When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
วายุ Say :: จะมาขยายตอนนี้ไม่ได้นะวา อื้มมมมม ไม่ได้นะวา น้องหลับ แต่หลับก็ไม่ควรทำแบบนี้นะน้องเฟย์!!!! ผมต้องสะดุ้งตื่น เพราะรู้สึกถึงมือนุ่มๆที่สัมผัสเข้าที่มังกรตัวใหญ่ใต้ผ้าขนหนู “เฟย์ขา ปล่อยก่อนค่ะ มันไม่ใช่อะไรที่หนูจะมาจับเลย” วายุพยายามจะแกะมือเล็กๆออกจากอะไรที่ตอนนี้มันกำลังเริ่มแข็ง เพียงแค่มือเล็กๆสัมผัส “ของหนูนะ อย่าแย่งนะ” หญิงสาวตัวน้อย ที่บีบมันแน่นขึ้นอีก “โมเมไปรึเปล่า ได้กัน 2 ครั้ง เป็นของเธอเลยหรอ” แล้วจู่ๆมือเล็กก็ไม่แค่จับ เพราะเธอดึงด้วย การดึงซ้ำๆของคนที่หลับ มันทำเอามังกรตัวใหญ่ของผม ขยายเต็มที่พร้อมใช้งานอยู่ในมือเธอ ปล้ำ หรือ ไม่ปล้ำดีนะ เอาไว้ก่อนก็ได้ เพิ่งจะได้คุยกันดีๆ ไม่อยากทำให้เราต้องมาตึงใส่กันอีก แต่จะเลิกจับเมื่อไหร่นะ ถ้ามันทนไม่ไหวยุ่งเลยนะ ผมพยายามแกะมือเธอออกจากเจ้ามังกรอีกครั้ง แล้วเอามาจับมือผมแทน ก่อนที่ผมจะตบะแตก มันไม่ใช่ของเล่นนะหนูน