ULAP’S POV
Habang naglalakad ako papunta sa kung nasaan si Habriyon ay nag-iisip rin ako ng paraan sa kung paanong makuha ko si Sunny mula sa kanya. Hindi ko naman talaga siya tutulungan kung hindi ko rin naman sya kailangan. Nang makarating doon ay nakita kong pinagmamasdan nyang natutulog si Sunny at sa totoo lang ay hindi pa rin ako makapaniwala na maganda pa rin sya mula noon hanggang ngayon.
“Nandito na sya,” basag ko sa katahimikan at napahinto sya sa pagtitig saka tumingin sa ‘kin.
“Mabuti kung gano’n. Maghanda na tayo para mamaya,” saad nito at saka tumayo at lumabas ng k’warto.
Nang maiwan ako ay saka ako tumingin sa paligid sa kung sino ang nakatingin. Kailangan kong magawan ng paraan ang lahat dahil kung hindi ay ako ang natatalo. Hindi pa rin ako papayag na mapunta sya
