้าไปติดๆ
-อีกด้าน-
“ร้อนมากเลยอะ” โยเกิร์ตพูดขึ้นก่อนจะมองไปรอบๆ “ตรงนั้นต้องมีถ่ายงานอะไรแน่เลย”
“ตรงไหน” บีมถามขึ้นอย่างสงสัย
“นู่นไง” โยเกิร์ตชี้ไปยังกลุ่มคนที่อยู่ไม่ไกลมากนัก “ทนได้ไงเนี่ย แดดโคตรจะร้อน”
“บนว่าร้อน แล้วเดินออกมาเดินที่ร้อนๆทำไม”
“อยากได้ตนไม้อะ ที่ห้องมีอยู่ต้นเดียวเอง กลัวมันเหงา”
“งั้นหรอ คนหรือตนไม้กันแน่ที่เหงา”
“ต้นไม้สิ” โยเกิร์ตยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับเอามือเช็ดเหงื่อบริเวณกรอบหน้า “ไปหาต้นไม้กัน ไม่ไหวแล้ว ร้อนมาก”
“อื้ม” บีมพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามเพื่อนรักไปอย่างว่าง่าย
.
.
“เห้ออ ร้อนโคตร” โยเกิร์ตพูดพร้อมกับยื่นน่ำมห้บีมที่นั่งพิงโซฟาด้วยใบหน้าแดงก่ำไม่แพ้กัน
“ขอบคุณ” บีมกนะดกน้ำพร้อมกับมองหญิงสาวที่เดินไปรวบผมแล้วกลับมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆตนเอง “ผิวแดงหมดแล้ว”
“อื้อ” โยเกิร์ตพยักหน้าด้วยท่าทีอ่อนเพลีย
“พักมั้ย เดี๋ยวฉันกลับเลยก็ได้”
“แล้วไม่เหนื่อยหรอ พักก่อนก็ได้นะ” โยเกิร์ตให้ไปคุยกับเพื่อนหนุ่มก่อนจะเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นพร้อมกับหยิบต้นไม้ออกมาจากถุงอย่างทะนุถนอม
“ท่าทางจะชอบจริงๆนะ”
“ใช่ ชอบมานานแล้วด้วย”
“หึ” บีมมองเพื่อนรักยิ้มๆก่อนจะคว้ารีโมทกดเปิดโทรทัศน์
“ทำเอาเหล่าแฟนคลับดีใจกันเป็นแถวเลยนะคะ หลังจากที่มีการคอนเฟิร์มแล้วว่าวง TIME จะ comeback ภายใต้คอนเซ็ปต์ MOVE ON ค่ะ โดยทางค่ายดะ…”
ติ๊ด!
บีมกดปิดโทรทัศน์พร้อมกับหันไปมองที่โยเกิร์ตโดยอัตโนมัติ
“จะปิดทำไม” โยเกิร์ตส่งยิ้มให้เพื่อนรัก “อยสกดหุก็ดูไปสิ”
“ไม่ได้อยากดูอะไร” บีมพูดก่อนจะลุกเดินไปนั่งลงข้างๆหญิงสาว “ทำอะไร”
“ว่าจะเปลี่ยนกระถางสักหน่อยอะ เปลี่ยนไปกระถางนั้น” โยเกิร์ตชี้ไปยังกระถางสีขาวที่ตั้งอยู่ด้านหลังตนเอง
“มาสิ เดี๋ยวช่วย”
“อื้ม” หญิงสาวพยักหน้ารับก่อนจะลุกไปหยิบกระถางมาใส่ดินอย่างคล่องแคล่วภายใต้สายตาของบีมที่จ้องเธออย่างไม่วางตา
-สองวันต่อมา-
ก๊อก! ก๊อก!
แกร๊ก!
“คุณญาดาคะ คุณโยษิตามาแล้วค่ะ”
“พาเข้ามา”
“ค่ะ”
ตึกตัก ตึกตัก
“หวัดดีค่ะแม่” โยเกิร์ตยกมือไหว้คนตรงหน้า
“แม่ก็ลุ้นอยู่นะว่าเราจะยอมมาทำงานที่บริษัทนี้มั้ย”
“มาสิคะ”
“…”
“เพราะอย่างน้อยครึ่งนึงของบริษัทนี้ก็คือของพ่อ”
“…”
“บริษัทที่พ่อสร้างมา”
ญาดามองหน้าลูกสาวก่อนจะหันไปมองหน้าเลขาของตนเอง “ไปเชิญคุณธีระมาพบฉัน”
“ค่ะ” เลขาสาวพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
“ไปนั่งสิ” ญาดาพูดพร้อมกับลุกเดินไปนั่งลงบนโซฟา “คอนโดที่อยู่เป็นยังไงบ้าง”
“ดีค่ะ เงียบดี ติดรถไฟฟ้าเดินทางสะดวก”
“อื้ม” ญาดาพยักหน้านิ่งก่อนจะหันไปมองชายวัยกลางคนที่เปิดประตูเข้ามา “เชิญนั่งค่ะคุณธีระ”
“ครับ”
“นี่คุณอาธีระ ผู้ช่วยแม่เอง” ญาดาหันไปพูดกับลูกสาวตนเอง
“สวัสดีค่ะคุณอา”
“สวัสดีครับ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”
โยเกิร์ตยิ้มตอบอย่างสุภาพก่อนจะหันไปมองหน้าแม่ตนเอง
“คุณอาธีระจะเป็นคนดูแลโย และสอนงานทุกอย่างให้”
โยเกิร์ตพยักหน้าพร้อมกับหันไปยิ้มให้ชายวัยกลางคนตรงหน้า “รบกวนคุณอาด้วยนะคะ”
“ครับคุณโย” ธีระยิ้มตอบ “งั้นเริ่มกันเลยดีมั้ยครับ”
“ค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวคุณโยไผพบลูกค้ากับผมเลยละกัร จะได้เรียนรู้ไปในตัวได้เลย”
“ได้ค่ะ” โยเกิร์ตพยักหน้ารับก่อนจะหันไปมองคยเป็นแม่แล้วเดินตามธีระออกไปจากห้องทันที
.
.
“มาอารมณ์ไหนชวนกูมากินอาหารญี่ปุ่น” คีย์ถามเพื่อนรักพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างๆเช่นเดียวกับคิน
“ไม่ได้อารมณ์ไหน กูแค่อยากกิน” ไนต์พูดเสียงนิ่งก่อนจะเปิดเมนูไปพลางๆ
“ผมเอาอันนี้ครับ” คีย์ชี้ให้พนักงานดู
“ส่วนผมเอาอันนี้” คินพูดกับพนักงานก่อนจะจ้องไปที่ไนต์ “มึงเอาอะไร”
“ผมเอา…” ไนต์พูดพร้อมกับเงยหน้าไปมองพนักงานก่อนที่เสยตาจะเหลือบไปเห็นหญิงสาวคุ้นตาคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับเดินลงไปนั่งลงยังโต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตนเองมากนัก “โย”