ภายในห้องโถงเรือนตระกูลเฉิน มี 7 ชีวิต ที่นั่งมองหน้ากันอยู่ด้วยสีหน้าไม่สู้ดีสักเท่าไหร่
" ว่ามาเถิดอาซวน อาเจินไปก่อเรื่องอันใดเจ้าจึงได้เร่งมาหาป้าในยามวิกาลเช่นนี้ " ท่านย่าเฉินเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ
" เจ้าศิษย์ไม่รักดีแอบปีนหน้าต่างเข้าหอนอนบุตรสาวข้าขอรับท่านป้า " นายท่านเมิ่งเอ่ยตอบทั้งยังจ้องหน้ามู่เจินด้วยความโกรธกรุ่น
" อัยหย๊าาา!! อาเจิน!! เหตุใดหลานจึงได้กระทำการล่วงเกินต่อสตรีเช่นนี้เล่า " สิ้นคำของนายท่านเมิ่ง ท่านย่าเฉินถึงกับอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ
" หลานยินดีรับผิดชอบทุกการกระทำ ที่ส่งผลเสียต่ออาหลี่น่าขอรับท่านย่า " มู่เจินรีบก้มหน้ารับผิดทุกอย่างด้วยความเต็มใจ
" ดี เป็นบุรุษกล้าทำต้องกล้ารับเจ้... " ท่านย่าเฉินยังพูดไม่ทันจบหลี่น่าก็เอ่ยขึ้นขัดเสียก่อน ตั้งแต่เข้ามาไม่มีใครถามอันใดนางเลย
" ช้าก่อนเจ้าค่ะท่านย่า อาเจินมิได้ล่วงเกินอันใดหลาน ทุกอย่างเป็นเพียงเ
