ตรึงใจใฝ่รัก

ตอนที่ สอง กลลวงเทพบุตร 1

คณะกรรมการทุกอาวุโสแต่ละท่านต่างจ้องมองมายังผู้บริหารหนุ่มหล่อไฟแรงที่ผิดปกติไปวันนี้ โดยเฉพาะใบหน้าหล่อราวเทพบุตรนั้นมีรอยปื้นแดงเป็นรูปนิ้วมือห้านิ้วเด่นชัดให้เห็นเต็มตา แถมยังมาประชุมนัดสำคัญสายอีก ซึ่งปกติไม่เคยมาสายมีแต่จะมาก่อนคณะกรรมการท่านอื่นเสียอีก แต่วันนี้แปลกจริง ๆ โดยเฉพาะรอยบนใบหน้าของบุรุษหนุ่ม ใครช่างกล้าฝากรอยไว้ก็ไม่รู้

“มองผมทำไมครับทุกคน ผมมีอะไรแปลกถึงทำให้มองครับ” รู้ว่าทุกคนมองรอยแดงบนใบหน้าตน แต่ก็อยากถามเฉย ๆ ตอนเดินมายังห้องประชุมเห็นเงาตัวเองสะท้อนตรงกระจกทางผ่านมายังห้อง ก็พอจะรู้ว่าทุกคนต้องมองเขา ไม่แปลกหรอกที่จะมีรอยนิ้วมือห้านิ้วประทับตราจองไว้ที่ใบหน้า ก็แม่น้องนางเล่นตบมาเต็มแรงจนเลือดซิบปากเลย

เขมไทเองก็เดินตามมาติด ๆ ก็ตอนไปหาที่ห้องเขายังไม่ได้สังเกตเลยยังไม่เห็นรอยนิ้วมือบนใบหน้าเจ้านายน้อย พอมาตอนนี้ก็แทบไม่อยากจะคิดว่ารอยนี้เกิดขึ้นจากสาวน้อยที่เดิมตามหลังตนมาติด ๆ

“ท่านประธานไปทำอะไรมาครับถึงได้มีรอยนิ้วมืออยู่บนใบหน้า” ผู้จัดการฝ่ายการตลาดเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าใคร ๆ ในที่นี้ต่างก็อยากรู้เหมือนเขา ก็ใครจะไม่อยากรู้ ร้อยวันพันปีท่านประธานหนุ่มเคยมาเข้าประชุมสายเสียที่ไหน แถมมาสายแบบมีรอยประทับตราด้วยนะครั้งนี้ ไม่แปลกก็ไม่รู้แล้วแหละงานนี้

“ถ้าผมจะตอบว่าเดินชนประตูคงเชื่อยากก็หลักฐานมันชัดบนใบหน้าผมแล้ว” พูดด้วยท่าทีสบาย ไม่คิดจะโกรธคนตบเลย ยิ่งตอนนี้แม่เนื้อนวลเปิดประตูเข้ามาในห้องแล้ว “แฟนผมตบครับ พอดีผมแค่มองผู้หญิงคนอื่นนิดเดียวแค่นั้นแหละ มาเต็ม ๆ รักเลยครับ เลยเป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ”

ชลาลัยได้ยินเช่นนั้นถึงกับสะดุ้ง ไปเป็นแฟนตั้งแต่เมื่อไร เมื่อคิดว่าตัวเองจะได้เป็นแฟนพ่อเทพบุตรแก้มนวลงามก็แดงขึ้นมาอย่างกับมะเขือเทศสุกไม่มีผิด

แต่อะไรก็ไม่เท่าเขมไท และคณะกรรมการและผู้ร่วมประชุมทั้งหมดที่ตกใจกับข่าวใหม่ที่ชายหนุ่มมีแฟน ชายผู้ไม่เคยคิดจะมองสาวนางใด แต่มาวันนี้กลับมาบอกว่ามีแฟน เป็นใครจะไม่ตกใจกัน โดยเฉพาะเขมไทที่ไปไหนมาไหนตัวติดกันกับชายหนุ่มตลอด เรียกง่าย ๆ เหมือนเงาตามตัวชายหนุ่มนั่นเอง ยังไม่เคยรู้เลยว่านายน้อยของตนมีแฟนแล้ว เรื่องนี้ต้องรายงานนายใหญ่ของเขาเสียแล้ว

