รักวุ่นวาย ยัยซุปตาร์

Ep.3 : One night Stand Nc++

วายุ Say ::

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”

เหี้ยยยยย!!!! ไม่เข้า!!!!.....ตึกๆๆๆๆๆๆ เสียงหัวใจของเธอดังมาก อาจจะเพราะความกลัวและเจ็บปวดที่เธอได้รับ ผมต้องเสียบคาอะไรที่มันควรจะเข้า แต่มันดันไม่เข้าเอาไว้ก่อน

“ครั้งแรกหรอ“ โธ่....ทำไมไม่บอกนะ

“เอาออกเถอะนะ”

แต่มันเข้าไปครึ่งนึงแล้วนะ เสียงหวานอ้อนวอนด้วยน้ำตา น่าสงสารจัง เอาไงดีวะ เข้ามาครึ่งแล้วนะ

“ผมขอโอกาสอีกทีได้ไหม ถ้าคุณยังไม่โอเค ผมจะเอาออกทันที คุณควรจะบอกว่าเป็นครั้งแรก ไม่งั้นผมคงจะอ่อนโยนกับคุณมากกว่านี้ ขอโทษนะ” ผมกระซิบเบาๆข้างๆหูของเธอ ดูเหมือนเธอจะมีท่าทีที่อ่อนลง ได้ผลแฮะ แม้ผมจะไม่ชอบจูบนัก แต่กลับเธอมันไม่ได้แย่นักแฮะ ผมประทับริมฝีปากลงบนปากเธออีกครั้ง จูบจนปากจะเปลื่อยแล้วนะเนี่ยวันนี้อะ

แต่มันช่วยได้ ร่องของเธอมันเริ่มคลาย ตัวของเธอหายเกร็ง มันเลยทำให้ผมต้องเร่งบทจูบขึ้นอีก ก่อนจะแทงสวน ส่วนที่เหลือเข้าไปในร่องที่กะจะบีบมังกรผมให้แหลกคาความคับแน่นของมัน

“ทนให้วาหน่อยนะ จะสุดแล้ว”

“ฉันเจ็บอะ มันเจ็บเหมือนข้างในมันฉีกอะ” อ้าวๆๆ เกร็งอีกแล้ววว ผมเลยต้องเปลี่ยนก้มลงไปดูดหน้าอกของเธอแทน จนเริ่มมีเสียงหายใจหนักๆออกมาเป็นระยะ ทำให้เธอหายเกร็งไปได้เยอะเลย ผมพยายามดึงออกแล้วสวนเข้าไปจนสุด

“เก่งมาเลย” ผมหอมลงบนหัวของเธอเบาๆ แล้วแช่เจ้ามังกรเอาไว้แบบนั้นให้ร่องของเธอได้ขยายปรับตัวก่อน แน่นแบบนี้ แค่เสียบก็เสร็จได้เลยนะเนี่ย

ผมไม่ได้ดึงออกหรือเสียบเข้าแต่อย่างได้ แค่บดสะโพกแล้วกดเอาไว้แบบนั้น แม้ตอนนี้ผมจะทรมานมากก็เถอะ ก็เธอดันเล่นเกร็งจนขยับไม่ได้เลย ผมต้องก้มลงไปจูบเธอเธออีกครั้ง เพื่อให้เธอเลิกเกร็งซะที กะจะรัดให้ขาดเลยรึไง

“เฟย์วาไม่ไหวแล้วนะ ถ้าไม่ขยับวาทรมานอะ”

“อื้ม เบาๆก่อนนะ ฉันเจ็บอะ”

เสียงของเธอน่ารักมากๆ ยิ่งเธอตอนนี้ยิ่งน่ารัก ตาเธอโตดีจัง ริมฝีปากเรียวบางที่เม้มเข้าออกช้าๆ มันทำเอาผมอดไม่ได้ที่จะลงไปจูบอีกครั้ง แล้วขยับสะโพกทิ้งทวนหนักๆลงในร่องที่ตอนนี้โคตรจะตอด ยิ่งเธอเกร็งเพราะเจ็บมันก็ยิ่งตอด

