CHAPTER 37

2289 Words

HABRIYON’S POV “Bumalik na pala ang Prinsesa ng Mystica sa kanyang tahanan?” nakangising sabi ko. Tumapat ako sa salamin at saka ako pumasok roon at mula sa kinalalagyan ko ay nakita ko ang magandang Mystica. Hindi ako makapaniwala na matapos ang pagiging tanga kong pumapasok sa paaralang iyon ng ilang linggo ay nandidito na pala sya sa lungga nya. Tumingin ako sa buong paligid at saka ako lumipad at mula sa harapan ko ay tanaw ko ang palasyo nitong Mystica. “Kung gano’n ay mas maganda pala ito sa palapitan.” “Hindi mo man lang ako inimbitahan.” Napatingin ako sa likuran ko at nakita ko ang mukha ni Ulap. “Bakit ko naman gagawin ‘yon kung isa kang karibal?” saad ko at saka ako nag-cross ng braso ko. “Wala rin naman na akong balak pang makipagkompetensya sa ‘yo. Hindi mo ba ako p

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD