รักวุ่นวาย ยัยซุปตาร์

“พี่มูนเจ้าวายุทำไม่ได้หรอก มันเพิ่งจะอายุ 15 เองนะ งานนี้มันใหญ่มากเลย มากเกินกว่าที่เด็กคนเดียวจะทำได้ งานนี้พลาดคือตายเลยนะ” คนเป็นแม่อ้อนวอนสามีให้เปลี่ยนใจ ที่จะให้ลูกชายคนเล็กรับช่วงตัวธุรกิจสีดำ “นี่เธอไม่ไว้ใจพี่ หรือไม่ไว้ใจลูก แล้วเธอจะให้ใครทำ ไอ้คีทำพังแน่ ยิ่งไอ้ดินยิงกับแขกทุกวันแน่ๆ วายุเหมาะที่สุดแล้ว งานนี้มันใช่แค่คุมให้อยู่ แต่มันต้องตรึงที่บ่อน้ำร้อนไว้ให้แน่นด้วย” การถกเถียงกันของคนเป็นพ่อและแม่ มันไม่พ้นสายตาของเด็กหนุ่มวัย 15 ปี ที่กำลังอยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ แววตาของเด็กหนุ่มนั้นเย็นราวกับไม่รู้สึกอะไร กับภาพที่เกิดอยู่ตรงหน้า ‘เสียงตัวใจของแม่ทำไมจังหวะมันถึงเศร้าแบบนี้นะ ขนาดเสียงหัวใจของพ่อยังโกหกเลย พ่อไม่ได้เชื่อสักนิด ว่าผมจะทำได้ ไม่ยุติธรรมเลย ทำไมผมต้องได้ยินเสียงพวกนี้ด้วย นี่มันคำสาปชัดๆ’ เสียงความคิดของเด็กหนุ่ม ยังไม่ดังเท่าเสียงหัวใจของคนเป็นพ่อและแม่ที่เค้าได้ยินเลย ประถมศึกษาปีที่ 2 “เราไม่ได้เอาดินสอของเธอไปนะ” ตึกๆๆๆๆ ตึกๆๆๆๆๆ เสียงหัวใจของเพื่อนร่วมชั้นดังไม่หยุด เพราะการโกหกที่ทำให้หัวใจเต้นแรง “หนวกหู หนวกหูที่สุด” แต่ที่หนวกหูไม่ใช่เสียของเพื่อนที่เอาดินสอของวายุไป แต่เป็นเสียงหัวใจของคนที่โกหก จนวายุทนไม่ไหว เอามือปิดหูของตัวเองเอาไว้ “พูดแบบนี้ไม่เพราะเลยนะวายุ” เมื่อความไม่ยุติธรรมเกิดขึ้น คำถามในใจของวายุก็เกิดขึ้นด้วย ทำไมล่ะ....เค้าเป็นคนที่ถูกขโมยดินสอ แต่ทำไมเค้าถึงตำหนิล่ะ แล้วทำไมเพื่อนที่ขโมยดินสอ กลับไม่โดนอะไรเลย มันช่างไม่ยุติธรรมซะเลย ปัจจุบัน “ที่รัก คุณจะกลับเลยไหม ผมจะให้ลูกน้องไปส่ง” วายุปลุกหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกาย ที่แม้แต่ชื่อของหญิงสาว เค้าเองก็จำไม่ได้ ที่รัก ที่รัก ที่รัก ชื่อที่วายุใช้เรียกผู้หญิงทุกคน เพราะเค้าจำชื่อพวกเธอไม่ได้จริงๆ ยิ่งรู้จักกันตอนเมายิ่งจำไม่ได้ แต่แน่นอนผู้หญิงทุกคนรู้จักชื่อเสียงเรื่องผู้หญิงของเค้าเป็นอย่างดี แต่ก็ยังอยากให้เค้าหิ้วกลับมาที่รีสอร์ตอยู่ดี ผู้หญิงคนไหน ที่ได้มาที่บ่อน้ำพุร้อนแล้ว ก็ไม่มีใครอยากกลับทั้งนั้น เพราะเงินทอง ชื่อเสียงอำนาจ ที่เค้ามี มันทำให้พวกเธออยากเป็นผู้หญิงของเค้าทั้งนั้น “ค่ะ ถ้าคุณอยากให้อยู่ต่อก็ได้นะ” “อื้มมม ยังไงดีนะ ช่วยทำให้ผม อยากให้คุณอยู่ต่อหน่อยสิ” เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้นก็งัดไม้เด็ดของตัวเองออกมาเพื่อมัดใจ ริมฝีปากบางของหญิงสาวเริ่มทำงาน ไล่เลียไปตามร่างกายของวายุ ตั้งแต่แผงอกกว้างไล่ลงมาจนถึงหน้าท้อง ลามจนถึงแก่นกาย ที่ตอนนี้ตืนขึ้นมาเคารพธงชาติ แข็งปั๋งแม้จะไร้อารมณ์ “แข็งรออยู่แล้วแบบนี้ คงไม่ต้องปลุกแล้วมั้ง” “บอกไว้ก่อนทำตอนนี้ นานเลยนะ แม้คุณจะอ้อนวอนผมก็จะไม่เสร็จ” วายุมองไปที่หญิงสาวที่คิดจะท้าทายอำนาจมืด “ฉันอยากร้องขอชีวิตค่ะ” “อมให้ก่อนสิ แล้วผมจะส่งคุณขึ้นสวรรค์” ริมฝีปากบางครอบลงที่ปลายหัวหยัก ที่บานโล่อยู่บนแก่นกายที่ตั้งตรงสวย ความซุกซนของลิ้นที่ห่อรูดแก่นกายขึ้นลงช้าๆ มันทำเอาวายุต้องซี๊ดปากออกมาเสียงดัง จากเทคนิคที่แพรวพราวนี้ “ซี๊ดดดดดด อื้มมมมมม” มือใหญ่รวบผมหญิงสาวขึ้นน้อยๆ เพื่อดูหน้าหวานที่กำลังกลืนแท่งไอติมเข้าไปในปาก เหมือนกับมันอร่อยมาก “ซ๊วบบ อื้มมม อร่อยแบบนี้ แอมว่าต้องกินบ่อยๆแล้วสิ” ‘อื้ม ผู้หญิงคนนี้ ชื่อแอม ดูดเก่งดีจัง’ เพราะศึกหนักที่เมื่อคืน ทำให้ร่างกายของเค้าและเธอยังเปลือยเปล่า ไม่ต้องถอดอะไรให้เสียเวลา วายุพลิกสาวสวยลงไปนอนคว่ำกับเตียง เพื่อให้เธอทำท่าที่เค้าชอบ “คลานให้วาทีค่ะ” เสียงนุ่มๆของวายุที่ร้องขอหญิงสาว ทำให้หญิงสาวรู้งานทำในสิ่งที่เค้าบอกทันที เธอคว่ำตัวลงกับเตียงแล้วยกสะโพกขึ้นสูง เพื่อรอรับแก่นกายอุ่นๆจากเค้า วายุกดหลังของหญิงให้ต่ำลง เพื่อให้สะโพกแอ่นชัดขึ้นอีก ก่อนจะหันไปหยิบถุงยางในลิ้นชักจากโต๊ะข้างเตียง มาสวมก่อนออกศึก แก่นกายถูกแทรกผ่านร่องรักเข้าไปอย่างไม่ง่ายดายนัก เพราะความยาวใหญ่ของทำเอาสาวน้อยต้องร้องซี๊ดดดดออกมา “วา เบาหน่อยค่ะ” “ผมเบาที่สุดแล้ว ของผมใหญ่” เมื่อแก่นกายเข้าได้จนสุด วายุก็สาวเอวกระแทกร่างบางไม่ยั้ง เพราะเธอบอกเองว่าอยากร้องขอชีวิต เค้าจึงจัดให้ตามคำขอ ใส่เน้นๆเต็มหน่วง จนเกิดเสียงดังปั๊บๆๆ ดังลั่นไปทั่วห้อง “ซี๊ดวาาาาา อื้อออ แอมจุกค่ะ ซี๊ดดดด อ้าาาาา” “ลึกๆสิ ถึงจะเสียว” แรงกระแทกที่หนักหน่วง มันทำเอาวายุ ต้องคำรามครางในลำคอ เพราะความรัดแน่นของช่องรัก วายุโน้มตัวลงไปบีบหน้าอกแล้วดึงตัวหญิงสาวขึ้นมาแนบกาย “อ้าาาาา วา แบบนี้ แบบนี้เสียว เสียวมากเลย อ้าาาา อื้ออออ” หญิงสาวพยายามเงยหน้าขึ้นเพื่อจะจูบ แต่วายุกลับดึงหน้าตัวเองออก ร่างของแอมถูกปล่อยลงไปตามเดิมทันที มังกรตัวยักใหญ่ถูกกระแทกอย่างถี่รัว เหมือนกับจะเร่งให้เสร็จเร็วขึ้น “อ้าาาาา วาาาาาา ซี๊ดดดดด เร็วไปแล้วค่ะ อ้าาาา แบบนี้ แบบนี้จะเสร็จ ซี๊ดดด” สะโพกของหญิงเด้งรับการกระแทก อย่างรู้จังหวะ เพราะตอนนี้เธอใกล้จะเสร็จเต็มทน “อ่าาาาา ตอดอืมมม” วายุกระแทกหนักควงซ้ายทีขวาที อยู่ไม่กี่ครั้ง หญิงสาวก็กรีดร้องอย่างสุขสม พร้อมกับข้างในร่องที่กระตุกอย่างรุนแรง มันทำให้เค้ากระแทกแรงขึ้นอีก “ฮ้าาาา วาาาาาา แอมเจ็บค่ะ อ้าาาาซี๊ดดดด อ้าาาา เบา หน่อยค่ะ อ่าา แอมไม่ไหว ซี๊ดดด” ความเจ็บปนเสียวที่วายุมอบให้มันทำเอาสาวน้อย เด้งสู้แม้จะบอกว่าตัวเองเจ็บ แต่จะให้เค้าถอดออกตอนนี้ก็ไม่อยาก สะโพกที่เร่งรัวอยู่ในขนาดนี้ มันทำเอาวายุต้องเร่งให้หนักขึ้นอีก เค้ากระแทกอยู่แบบนั้นนานเกือบชั่วโมง กว่าเค้าจะรู้สึกว่าตัวเองจะเสร็จ ก็ตอนที่สาวน้อยตรงหน้าเสร็จเป็นครั้งที่สอง ‘นานเกินไป ครั้งนี้ทำไมนานขึ้นอีก ปกติตัวเองก็สั่งได้ดั่งใจนิ’ วายุหยิบผ้าขนหนูห่อตัวแล้วเดินออกจากห้องเชือดของเค้า โดยสั่งลูกน้องว่า ถ้าหญิงสาวในห้องอยากกลับเมื่อไหร่ไปส่งเธอด้วย แล้วอย่าลืมให้เงินเธอเป็นค่าเสียเวลา เมื่อสั่งเสียเสร็จ ตัวเองก็ออกไปถามหาผู้หญิงอีกคนถึงบ้าน โดยผ้าขนหนูผืนเดียวนั่นแหละ “จี....จี.....มันเอาอีกแล้ว สงสัยวาว่า วาต้องไปหาหมอละ” “มาทั้งแบบนี้เลยหรอ อาบน้ำก่อนไหม สภาพดูไม่ได้เลย จีว่าวาต้องเลิกฟันสาวแบบไม่ได้รักแบบนี้แล้วล่ะ ไม่งั้นนะ ต่อไปมันจะใช้การไม่ได้นะ” จี หญิงสาวในอุปการะของปู่เคของเค้า พอปู่เคของเค้าเสีย ที่นี่ถูกส่งต่อที่ให้พ่อของเค้า และพ่อของเค้าก็ส่งต่อที่นี่ให้เค้าอีกที จีเลยต้องอยู่ในการอุปการะของวายุแทน จีเป็นผู้หญิงที่วายุมักจะคุยด้วยทุกเรื่อง ทุกเรื่องจริงๆ ไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง “ความรักงั้นหรอจี ตลกหน่า ผู้หญิงนี่เป็นเพศที่โคตรโกหกเก่ง จะมีก็แต่จี ที่ไม่โกหกวา” “เพราะจี สัญญาแล้ว ว่าจะไม่โกหก” “มันอาจจะมีปัญหาที่ร่างกาย มันเสร็จนะไม่ใช่เสร็จ แค่มันสั่งไม่ได้ดั่งใจเหมือนเดิมอะ รอบเมื่อกี้เกือบชั่วโมงเลยนะ อื้มมมม หรือควรจะไปหาหมอ” “วาาาาา ไม่มีใครเค้าไปหาหมอ เพราะมันเสร็จช้าหรอก วาเนี่ย เป็นเอามากแล้วนะ ไปเลยไป อาบน้ำ!!!!” “ทำไมหัวใจต้องเต้นแรง เขินหรอ สาวเวอร์จิ้นก็แบบนี้อะน้าาา พูดเรื่องใต้สะดือมักจะเขิน” “เวอร์จิ้น ก็ดีกว่าเจอผู้ชายแบบวาอะ” “แบบนี้แซ่บสุดๆ ไม่ต้องมาแขวะเลย ในโลกนี้จีจะเป็นผู้หญิงคนเดียว ที่วาจะไม่แตะเลย” ใช่...เพราะวายุรู้ ว่าเสียงหัวใจของเธอคืออะไร แล้วมันดังจังหวะนี้มานานแล้ว ตึกตัก ตึกตัก แต่เค้าไม่เคยคิดกับเธอเกินคำว่าน้องสาวเลย แต่ก็ไม่อาจจะเธอไปจากเค้าได้เหมือนกัน เธอเป็นเหมือน คนๆเดียวที่จะไม่โกหกในชีวิตของเค้า หมาหวงก้าง คำนี้คงจะเหมาะที่สุด เพราะเค้ารู้ตัวดีว่าให้ความหวังเธอไม่ได้ แต่ก็อยากมีเธอไว้คุยในทุกเรื่อง เค้ายอมอาบน้ำตามที่จีสั่ง พร้อมเปลี่ยนชุดที่จีเตรียมไว้ให้เรียบร้อย “ขอบคุณคร๊าบ ไปละ อย่าเดินไปหลังรีสอร์ตนะ รู้ไหม” “สั่งมาตั้งแต่เด็กยันโต ไม่เบื่อรึไง” วายุ Say :: ใช่นอกจากที่นี่จะเป็นรีสอร์ตบ่อน้ำพุร้อนแล้ว ที่นี่ยังเป็นจุดศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนข้อมูล เป็นที่รองรับผู้มีอำนาจ ผู้มีอิทธิพล การประมูลของสำคัญต่างๆ โดยมีผมเป็นคนกลาง มีเวทีมวยที่เปิดให้คนเข้ามาเดิมพัน ในทุกๆค่ำคืน ผมทำทุกอย่างเหมือนเดิม เหมือนที่ปู่เคและพ่อของผมบริหาร แล้วผมก็ทำมันได้ดีซะด้วย . “ฉันจะพักที่นี่ 1 เดือน อยากได้บ้านที่หลังไม่ใหญ่มาก แต่ดี มีอุปกรณ์เครื่องใช้ครบ” “บ้านที่ดีที่สุดของเรา จะมีแบบ 10 ห้อง 20 ห้อง ถ้าเป็นหลังเล็กๆ ก็จะมีของมาตราฐานให้ค่ะ” “ก็ฉันอยากได้หลังเล็ก แต่ดีอะ ทำไมแค่นี้หาให้แขกไม่ได้หรอ” เสียงวีนของลูกค้าทำเอาผมต้องเดินเข้าไปไกล่เกลี่ย “ผมเป็นเจ้าของที่นี่ครับ คุณลูกค้าอยากจะห้องแบบไหนครับ” ผมมองหญิงสาวที่สวมแว่นกันแดด ใส่หมวกปีกกว้างใบใหญ่ปิดหน้าเอาไว้ จนแทบไม่เห็นใบหน้า หนีอะไรมารึเปล่า แต่ผมไม่แคร์หรอกนะ ว่าผู้หญิงคนนี้จะหนีอะไรมา เพราะตำรวจเข้ามาที่นี่ไม่ได้อยู่แล้ว แต่ผมไม่ชอบการวีนของลูกค้า เพราะผมไม่ได้รับแขกแค่คนเดียว “ห้องสำหรับฉันไงคะ ห้องที่จะมีบ่อน้ำร้อนในตัว ทีวี ตู้เย็น เตียง แอร์ ทุกอย่างที่ฉันจะอยู่ที่นี่ได้ ที่สำคัญฉันอยากได้อ่างอาบน้ำ จะจ่ายเพิ่มเท่าไหร่ก็ได้” เธอยังเสียงดังฉอดๆ จนพนักงานของหงอกันหมดแล้ว มีบ่อน้ำร้อนแล้วเอาอ่างอาบน้ำไปทำไม “ที่นี่ไม่มีอ่างอาบน้ำครับ แต่เรามีบ่อน้ำร้อนในบ้านให้แล้ว” “คุณคะ แล้วถ้าฉันอยากแช่น้ำเย็นล่ะ เฮ้ออ...