บทที่ 4 แฟนคลับมนุษย์ต่างดาว (1)
1156 Words
“กรี๊ดดดดดดดดดด”
เสียงกรีดร้องดังแสบแก้วหูของมัดมุกทำให้โจฮันชะงักฝีเท้า ก่อนที่ห้องแห่งความลับจะสว่างขึ้นมาอีกครั้งด้วยฝีมือของหญิงสาว ทำให้ชายหนุ่มตกใจเป็นอย่างมากแล้วรีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว เมื่อสบตาเธอที่กำลังมองมาด้วยสายตาประหลาด ๆ ประหนึ่งแฟนคลับพบกับไอดอลเกาหลีที่ตนเองชื่นชอบก็ไม่ปาน
“คุณมองผมแบบนั้นทำไม ไม่กลัวผมเหรอ” เขาขมวดคิ้วถามพลางตั้งข้อสังเกต คราแรกชายหนุ่มคิดว่าหญิงสาวกรี๊ดเพราะกลัวเสียอีก แต่ดูอาการแล้วไม่น่าจะใช่อย่างนั้น
“ไม่กลัวค่ะ มุกดีใจ ดีใจที่สุดเลย”
อาการของเธอดูตื่นเต้นมาก แววตาเป็นประกายสุกใส ในขณะที่ริมฝีปากบางยิ้มไม่หุบ และจ้องที่ใบหน้าของเขาไม่วางตา ก่อนจะก้าวเท้าไปข้างหน้าเพื่อไปหาชายหนุ่มที่กำลังตกอยู่ในอาการงุนงงไม่เข้าใจ
“เดี๋ยว ๆ ไม่ต้องเดินเข้ามา ยืนอยู่ตรงนั้นแหละ” โจฮันห้ามเสียงหลง รู้สึกกลัวผู้หญิงตรงหน้าอย่างไรชอบกลจึงถอยหลังไปอีกสองก้าว แต่เธอกลับส่ายศีรษะไม่ยอม
“ได้ยังไงกันคะ มุกอยากสัมผัสมนุษย์ต่างดาวมานานแล้ว ขอมุกจับตัวหน่อยเถอะนะคะ มุกอยากรู้ว่าร่างกายจะนุ่มนิ่มเหมือนพวกเราไหม อุ่นไหม หรือเย็นเหมือนศพ”
มัดมุกให้เหตุผลในขณะที่ก้าวเท้าไปข้างหน้า ก็คนมันเก็บความชอบนี้มาตั้งนาน ในเมื่อเจอตัวจริงแล้วก็ขอสัมผัสหน่อยสิ
เธออยากรู้มาตั้งแต่เด็กแล้วว่ามนุษย์ต่างดาวจะมีหน้าตาเป็นแบบไหน เป็นอย่างในโทรทัศน์บอกไหม ตอนนี้เธอได้คำตอบแล้ว บอกเลยว่าต่างกันมาก นอกจากไม่เหมือนแล้วยังหล่อด้วย หล่อกว่าพระเอกบางคนเสียอีก
“หยุด! คุณจะบ้าหรือไง ผมเป็นมนุษย์ต่างดาวนะ คุณต้องกลัวสิ”
โจฮันยกมือห้ามพร้อมให้เหตุผล ไม่คิดจริง ๆ ว่าเธอจะเป็นอย่างนี้ จากนั้นก็ใช้สายตามองมัดมุกตั้งแต่หัวจดเท้าเพื่อสังเกตความผิดปกติ หากเธอทำอะไรแผลง ๆ เขาจะได้หนีทัน
ถึงจะเป็นมนุษย์ต่างดาว แต่ใช่ว่าจะมีความพิเศษอย่างอื่นจำพวกหายตัวได้ หรือวิ่งเร็วกว่าเสือชีตาห์ เพราะอย่างไรเสียก็คือคนเหมือนกัน
“โธ่ ไม่มีแฟนคลับที่ไหนกลัวคนที่ตัวเองชื่นชอบหรอกค่ะ”
“อย่าบอกนะว่าคุณเป็นแฟนคลับมนุษย์ต่างดาว”
“ใช่แล้วค่ะ มุกนี่แหละ FC ตัวจริง”
โจฮันอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ก่อนจะโดนหญิงสาวลากตัวไปนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ ในขณะที่กำลังยืนประมวลผลประโยคคำพูดเมื่อสักครู่แบบงง ๆ ตั้งแต่เกิดมาเขาบอกตรง ๆ ว่าไม่เคยจนมุมเท่านี้มาก่อน ถ้าคนบนดาวปิตูเรสรู้ว่าตนเสียท่าให้แก่มนุษย์บนดาวดวงนี้ต้องอับอายขายขี้หน้าแน่
เมื่อเห็นว่าคนตัวโตไม่ขัดขืนหรือปฏิเสธ มัดมุกจึงเริ่มซักถามเรื่องราวต่าง ๆ รวมถึงเล่าเรื่องของตนเองด้วย แจกแจงอย่างละเอียดยิบถึงจุดเริ่มต้นของการเป็นแฟนคลับมนุษย์ต่างดาว แต่ในลักษณะหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพราะมีปมในใจและโดนบูลลี่ด้วย ทำให้เธอเกือบไม่มีเพื่อนคบ