“ผมว่าเราประชุมกันดีกว่าครับ เลยเวลามานานแล้ว” เขมไทอยากให้ประชุมเสร็จก่อน ค่อยมาสืบเรื่องแฟนของบุรุษหนุ่มต่อหลังจากเสร็จการประชุม

“ผมรู้ครับคุณเขม แต่ผมอยากแนะนำแฟนผมให้ทุกคนรู้จัก และให้ความดูละเธอด้วยนะคะ” พายุเอ่ยพลางมองหน้าหญิงสาว ก่อนจะเรียกเธอ “น้องน้ำครับ มานี่หน่อยสิครับ”

ทุกคนต่างมึนงงกับเสียงหวานที่เรียกสาวน่ารักที่เข้ามาใหม่ และไม่มีใครรู้จักนอกจากชายหนุ่มและเขมไท

นั้นไงว่าแล้วงานเข้าสวยเลยทีนี้ หวังว่าคงไม่มีเรื่องอีกนะ ฮือ ๆ ๆ อยากกลับบ้าน ต่อไปจะไม่อยากมาทำงานแล้ว น้ำเข็ด ฮือ ๆ ๆ หญิงสาวกรีดร้องในใจในขณะเดินมา

พายุกระตุกยิ้มตรงมุมปากเมื่อเห็นสีหน้าของแฟนสด ๆ ของตนทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เห็นแล้วอยากหยิกแก้มป่องนี่จริง ๆ แถมแก้มก็แดงน่ารักน่าหยิก แฟนใครก็ไม่รู้น่ากกกอดจริง ๆ

“นี่ไงครับแฟนผม รักคนนี้คนเดียว และมีคนเดียวครับ” แนะนำให้ทุกคนรู้จักหญิงสาวในฐานะแฟนด้วยน้ำเสียงจริงจัง

คนที่ได้เป็นแฟนเทพบุตรรูปงามถึงกลับเซถอยหลังไปหาที่พักพิง และโชคดีที่พายุรับไว้ทันเลยไม่เซล้มลงไป

“เป็นอะไรครับที่รัก” น้ำเสียงเอ่ยถามอย่างนุ่มนวล แต่แววตามีเล่ห์เหลี่ยมตลอดเวลา

ทุกคนในห้องประชุมที่ตั้งใจมาประชุมเรื่องธุรกิจเป็นต้องเปลี่ยนหัวข้อประชุมด่วน เปลี่ยนมาเป็นเรื่อง 'ฉากรักหายากของประธานหนุ่ม'

“คุณเคครับ ผมว่าคุณชลาลัยไม่สบาย ผมว่าให้เธอไปพักดีกว่าครับ” เขมไทเห็นสีหน้าสาวน้อยแล้วรู้สึกสงสาร ก็สาวเจ้าเล่นหน้าซีดอย่างกับกระดาษตอนนี้

ชลาลัยได้แต่นิ่งอยู่ในอ้อมกอดชายหนุ่ม เพราะตอนนี้อายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

“น้ำไหวค่ะคุณเขม” ผละออกมาจากอกแกร่ง

“ได้ยินกันนะครับ แฟนผมบอกว่าไหว งั้นเริ่มประชุม ประจำที่กันได้เลย อ้อ!...ลืมแนะนำแฟนผมชื่อชลาลัย ชื่อเล่นน้ำ และที่ได้เข้ามาประชุมด้วยเพราะว่าน้องน้ำจะมาเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของผมนะครับ เอาเป็นว่าหายสงสัยและรับรู้กันแล้วนะ” รวบรัดตัดตอน ไม่ยอมให้ใครมีโอกาสถาม อยากประกาศให้คนทั่วโลกรู้ว่าชลาลัยคือแฟนเขา และเป็นของเขาคนเดียว ชายอื่นมีสิทธิ์ได้แค่มองเท่านั้น