เอาเถอะๆ รีสอร์ตกลางป่ากลางเขา มันจะไปดีสู้ในเมืองได้ยังไง” คิดว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหนไม่ทราบ คนที่มีอำนาจแค่ไหน มาที่นี่ยังต้องเกรงใจผม หล่อนเป็นใครกัน!!!!! ไม่รู้เลยรึไงว่าที่นี่ใครคุม “แค่อ่างอาบน้ำใช่ไหมครับ งั้นรบกวนเช็คอินต่อได้เลยครับ ผมจะให้คนจัดการให้” “งั้นขอบคุณค่ะ” “ครับ เรายินดีให้บริการ” ผมฉีกยิ้มกว้างให้คุณลูกค้า สวยรึเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าสวยก็อีกเรื่อง พ่อจะฟันไม่เลี้ยงเลย เรื่องมากดีนัก หลังจากที่เธอเช็คอินเสร็จ ผมก็ให้คนยกอ่างจากุชชี่จากห้องน้ำจากห้องเชือดที่บ้านของผมไปให้เธอ ตามที่เธอต้องการ โดยมีผมเดินตามไปด้วยเพื่อถามความพึงพอใจของเธอ เสียงของหัวใจของเธอ มันตื่นกลัวแล้วก็แปรเปลี่ยน เป็นเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น แล้วเต้นช้าลง แต่เธอกลับยืนนิ่งๆ กอดอก แสดงออกว่ากำลังไม่พอใจ ซึ่งมันขัดกันมากๆ ผมไม่เคยเจออะไรที่มันประหลาดแบบนี้เลย “คุณพอใจไหมครับ” ผมย้ำถามเธอถึงความปรวนแปรของหัวใจเธอ “เล็กไป ห้องก็สะอาดสะอ้านดี ไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ก็อยู่ได้” แล้วเสียงของใจเธอก็บอกว่าเธอพูดจริง แล้วก่อนหน้านี้คืออะไร ดีใจที่ได้อ่างอาบน้ำหรอ “อยากได้อะไรเพิ่มอีกไหมครับ” “ออกไป ฉันกำลังสงสัย ว่าเจ้าของที่นี้วุ่นวายกับแขกทุกคนไหม ออกไปได้แล้วค่ะ ตอนนี้ที่นี่คือที่ส่วนตัวแล้ว ออกไปค่ะ” ไม่มี ไม่มีความน่ารักของผู้หญิงเอาซะเลย เสียงก็ออกน่ารัก แต่นิสัยไม่ไหว อย่าให้ถึงทีผมบ้างนะ ฮึ่ยยยยย ใช่...นี่คือสิ่งที่ผมคิดในใจ ผมได้แค่คิดแล้วฉีกยิ้มออกมา “พักผ่อนให้สบายนะครับ” อีกด้าน...... “หาตัวเฟย์เจอไหม ไม่ได้นะเรามีคิวงานที่จะถ่าย เต็มเอี๊ยดดด ลทั้งอาทิตย์เลยนะคุณแม่” “ยกเลิกคิว ยกเลิกคิวทั้งหมดของอาทิตย์นี้ แล้วหาเฟย์ให้เจอ ดังขนาดเฟย์ อยู่ที่ไหนเดี๋ยวก็มีคนแชร์ ตอนนี้จัดการงานตรงนี้ก่อน” เสียงหญิงสาววัยกลางคนเอ่ยขึ้น ก่อนจะมองโทรศัพท์ของตัวเอง ที่โทรออกยังไงปลายสายก็ไม่รับ แถมยังปิดเครื่องใส่ด้วย “แล้วเราจะตอบนักข่าวยังไงคะ” “อย่าเพิ่งให้นักข่าวรู้ ว่าเฟย์หายไป ไม่งั้นเราบรรลัยแน่ๆ” ================== ไทม์ไลน์เรื่องนี้ หลังจาก บทรักอัคคี 3 ปี