ยามฮ่องเต้ฉูหนานมาถึง เขื่อนแตกเป็นรอยร้าวเกิดเสียงดังสนั่นหุบเขา ใบหน้าคมหลับตาลงและยกท่อนแขนขึ้นขัดเป็นกากบาทและดึงมวลน้ำล่องลอยขึ้น ยามเขื่อนๆค่อยๆแตกพังลงมาช้าๆ
“เปรี้ยะ เปรี๊ยะ...ครืนนนน ตึง โครมมมมม!!!!”
ชาวบ้านใต้ล่างเขื่อนกรีดร้องลั่นต่างพากันวิ่งหนีร่ำไห้น้ำตานอง พระบนวัดหยุนซานเร่งสวดบทสวดขอพระพุทธองค์ ให้ผู้คนปลอดภัยนัก
เหล่าทหารเร่งลงไปเตือนอพยพผู้คน ผู้คนมองชุดลายมังกรสีแดงทองคลุมทับด้วยสีดำ ปรากฎบนผืนฟ้าเหนือมวลน้ำที่ค้างอยู่บนฟากฟ้า ชาวบ้านเร่งอพยพสัตว์เลี้ยง ครอบครัวและสิ่งของมีค่าขึ้นที่สูงอย่างว่องไวที่สุด
ร่างแข็งแกร่งหลับดวงตาอยู่กลางลมพายุที่สร้างขึ้นคล้ายกำแพงดันมวลน้ำไว้ ร่างแกร่งเหงื่อผุดพรายในอกเจ็บแปลบคล้ายกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เหล่าทหารเร่งผู้คนอย่างเร่งด่วน
"เร่งอพยพเข้า ฝ่าบาทจะต้านน้ำมิได้แล้ว เป่าสัญญาณอพยพ เป่าสัญญาณอพยพ เขื่อนแตกแล้ว เขื่อนแตกแล้ว ผู