“อ่าาาา เสียวโว้ยยยย ซี๊ดดดดด” ผมเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น เพราะความรัดแน่นที่บีบรัดมันทำให้เกิดความเสียวซ่านจนแทบจะทนไม่ไหว เร่งสะโพกขึ้นอีก

“อื้อออออ คุณ อ่าาาาาา”

“เรียกวายุหน่อยสิ ผมอยากให้คุณรู้ ว่าคุณกำลังกอดใคร” ผมพยายามส่งเจ้ามังกรตาเดียวของผมให้ลึกที่สุด เพื่อกระตุ้นให้เธอเรียกชื่อผม

“อาาาา อื้อออออ วายุ ลึกจัง แน่นไปหมด” แม้สีหน้าของเธอจะเจ็บปวดอยู่มากๆ แต่มันก็คงจะปนความเสียวซ่านไม่น้อย เพราะเธอเริ่มรเสียงครางในความเจ็บ

ก็แค่เนี้ยะ!!! แน่นจนผมอยากจะเลี้ยงความรู้สึกนี้เอาไว้นานๆ ไม่อยากเสร็จเลย ผมพยายามกระแทกสะโพกจังหวะเดียว จังหวะที่เธอจะครางออกมาทุกครั้งที่เจ้ามังกรของผมกระแทกเข้าไป เสียงได้อารมณ์จังวะ เสียงของเธอใสมาก แม้จะไม่ยอมครางออกมาดังๆก็เถอะ

“วาาาา อื้อออออ เบาหน่อย ซี๊ดดดดดดด คุณวาา ฉันเจ็บ”

เธอบอกให้เบา แต่ผมกลับสวนทาง เพราะอยากได้ยินเสียงของเธอมากกว่านี้ ผมเร่งจังหวะขึ้นอีก เพราะอยากได้ยินเสียงของเธอ เธอกลั้นเสียงของตัวเองเอาไว้ในลำคอ จนผมต้องใส่สุดแรง เพื่อให้เธอร้องมันออกมา

“อ้าาาาาา อาห์ คุณวาา มัน เหมือน ฉัน อื้ออออ” ข้างในของเธอตอดถี่มาก ถี่ในแบบที่ทำเอาผมแทบจะเสร็จ ในเวลาไม่ถึง 20 นาทีด้วยซ้ำ

“จะเสร็จหรอ ผมช่วย” ผมกระแทกหนักๆเร่งจังหวะสุดท้ายส่งให้เธอถึงสวรรค์ แต่ไม่ใช่แค่เธอที่ทนไม่ไหว ผมก็แทบจะทนไม่ไหวเหมือนกัน

“วาาาาาาาาาาาา ไม่ไหวแล้ว อื้มมมมมมม อื้ออออออออออ อ้าาาาาาาาาา” เธอครางยาวเสียงดัง กับร่องรักที่บีบแน่นที่ทำเอาผมไม่ไหวต้องปล่อยน้ำตามเธอออกมา ร่องที่เพิ่งเสร็จมันบีบรัดจนเหมือนกับรีดน้ำของผมออกมาให้หมด

มันไม่หดเลยแฮะ เจ้ามังกรของผม ยอมรับเลยติดใจ อีกทีแล้วกัน แต่พอผมมองร่างเล็ก ถึงได้รู้ว่าว่ามันไม่มีอีกครั้งสำหรับเธอ เพราะเธอตีตั๋วนอนทันทีที่เสร็จเลย เฮ้อออ....เอาเถอะ เช้าค่อยล้างหน้าไก่ก็ได้ ผมถอดถุงยางลงถังขยะ แล้วเข้าไปล้างตัวห้องน้ำ เปิดบริสุทธิ์กันเลยหรอเนี่ย โคตรแน่นเลยแฮะ

ครั้งแรกงั้นหรอ แบบนี้ต้องติดผมแจแน่ๆ เรื่องวุ่นวายสำหรับผมแล้วสิ จะบอกเธอยังไงดีนะให้เราแค่สนุกๆกันก็พอ อื้มมมม

