วิรัศยาเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องทำงานของเจ้าของบ้าน เธอก้มดูชุดนอนที่สวมอยู่ด้วยความหนักใจ ถึงเนื้อผ้าจะหนากว่าชุดอื่น ๆ แต่ก็ยังถือว่าบางอยู่ดี ทำให้เห็นบราเซียร์ลูกไม้ด้ายในเลือนลาง ไหนจะความอ่อนนิ่มของเนื้อผ้าที่พอเธอก้าวเดินก็ทำให้เนื้อผ้านั้นลู่ไปตามซอกกลางหว่างขาทำให้เห็นเนินเนื้อกลางตัวชัดเจน ไม่ได้อยากคิดเข้าข้างตัวเองแต่จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาหลาย ๆ ครั้ง ทำให้เด็กสาวรู้สึกหวาดหวั่นว่าคนใจร้ายหื่นกามในห้องจะรังแกเธออีกถ้าได้เห็นเธออยู่ในชุดนี้
เด็กสาวข่มความหวาดหวั่นไว้ภายในก่อนสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง ถ้าหากเธอไม่เข้าไปหาเขาก็จะไม่ได้ใช้โทรศัพท์ อุตส่าห์มีโอกาสแล้วก็ต้องรีบคว้าเอาไว้ถึงจะมีความเสี่ยงกับการจะต้องเสียตัวบ้างก็ตามที
ก๊อก ๆ
มือน้อยยกเคาะประตูส่งสัญญาณให้คนด้านในได้รู้ว่าเธอมาแล้วก่อนจะหยุดฟังเสียงอนุญาต
'เข้ามา'
รอเพียงไม่กี่วินาที วิรัศยาก็
