When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
1 อาทิตย์ต่อมา “ฉันอยากจะฉีกชุดเมดของเธอออกเป็นชิ้นๆ” “ฉีกสิคะ พี่วาช่วยทำฉันแปดเปื้อนให้มากกว่านี้ เป็นเจ้าของฉันให้มากกว่านี้ ได้โปรดช่วยประทับตรา เป็นเจ้าของฉันที” ดวงตากลมโตที่กำลังเว้าวอน มันทำเอาชายหนุ่มหมดสิ้นทุกความอดทน กระชากฉีกชุดเมดในผ้ากันเปื้อนออกจนขาดวิ่น ชุดชั้นในสีขาวบริสุทธิ์ ที่ปกปิดจุดสำคัญถูกถอดออกอย่างเร่งรีบ “สวยจังเลยหนูเฟย์” “กินเฟย์ทีนะคะ” “ไม่ให้เหลือค่ะ” วายุประกบริมฝีปากเล็กๆ ของสาวน้อย ก่อนจะไล่ลงมาจนถึงซอกคอขาว กลิ่นหอมรัญจวนชวนหลงใหลอยากเกินกว่าจะห้ามใจ มันทำให้ริมฝีปากของเค้าเองนั้นอยากจะลิ้มลองความหวาน จากเนื้อหนังมังสาที่ขาวนวลดุจหยวกกล้วย “อ้าาาาาา พี่วา เฟย์รู้สึกดีจังเลย กอดเฟย์หน่อยนะคะ ทำให้เฟย์รู้สึกดีกว่านี้” ยิ่งหญิงสาวเรียกร้องมาเท่าไหร่ อารมณ์ของวายุก็ยิ่งพลุ่งพล่าน จนแทบทนไม่ไหวที่จะขย้ำสาวน้อยตรงหน้า มือใหญ่ประคองเต้าสวยของเธอ ก่อนจะส่งป