หลี่น่าหลังจากกลับมาถึงเรือนก็เข้าหอนอนไม่ออกไปไหนอีกตั้งแต่ปลายยามเว่ย( 13.00-14.59 ) จนกระทั่งถึงปลายยามโหย่ว(17.00-18.59)
นายท่านเมิ่งและฮูหยินกลับมาจากงานเลี้ยงน้ำชาทั้งคู่หันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาบุตรสาว แต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า จึงเอ่ยถามหาบุตรสาวที่ไม่เห็นหน้ามาทั้งวัน
" ลูกข้าอยู่ที่ใด " เป็นฮูหยินเมิ่งที่เอ่ยถามก่อนสามมี
" เรียนฮูหยิน คุณหนูเข้าหอนอนตั้งแต่กลับมาแล้วเจ้าค่ะ " สาวใช้ตอบผู้เป็นนายด้วยกิรืยามมารยาทที่เรียบร้อย
" นางบอกหรือไม่ว่าเป็นอันใด " นายท่านเมิ่งเอ่ยถามต่อด้วยความเป็นห่วง
" คุณหนูบอกว่าวันนี้ฝึกต่อสู้มาหนักเลยต้องการพักผ่อน ห้ามใครรบกวนเจ้าค่ะ " สาวใช้นางเดิมเอ่ยตอบอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เพราะสีหน้าของผู้เป็นนายเริ่มฉายแววเป็นกังวลแล้ว
" พวกเจ้าไปพักเถอะ น้องขอตัวไปดูลูกนะเจ้าคะท่านพี่ " ฮูหยินเมิ่งพูดจบก็เตรียมจะเดินไปยังเรือนของบุตรสาว แต่โดนสามีห้ามเอาไว้ก่