ย้อนกลับไปเมื่อประมาณช่วงที่มัดมุกยังเป็นเด็กน้อยใสซื่อบริสุทธิ์ เธอชอบอ่านหนังสือจำพวกดาราศาสตร์มาก และชื่นชอบการดูดวงดาว ดูดวงจันทร์ ตื่นเต้นกับปรากฏการณ์จันทรุปราคา สุริยุปราคา การมองเห็นดาวอังคาร ดาวเสาร์บนท้องฟ้าที่โคจรเข้ามาใกล้โลกในรอบหลายปี
ในตอนนั้นเด็กน้อยมีความสุขมาก และคิดมาตลอดเลยว่าในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ต้องมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนดาวดวงอื่นอย่างแน่นอน
ทุกครั้งที่มีข่าวเรื่องมนุษย์ต่างดาวเธอจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ แล้วมักจะนำเรื่องนี้ไปคุยกับเพื่อน แต่บรรดาเพื่อน ๆ กลับบอกว่าเธอพูดโกหก ไร้สาระ
โดนกล่าวหาครั้งสองครั้งยังพอทน แต่หลาย ๆ ครั้งเธอก็ทนไม่ไหวจึงเออออห่อหมกเห็นด้วยกับเพื่อน แล้วเก็บซ่อนความชอบและความเชื่อเรื่องมนุษย์ต่างดาวเอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ เวลาเห็นอะไรเกี่ยวกับนอกโลกเธอก็จะบอกว่าไม่จริง ไม่มี เป็นไปไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ในใจแอบเข้าข้างและเห็นด้วย
“ที่แย่ที่สุดคืออะไรคุณโจฮันรู้ไหมคะ”
“...” เขาฟังอย่างเงียบเชียบ
“ก็พ่อกับแม่มุกน่ะสิคะ บอกว่าเรื่องที่มุกคิดมันไร้สาระ ถ้ายังพูดถึงมนุษย์ต่างดาวอีก มุกจะโดนหักค่าขนม หลังจากนั้นมุกก็ไม่เคยสนใจเรื่องอวกาศอีกเลย แล้วบอกตัวเองมาตลอดว่าพวกคุณไม่มีอยู่จริง”
“ผมถามจริง ๆ เถอะ คุณเชื่อเหรอ ผมพูดแค่ไม่กี่คำเอง คุณก็เชื่อผมแล้ว ผมอาจจะโกหกคุณก็ได้นะครับ”
“เชื่อสิคะ มีคนบนโลกใบนี้คนไหนที่ดวงตาจะเรืองแสงบ้างเวลามืดแบบนั้น ไม่มีหรอก”
“ผมอาจจะเป็นแวมไพร์ ซอมบี้ หรือตัวประหลาดอะไรสักอย่างก็ได้นี่ ไม่เห็นต้องเป็นมนุษย์ต่างดาวเลย แค่นี้มันพิสูจน์ไม่ได้หรอก” เขาแย้งอย่างมีเหตุผลพลางหรี่ตาจับสังเกตเธอที่กำลังยกยิ้มมุมปากอย่างเป็นต่อ
“อ้าว ตกลงคุณโจฮันไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวเหรอคะ มุกอุตส่าห์ดีใจ” มัดมุกแสร้งทำเป็นตกใจ ก่อนจะแสดงละครเพิ่มเติมทำราวกับว่าเสียใจอย่างหนักที่เขาไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว
“ผมเป็นมนุษย์ต่างดาวจริง ๆ ไม่ได้โกหก แต่แค่สงสัยว่าทำไมคุณดูเชื่อง่ายจัง” โจฮันเผลอพูดตามใจคิดโดยไม่รู้ว่ากำลังตกหลุมพรางแม่สาวจอมยุ่ง
มัดมุกถึงกับยิ้มกริ่มในใจ ใบหน้าที่สลดเมื่อสักครู่เปลี่ยนไปฉับพลันราวกับสั่งการได้ จากนั้นก็ชี้ไปที่จอขนาดใหญ่ตรงหน้าซึ่งกำลังฉายภาพดาวปิตูเรสที่มีความคล้ายกับโลกมาก จะเรียกว่าฝาแฝดก็ย่อมได้แต่เป็นฝาแฝดคนละใบเพราะไม่เหมือนกันซะทีเดียว
“ก็ภาพที่อยู่บนหน้าจอนั่นไงทำให้มุกเชื่อ บนโลกของมุกไม่มีหรอกคนเป็นโรคแบบนั้น อาคารบ้านเรือนที่สร้างแบบนั้น โดยเฉพาะพระจันทร์สองดวงที่โคจรเคียงคู่กันแบบนั้น”
เรื่องอื่นเธอพอจะถู ๆ ไถ ๆ ได้ แต่เรื่องพระจันทร์เคียงคู่กันสองดวงต้องไม่ใช่โลกนี้แน่นอน ยกเว้นดาวอังคารที่มีดวงจันทร์เป็นบริวารสองดวงเช่นกัน แต่มีขนาดของดาวเท่ากับครึ่งหนึ่งของโลกเท่านั้น
- Writer
