“ถ้าไม่รังเกียจ คืนนี้ผมขอนอนบนเตียงด้วยคนนะครับ สัญญาว่าจะนอนไม่ดิ้น”
“ทิวลิปจะปฏิเสธเจ้าของห้องได้ยังไงคะ แต่ถ้าดิ้นมากจริงๆ ทิวลิปจะเสนอตัวลงไปนอนพื้นเองค่ะ”
เสียงหัวเราะกลบเกลื่อนความอายคงจะฟ้องออกมาจากใบหน้าร้อนวูบวาบนั้น ทิวลิปจึงเสทำเป็นก้มจัดข้าวของ เมื่อช่วงสายศิลากานต์ช่วยพาเธอไปเอามาจากบ้านเป็นบางส่วน ซึ่งคงเป็นสัญญาณให้เขารู้ว่าเธอกำลังต้องการความเป็นส่วนตัวในห้องนี้ ‘ห้องนอนส่วนตัว’ ของเขา หลังจากยกอีกห้องหนึ่งให้แอนนาพัก
ในทีแรกเธอตั้งใจจะไปนอนกับแอนนา แต่เพราะว่าแอนนาเข้าใจผิดว่าเธอและเขาเป็นสามีภรรยากัน พี่สาวตัวดีของเธอจึงยื่นคำขาดไม่อยากให้ศิลากานต์รู้สึกไม่ดีที่เธอมาอยู่ขัดขวางความสุข ทำให้ทิวลิปจำต้องเข้ามาอยู่ในห้องนอนของเขาอย่างยอมจำนน เพราะกลัวว่าหากอธิบายแล้วอาจจะต้องเอ่ยถึงชื่อนั้นให้แอนนาแสลงใจ เท่าที่ผ่านมาแอนนาก็บอบช้ำมามากแล้ว เพราะเหล่าญาต
