"เดี๋ยว..เดี๋ยวก่อน อื้อ!" วิรัศยาลนลนส่งมือย้อนมาทางด้านหลังดันไปที่เอวหนาห้ามไม่ให้เขาสอดลำเนื้อเข้ามา แต่มันก็ไร้ผลเพราะสองมือหนาจับอยู่ที่เอวคอดแล้วกดลงให้จุดความสาวได้กลืนกินความอวบใหญ่จนสุดโคน เด็กสาวถึงกับต้องกัดฟันแน่น รู้สึกทั้งแสบช่องทางรักทั้งอึดอัดในช่องท้องไปหมด มือที่วางอยู่ยังหน้าขาแข็งจากตั้งใจจะใช่ส่งตัวเองขึ้นเพื่อไม่ให้ปลายหัวเห็นได้รุกล้ำเข้ามาลึกเกิดไปกลับเป็นจิกเล็บลงไปจนผิวหนาเป็นรอยเล็บเมื่อเด็กสาวต้องการระบายความทรมานที่ได้ลำใหญ่ยาวลำนี้
"ขยับก้นสิ" หลังจากที่แช่แก่นกายให้อยู่นิ่งในโพรงแคบสักครู่ ภูผาเริ่มจะทนไม่ไหวต่อการยั่วยวนของร่องเนื้อที่เอาแต่ตอดรัดไม่หยุด ภูผาจึงต้องสั่งคนที่นั่งทับมันให้เริ่มขยับรูดเพื่อคลายความปวดร้าวของตน
"มะ..ไม่ไหวค่ะ มันแสบอยู่" แต่วิรัศยาไม่ยอมทำตามคำสั่ง ร่างบางยังคงนั่งนิ่งปล่อยให้กลีบเนื้ออ้าค้างครอบลำใหญ่อยู่อย่างนั้น ถึงเธอจะรู
