LOVE DEEP รักฝังลึก

LOVE DEEP #1 “ไง” คินหันไปพยักหน้ากับเพื่อนรักที่นั่งหมุนแก้วเหล้าในมือเล่น ก่อนที่ตนเองจะทรุดตัวนั่งลงฝั่งตรงข้าม “มองหน้ากูทำไม” “แค่รู้สึกแปลก” “เรื่อง?” “ข้างตัวมึงไม่มีผู้หญิง” “ไม่คิดว่ากูจะเบื่อบ้างหรอ” ไนต์ยิ้มมุมปากพร้อมกับกระดกเหล้าในมือจนหมด “อย่างมึง…” คินเงียบไปสักพักพร้อมกับมองหน้าเพื่อนรักอย่างพิจารณา “กูคิดว่าไม่” ไนต์ยิ้มขำออกมาอย่างพอใจพร้อมกับพยักหน้าเบาๆ “ก็ถูกของมึง” ก่อนจะมองไปยังหญิงสาวที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับตรงเข้ามาหาตนเอง “พี่ไนต์ ขอโทษนะคะรอนานมั้ย” หญิงสาวเดินตรงเข้าไปนั่งข้างๆไนต์พร้อมกับยิ้มอ้อนชายหนุ่ม “ทรายรอเป่าเค้กให้เพื่อน เลยนานไปหน่อย ขอโทษนะคะ” “ไม่เป็นไรครับ” ไนต์ส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะวางแก้วเหล้าแล้วเลื่อนมือมาโอบไหล่หญิงสาวแทนพร้อมกับมองคนข้างๆด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “ไอ้สองตัวนั้นอะ” “กำลังมา” คินพูดพร้อมกับรินเหล้าลงในแก้วตนเอง “มึงอยากไปไหนก็ไป กูไม่ใช่เด็ก” ไนต์พยักหน้าก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่จ้องมาที่ตนเอง “ลงไปบอกเพื่อนๆก่อนมั้ย” “พี่ไนต์จะไปแล้วใช่มั้ยคะ” “ครับ” “งั้นเดี๋ยวทรายไปบอกเพื่อนก่อนนะคะ เจอกันที่รถนะ” “ครับ” ไนต์พยักหน้ายิ้มๆพร้อมกับหันไปมองหน้าคิน “มีอะไร หรือชอบ? ไม่ได้ดิ มึงมีแก้วแล้ว” “กูไม่ได้ชอบ” คินถอนหายใจพร้อมกับมองคนตรงหน้า “ทำไมไม่มีเป็นตัวเป็นตนสักที” “อารมณ์ไหนของมึง ทำไมอยู่ดีๆมาพูดเรื่องนี้” “กูก็แค่สงสัย พวกมึงทั้งสามคนเลย” “อะไรทั้งสามคน” คีย์พูดพร้อมกับเดินเข้ามาพร้อมๆกับหมอก “นี่หมายถึงกูกับไอหมอกด้วยใช่ปะ” “เออ” คินหันไปมองหน้าทั้งคู่ “กูไม่อยู่ก็ลากกูไปเกี่ยวนะมึง” หมอกบ่นขึ้นเบาๆก่อนจะหันไปคุยกับไนต์ “วันนี้ไม่ไปต่อไหนหล่ะ” “มันกำลังจะไป” คินเอ่ยแทรกขึ้น “เออ ไปดีกว่า ไอ้คินแม่งขี้บ่น” ไนต์พูดขึ้นก่อนกระดกเหล้าในมือจนหมด “อย่าดึก พรุ่งนี้มีงาน” หมอกเอ่ยเตือนด้วยท่าทีไม่จริงจังมากนัก “รู้แล้ว” ไนต์พยักหน้ารับก่อนจะคว้ามือถือแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดี “หึ” คีย์ยิ้มออกมาก่อนจะหันไปหาคิน “มึงบ่นมันเรื่องสาวๆหรอ” “มึงก็ด้วย” คินเอ่ยเสียงเรียบ “มึงอิจฉาพวกกูก็บอกมา” คีย์ค้อนใส่เพื่อนรัก “พวกกูโสดอะ จะมีใครก็ได้ปะวะ” คินถอนหายใจออกมาก่อนจะส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ “กูแค่อยากให้พวกมึงมีใครสักคนจริงจังสักที พวกมึงโตกันแล้วนะ” “ก่อนจะสอนพวกกู ตัวมึงเองช่วยดูแลน้องพวกกูให้มันดีๆหน่อย” “เออ” คีย์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ไงหล่ะมึง พอเป็นเรื่องตัวเอง เงียบซะงั้น” คินมองหน้าเพื่อนรักก่อนจะยกเหล้าขึ้นมาดื่มโดยไม่พูดอะไร -อีกด้าน- หมับ! “พี่ไนต์คะ” ไนต์นั่งนิ่งก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่โน้มตัวเอาหน้ามาเกยที่ไหล่ของตนเองซึ่งกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ตรงโซฟา “ครับ” “ทรายอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม “เรา…ไปนอนกันดีมั้ยคะ” ไนต์ยิ้มมุมปากพร้อมกับมองหญิงสาวที่หลบสายตาตนเองด้วยความเขินอาย “ไปรอในห้องก่อน พี่ขอสูบบุหรี่ก่อน แล้วเดี๋ยวตามเข้าไป” “ได้ค่ะ” หญิงสาวผละอ้อมกอดออกก่อนจะมองไปที่ประตูห้องนอนทั้งสองห้องของชายหนุ่ม “ห้องเล็กเหมือนเดิมใช่มั้ยคะ?” “อื้ม ทำไมถามแบบนั้น” ไนต์หันไปมองหญิงสาวอย่างสงสัย “แค่อยากรู้ว่าคนที่จะได้นอนห้องใหญ่จะต้องสำคัญขนาดไหน” “…” “คงไม่ใช่ Friend with Benefit แบบเราสองคนใช่มั้ยคะ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่ออกเชิงน้อยใจ “พี่ว่าทรายกำลังก้าวออกนอกจากคำว่า Friend with Benefit นะ” “คือ…” “ทรายกำลังจะล้ำเส้นพี่” “ขอโทษค่ะ” ไนต์มองหญิงสาวพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆแต่แววตากลับเฉยชาจนหญิงสาวสัมผัสได้ “ถ้าไม่อยากเจ็บก็หยุดความรู้สึกนั้นไว้ซะ” “ทรายต้องทำยะ…” “ทรายไม่ต้องทำอะไร” “…” “เพราะถ้าพี่บอกว่าไม่ก็คือไม่” ไนต์ยิ้มให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยน “ทรายเข้าใจใช่มั้ยครับ” “…” “ถ้าทรายไม่สบายใจ ทรายสามารถเดินออกไปได้ทุกเวลา” หญิงสาวมองหน้าไนต์ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ “ค่ะพี่ไนต์ ทรายเข้าใจแล้ว งั้น…ทรายไปรอในห้องนะคะ” ก่อนจะยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วเดินหายเข้าไปในห้องนอนทันที ไนต์ยืนนิ่งก่อนจะคว้าโทรศัพท์แล้วเดินออกไปนั่งที่ด้านระเบียงด้วยสีหน้านิ่งเรียบพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูอะไรไปพลางๆ กึก! ชายหนุ่มหยุดมองรูปบนหน้าจอโทรศัพท์ด้วยแววตาที่คาดเดาอารมณ์ไม่ถูก “กรี๊ดดด! ในที่สุดก็จะเจอกันสักที!” “เรียนจบแล้วหรอ” ไนต์พูดกับตัวเองก่อนจะยิ้มเยาะออกมา “สองปีนี่…ผ่านไปไวเหมือนกันนะ” ก่อนจะคว่ำหน้าโทรศัพท์ลงพร้อมกับอัดบุหรี่เข้าปอดแล้วเดินกลับเข้าไปด้านในด้วยสีหน้านิ่งเรียบ . . ครืดด ครืดด ติ๊ด! “ยังไม่นอนหรอ” (ยังอะ ทำอะไรอยู่) ปลายสายถามด้วยน้ำเสียงสดใส “กำลังเก็บของกลับไทย” โยเกิร์ตพูดพร้อมกับไล่สายตาไปมองของในกระเป๋า “น่าจะครบแล้วแหละ” (นี่โย ฉันลงรูปแกในไอจีระ) “อื้ม” (หนุ่มๆนี่พากันมาคอมเมนต์ใหญ่เลย ฮอตเสมอต้นเสมอปลายจริงๆนะแกเนี่ย) โยเกิร์ตยิ้มออกมาบางๆก่อนจะล้มตัวลงบนเตียงนอน “ใจหายเหมือนกันนะ” ก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆห้อง (ใจหายอะไรย๊ะ นี่แสดงว่าในหัวเนี่ย ไม่มีเรื่องกลับมาไทยเลยใช่ปะ?) “…” (ยัยเพื่อนบ้า พวกฉันอยู่ที่นี้นะ) “รู้แล้วน่า” โยเกิร์ตยิ้มขำออกมา “ก็กำลังจะกลับไปนี่ไง” (ทำมาเป็นพูด ชิ๊! ถ้าไม่ใช่เพราะเรียนจบ ฉันไม่มีทางเจอหน้าแกแน่ๆ) “…” (พวกฉันคิดถึงแกมากรู้มั้ยโย) “ทำไมถึงเข้าดราม่าซะงั้น” (ไม่ใช่ ฉันแค่อยากจะบอกแกไว้ ว่าแกยังมีพวกฉันนะ มีไอ้ตอยกับไอ้บีมด้วย) “อื้ม” (ฉันรู้ว่าทำไมแกถึงไม่อยากกลับมา) “มันผ่านไปนานแล้ว” (ฉันรู้ แต่แก…ก็ยังก้าวผ่านมันไปไม่ได้อยู่ดีไม่ใช่หรอ) “…” (ไม่พูดเรื่องนี้แล้วดีกว่า ไหน face time ดูหน่อย ได้ขนมมาครบมั้ย) โยเกิร์ตนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะกดรับสาย face time ของเพื่อนรักพร้อมกับปรับสีหน้าให้เป็นปกติ