แต่ผมกลับเริ่มเกิดปัญหาที่ช่วงล่างแล้วสิ ก็มังกรน้อยๆของผมมันดันไม่ยอมลงเลย ปลุกดีไหมนะ ดีแหละ ก็ตอนนี้มันไม่ยอมลงให้ทำยังไง ผมเดินกลับมาในห้อง ที่ตอนนี้ว่างเปล่า มีเพียงแต่รอยเลือดบนผ้าปูที่นอน แต่เธอหายไป เสื้อผ้าก็ยังอยู่ในห้องน้ำ แล้วกลับไปยังไงอะ ผมมองร่องรอยบนผ้าปูเตียงสีขาว ที่ตอนนี้รอยเลือดสีแดงสดดวงเล็กๆ

“รุนแรงกับเธอไปรึเปล่านะ เช้าค่อยไปขอโทษก็แล้วกัน” ผมเดินออกจากห้องนั้น แล้วกลับมานอนที่ห้องของตัวเอง เสียดายจัง น่าจะได้อีกสักที

วันต่อมา.........

ในบ่ายวันต่อมา ผมเจอผู้หญิงคนเดิม นั่งอยู่ที่ล็อบบี้ แม้จะนั่งอยู่ร่ม เธอก็ยังใส่แว่นกันแดดแฮะ หรือเธอจะมารอเจอผม บอกแล้วไงเพราะมันเป็นครั้งแรก เธอจะติดผมแจ แต่มานั่งรอขนาดนี้ ไม่ทักหน่อยจะหาว่าผมเสียมารยาท

“คุณเฟย์ ทำไมเมื่อคืนคุณกลับไปไม่บอกผมเลย”

“เรื่องอะไรฉันไม่รู้เรื่อง เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น คุณไม่ต้องทักฉันก็ได้ค่ะ” เป็นคำตอบที่ทำเอาหน้าผมสั่นกันเลยทีเดียว

“ผมไม่ต้องทักคุณงั้นหรอ คุณจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้งั้นหรอ” ผมหรี่ตามองเธอ ที่ตอนนี้เสียงหัวใจของเธอเป็นปกติ

“ไม่ได้อะ ถ้าคุณอยากได้ลายเซ็นฉัน ฉันจะเซ็นให้ แล้วเราต่างคนต่างอยู่นะคะ” เธอนั่งกอดอกแล้วตอบผมด้วยสีหน้านิ่งเรียบ

ใครรรร!!!!! ใครอยากได้ลายเซ็นเธอกัน เอออ ดี จบง่ายดี ดีเลยผมจะได้ไม่ต้องรู้สึกอะผิดอะไร ตึกๆ ตึกๆ จังหวะของเสียงหัวใจเธอเปลี่ยน เธอกำลังโกหกสินะ แต่หน้าเธอตอนนี้มันนิ่งมากเลย

“อะๆ คุณอยากให้ผมเลิกยุ่งคุณใช่ไหมครับ ครับไม่มีปัญหา แต่คุณควรไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านผม อื้มมม งั้นผมขอตัว พักให้สบายนะครับ”

ไอ้ความรู้สึกเหมือนถูกเอาแล้วทิ้งคืออะไรวะ มากไปแล้วคิดว่าเธอเป็นใครกัน คิดว่าตัวเองกำลังเล่นกับใครอยู่ คิดว่าผมต้องแคร์เธอมากรึไง ‘ถ้าคุณอยากได้ลายเซ็น ฉันจะเซ็นให้’ ใครจะไปอยากได้ลายเซ็นเธอ หนอยยยยยย มากไปแล้ววววววววว!!!!!! ทำไมยัยดารานั่นถึงได้น่าหงุดหงิดแบบนี้

เฟย์ Say ::

“ทิ้งไปเลย หรือกลับไปเอาดี ถ้าเค้าเอาเสื้อผ้าของเรามาแบล็คเมล์ละ หรือถ้าเค้าเอาชุดเราไปขายให้แฟนคลับโรคจิตล่ะ หรือถ้าเค้าเอาชุดชั้นในฉันไปประจานล่ะ เอาไงดีเฟย์” ถ้าเค้าเอาไปประจานขายขี้หน้าตายเลยนะ ไม่ได้...ต้องไปเอาคืนมา

