“โห... อาหารน่าทานมากๆ เลยค่ะคุณหิน เอ... ดอกทิวลิปกับก้อนหินเหล่านี้มีความหมายอะไรหรือเปล่าคะ”
อาหารหลากหลายอย่างที่ศิลากานต์นำมาเสิร์ฟล้วนถูกตกแต่งด้วยดอกทิวลิปและก้อนหิน ทำให้ลดาเอ่ยถามพลางจับสังเกตพิรุธบนใบหน้าของศิลากานต์ โดยหวังว่าเขาจะแสดงความขวยเขินให้เห็น
“เอ... ความหมายอะไรดี ผมชอบดอกทิวลิปน่ะครับ เสียดายที่เพื่อนๆ ของคุณทิวลิปไม่มีชื่อเป็นดอกไม้เหมือนกัน ไม่งั้นผมคงทำมาครบทุกคนเลย”
“โห... ดีนะคะไม่พูดว่าทำมาครบทุกดอก ไม่งั้นยุงานเข้าแน่”
“แหม... ยุ แกก็พูดเข้า คุณหินอึ้งไปเลย เกรงใจคุณหินน่ะค่ะ ชวนแค่ทิวลิปคนเดียวแต่กลับต้องมาบริการพวกเราด้วย”
นุจรีพูดอย่างเกรงใจแต่ไม่วายจับสังเกตท่าทางของเขา ซึ่งก็ไม่ต่างไปจากทิวลิปที่ไม่คลาดสายตาไปจากเขาเลยสักนิดตั้งแต่เห็นเจ้าของร่างสูงนี้เดินออกมาจากโซนด้านในร้าน ไม่ว่าจะเป็นนิ้วมือของชายหนุ่มที่จับช้อนส้อมตักแบ่งอาหารให้กับทั้ง 5 สาว