ชลาลัยทำตัวไม่ถูก อยู่ ๆ ก็ได้มาเป็นแฟนท่านประธาน ยิ่งทำให้เธออยากลาออกจากงานเสียตอนนี้เลย แต่ก็ทำไม่ได้ ในเมื่อคนอย่างชลาลัยทำได้ทุกอย่าง ไม่ยอมให้ใครว่าเก่งแต่ปาก

แล้วการประชุมบริษัทก็เริ่มขึ้น จากสถานการณ์ก่อนหน้านี้ ชลาลัยว่าเครียดแล้วตอนนี้ยิ่งเครียด เมื่อมีบริษัทคู่แข่งที่กำลังตีตลาดมาแรง ซึ่งทางฝ่ายการตลาดของพายุต้องเตรียมการรับมือไว้ อย่าได้ให้ใครมาทำแต้มเกินบริษัทเขา

เวลาผ่านไปเนิ่นนานความตึงเครียดก็จบลง เมื่อวางแผนการตลาด และแผนงานทุกอย่างเสร็จ การประชุมที่แสนจะอึดอัดสำหรับชลาลัยก็จบลงด้วยดี คณะกรรมการและหัวหน้าแผนกงานทุกฝ่ายขอตัวไปทำงานตามหน้าที่ของตนเมื่อประชุมเสร็จ จะเหลือก็แต่ท่านประธานหนุ่มและว่าที่แฟนสาวสวยแก้มป่อง กับเขมไท สายลับของคุณนายแม่ชายหนุ่มที่ยังเหลืออยู่ในห้อง

“คุณเขมอยากไปรายงานแม่ผมเรื่องแฟนผมก็เชิญได้เลยนะครับ เพราะผมตั้งใจอยากให้แม่รู้ และคนนี้คือตัวจริง ไม่อิงกระแสครับ” พายุพูดอย่างอารมณ์ดี

เขมไทอึกอักไม่รู้จะพูดอะไรเมื่อถูกรู้ทัน “คุณเคก็พูดไปครับ”

“ไม่พูดไปหรอกคุณเขม ผมรู้ว่าคุณอยู่ข้างแม่ผม ไปบอกท่านเถอะ ส่วนผมจะขอเคลียร์กับเมีย เอ๊ย!...แฟนสักหน่อยครับ”

“ก็ได้ครับ คุณน้ำสู้ ๆ นะครับ คนแก่อย่างผมเอาใจช่วยเต็มที่ครับ” ว่าแล้วเขมไทก็รีบวิ่งแจ้นออกจากห้องประชุมไป โดยปล่อยให้เทพบุตรมารยากับสาวน้อยอยู่กันเพียงลำพัง

ชลาลัยมองซ้ายมองขาว ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ดิฉันขอตัวไปทำงานต่อนะคะท่านประธาน”

“ไม่เอา!...ไม่ยอม ๆ ทำไมน้องน้ำเต้าของพี่เคถึงพูดห่างเหินกันแบบนี้ครับ พี่ไม่ยอมไม่ย้อม!...” พายุงอแงเหมือนเด็ก ๆ หิวนมไม่มีผิด พร้อมกับเดินเข้ามาดึงรั้งชลาลัยเข้าไปสวมกอด

“ปะ...ปล่อยเถอะค่ะ” พยายามดันคนตัวโตออก

“ตบหน้าพี่จนแดง เห็นไหม อายคนไหมครับ แต่ช่างเถอะ เพราะรักพี่ถึงยอมให้กระทำแบบนี้ ถ้าเป็นหญิงอื่นโดนตบคืนแน่” พูดไปซุกไซ้ซอกคอขาวไป จนสาวเจ้าเผลอครวญออกมากับสัมผัสที่แสนจะวาบหวาม มือปลาไหลก็เลื้อยคลานไปตามเรียวขางามของหญิงสาวอย่างต้องการ

“อื้อ!...บอกให้ปล่อยไงคะท่านประธาน!” ชลาลัยเอ่ยเสียงดังกว่าทุกครั้ง พร้อมกับรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักพายุออกไปให้พ้นตน จนชายหนุ่มล้มหงายหลังไปกับพื้นอย่างเสียท่า ชลาลัยอดขำกับภาพนั้นไม่ได้ ก่อนจะเดินจากไป โดยทิ้งให้พายุมองตามด้วยความโกรธ