ดวงตาอ่อนโยนทอดมองเธอที่เอาแต่ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มนวมและร้องไห้อย่างสะอึกสะอื้น อยากจะกอดรับขวัญและรับสมอ้างนั้น แต่เพราะทิวลิปกำลังตกใจหากเธอหายตกใจแล้วรู้ว่าเขาหลอกเรื่องจะไปกันใหญ่ ผู้หญิงที่พยายามศึกษาเรื่องอย่างว่าจนถึงกับซื้อหนังสือมาอ่านจะไม่รู้เชียวหรือว่า... เสียสาวครั้งแรกเป็นยังไง
“เฮ้อ!”
“บ้า! คุณจะมาถอนหายใจทำไม คนที่ต้องถอนหายใจควรจะเป็นฉัน! ไอ้บ้า!”
“ทิวลิป คุณตั้งสติหน่อย คุณลอง เอ่อ... สำรวจร่างกายคุณดีมั้ย ว่า... บุบสลายตรงไหนรึเปล่า”
ดวงตาอ่อนโยนปนล้อเลียนของเขาที่มองลงต่ำไปถึงช่วงล่างของเธอ ที่มีเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งของเขาสวมทับอยู่เท่านั้นถึงกับทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งหน้า อารมณ์เสียศูนย์ถูกแทนที่ด้วยความโกรธที่เขามาถอนหายใจใส่แทนที่จะแสดงความรับผิดชอบออกมา กลับถูกแทนที่อีกครั้งด้วยความรู้สึกอับอายเมื่อเธอ... ไม่รู้สึกอะไรจริงๆ
ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีคว
