When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
วันถัดมา เฟย์ Say :: หลังจากกลับมาจากไร่ ที่แทบจะไม่ได้เที่ยวเลย เฮ้ออออ ทุกอย่างในชีวิตของฉันก็ต้องกลับมาวนลูปเดิม ต้องจัดเสื้อผ้า และปลุกพี่วาในเวลา 9 โมงเช้าเหมือนทุกวัน พี่กรบอกว่าปกติหน้าที่พวกนี้เป็นของแม่บ้านสาวๆ ที่เราเห็นในบ้าน ตอนตอนนี้พี่วาคงอยากจะให้ฉันทำมากกว่า “พี่วา พี่วาตื่นได้แล้วค่ะ” “ตื่นแล้ว” แขนใหญ่ของคนที่ไม่ยอมลืม รวบฉันลงบนเตียงนุ่ม ก่อนจะกอดรัดเอาไว้แบบนั้น ไม่ยอมปล่อย หรือให้ฉันได้ขยับตัวได้เลย “ฝันอีกแล้วหรอคะ” “ฝันดีตอนหลับ ฝันร้ายตอนตื่น หลอกหลอนกันทุกคืน จะไม่ให้ปล้ำเธอได้ยังไง เธอเนี่ยทำหน้าที่ไม่ดีเลย” “เสื้อผ้าฉันก็เตรียมให้แล้ว ปลุกก็ปลุกแล้ว อะไรที่ฉันยังทำไม่ดีอีกคะ” ฉันดันคนที่กอดฉันเป็นงูออก เง้ออออ แรงเยอะจริง!!! ไม่ขยับเลยอ่าาาา “อาบน้ำ ช่วยแต่งตัวด้วย ยังไม่เคยทำสักครั้งแบบนี้ได้หรอ” พี่วายุมองฉันด้วยตาดุๆ “อาบน้ำทำไมฉันต้องอาบให้คะ ปกติพี่ก