PARAUSAN

Isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa mukha ni Franko. I know I don't have the right to do that pero hindi na'ko nakapagtimpi pa. Sagad na ang pasensya ko sa kan'ya. Sobra na ang pasakit na nararamdaman ko ngayon dahil sa nalaman ko. Sila na ni Princess Mendez, ang batchmate namin na leader ng cheering squad sa university. Kahit na f*ck buddy lamang ang turing ni Franko sa'kin, hindi ko maiwasang masaktan dahil inaasahan kong mamahalin rin niya ako balang araw kapag naibigay ko na ang lahat sa kan'ya pero hindi pala. Hindi pala ang isang tulad ko ang seseryosohin niya, matutulad lamang pala ako sa ibang mga babaeng binasura niya pero iba pa rin ako dahil ako na mismo ang makikipaghiwalay sa kan'ya. I give up! Mahal ko pa siya pero sobra na! . Hindi ko na rin maatim pa'ng masaktan. I had enough of him. Ayaw ko na sa isang Geller na tulad niya. Manggagamit at mapanakit. Hindi ba niya nararamdaman na mahal ko siya? Sa tuwing may mangyayari sa amin, everytime he kisses me. Wala bang kahit na katiting na kuryente siyang nararamdaman? Gan'un na ba talaga siya kamanhid?Sa haba ng pinagsamahan namin, hindi man lang ba niya ko napansin? Mag-tatatlong taon na kaming FUBU. Simula nang may nangyari sa amin during the socialization night ay nagkasundo na kaming dalawa na magsasama kami pero no strings attached. Advantage na 'yun para sa' kin dahil matagal ko na siyang crush at sinadya ko talaga na may mangyayari sa'min that night. Walang ibang nakakaalam tungkol sa amin kundi kaming dalawa lamang at ang kaibigan kong si Vlad. "Walang hiya ka talaga, Franko. Umasa ako, umasa ako na matutunan mo'kong mahalin pero g-ginamit mo lang ako! Itinago mo'ko sa lahat but si Princess? Nagawa n'yo pang umeksena sa gitna ng court? Ang sakit, Frank. Bakit mo ginawa sa'kin to?" nangingiyak kong sambit sa kan'ya. MVP player si Franko sa basketball team ng university at scholar rin ito. At kanina nang manalo at naging champion ang team nina Franko ay biglang kinuha ni Princess ang mikropono at sinabi nitong sinasagot na nito ang binata. Hindi ko man lang alam na may nililigawan na pala itong iba. "Listen, Rox! Ilang beses na ba nating pinag-usapan ang tungkol sa bagay na 'yan ha? Wala tayong obligasyon sa isa' t isa dahil wala naman talagang tayo 'di ba? We agreed na anumang oras ay pwede tayong tumigil! I think this is the right time para tigilan na natin ang kalokohan na' to! " galit nitong wika. Muli ko siyang sinampal sa magkabilang pisngi. Ba't ang sakit? Parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga sinabi niya. Parang unti-unting namamatay ang puso ko sa oras na ito. " Oo nga, Frank this is the right time to stop this nonsense! Tama ka, walang kabuluhan ito eh! Kunsabagay nga pala, bakit pala ako nagpapakagaga sa'yo noh? Eh dakilang jutay ka! Ang liit ng ano mo, ng manoy mo! Hindi ako na-satisfied sa'yo dahil isa ka'ng dakilang cotton buds ay hindi pala, correction.... toothpick lang ang size mo! " sigaw ko sa pagmumukha niya bago ako lumabas sa kotse niya at tumakbo palayo sa kan'ya. Narinig ko pa kanina ang pagmumura niya habang bumababa ako sa kotse niya. Uuwi na lamang ako sa boarding house ko, aabsent na lamang ako sa susunod na subject dahil mugtong mugto ang mga mata ko. Malayo ang province ko. At dahil gusto ng mga magulang ko na makapag-aral ako sa isang magandang unibersidad ay sa Manila ako tumira't nag-aral. Hindi naman kami mayaman at hindi rin naman mahirap. Umaasa lamang ang mga magulang ko sa sakahan at manggahan namin. Napapailing ako sa tuwing iisipin ko si Franko. I am a virgin nang makuha niya'ko. Noong una ko pa lang siyang nakita ay parang nainlove na'ko sa kan'ya. Kahit na sinong babae naman ay hindi maitatanggi ang isang Franko Geller. Napakalakas ng appeal nito sa mga babae at halos lahat 'ata ng mga kababaihan sa campus ay may crush sa binata. At isa na ako sa mga babaeng bumukaka at umasa na mahalin ng isang Franko Geller. Ang sabi ng mga kaklase namin, may mga kapatid na lalake pa raw ito ngunit hindi ko na inalam pa kung sino dahil si Franko naman ang mahal ko. Walang tigil ang pag-iyak ko nang sumampa ako sa aking kama. Iiyak ako ngayon at pangako, itotodo ko na ngayon ang mga luha ko dahil bukas ay hindi ko na siya kilala. Kahit magkaklase pa kami ay ekis na siya sa buhay ko. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa kaiiyak. Nagising na lamang ako na may tumatawag sa cellphone ko. Its him, Franko. Sinagot ko naman iyon ngunit walang balak na kausapin pa siya. "You have two days to pickup all your stuffs in my condo or else itatapon ko na ang 'to sa basurahan!" anito sa kabilang linya. Ini-off ko kaagad ang tawag. See? He is such a monster.Kapag nagsawa na sa isang babae ay basta na lamang itatapon o ipapamigay. Kanino ba nagmana ang hinayupak at ang kagaspangan ng ugali? Kailangan kong maging matapang. Maghahabol? No way, hindi na kailangan dahil pagkagraduate namin ngayong taon ay magpakalayo-layo na 'ko. Sisiguraduhin kong hindi na kami magkikita pa ng hay*p na Franko Geller na' yun!