ฉันพูดคนเดียว เดินวนไป วนมาอยู่ในบ้านพักนานแล้ว เมื่อคืนดับเมาจนทำอะไรแบบนั้นลงไปได้ไง วันนี้เค้าดันมาทักฉันอีก เค้าจะลืมๆมันไปไม่ได้หรอ ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงประเภทรักสนุกไม่ผูกพันหรอกนะ แต่มันเกิดจากความไม่ตั้งใจ มันก็ไม่ควรจำ แต่ตอนนี้ต้องไปเอาเสื้อผ้าฉันคืนก่อน

ฉันตัดสินใจกลับเข้าไปในบ้านหลังนั้นอีกครั้ง เพื่อเอาของที่ฉันลืมไว้ เค้าจะเอาเสื้อผ้าฉันไปไว้ไหนนะ ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะบุกรุกนะคะ ฉันแค่มาเอาของที่ลืมเอาไว้นะคะ ฉันเดินย่องเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ของที่นี่ ที่นี่ไม่มีระบบรักษาความปลอดภัยอะไรเลยรึไง แม้แต่คนเฝ้าเหมือนจุดอื่นๆก็ไม่มี ดีเลยทางสะดวก

ฉันเข้ามาในบ้านได้ก็ตรงดิ่งวิ่งเข้าไปในห้องเมื่อคืน ซึ่งห้องไหนวะ ห้องหับมันเยอะเหลือเกิน ฉันเปิดหามันแทบจะทุกห้อง ทุกห้องของที่นี่เหมือนห้องที่ไม่ได้ถูกใช้งาน จนไปถึงห้องสุดทางเดิน ที่ถูกปูเตียงเอาไว้เตรียมใช้งาน ห้องนี้แน่ๆ

.

มันอยู่ไหนอะ หรือจะอยู่ในห้องน้ำ ฉันกลับเข้าไปในห้องน้ำก็ว่างเปล่า อยู่ไหนอ่าาาาาา หรือเค้าจะเอาไปตาก เดี๋ยวเค้าจะใจดีแบบนั้นหรอ ไม่จริงหรอก ฉันคุยกับตัวเองไปพลาง หาเสื้อผ้าที่ลืมทิ้งไว้ไปพลาง

“หาชุดชั้นในอยู่รึเปล่า”

“อืมใช่ ไม่เจอเลย” ฉันต้องสะดุ้งตกใจ กับคำถามที่ดังขึ้นจากด้านหลัง โอ้ยยยยยย เค้ามาตอนไหนทำไมฉันไม่เห็นได้ยินเลย ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยต้องเชิ่ดเอาไว้ก่อน โดนจับได้คาหนังคาเขาขนาดนี้

“ผมทิ้งไปละ”

“ดี...งั้นฉันกลับ ฉันขอตัว” ฉันพยายามจะเดินออกไปแต่โดยดี แต่เค้ากลับขวางเอาไว้ แล้วโชว์ถุงกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา

“แว่นตา หมวก ชุดชั้นใน เดรสที่คุณใส่ ผมไม่อยากได้หรอกนะ แต่การบุกรุกบ้านคนอื่นแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะครับ ถ้าคุณชอบผมขนาดต้องบุกรุกบ้านผม แบบนี้ผมก็แย่นะสิ”

“ใครไปชอบคุณ หลงตัวเองสิ้นดี ผู้ชายที่หล่อระดับพระเอก ฉันก็ทิ้งมาเยอะแล้วยะ คุณก็แค่ One Night Satand รู้ตัวไว้ด้วย ฉันกะ..ก็สนุก ฉันเมา”

“คุณบอกผมเป็น One Night Stand งั้นหรอ”

“ใช่!!! เอาของฉันคืนมา ฉันจะไปแล้ว ถ้าเข้าใจแล้วก็คืนของฉัน แล้วหลบทางด้วย” ฉันยังเชิดหน้าพูดต่อ ใช่...เค้าเป็นแค่ One Night Stand เราไม่ต้องแคร์ เราก็ไม่ได้ชอบเค้านิ เมื่อคืนฉันมีความสุข เค้ามีความสุข วินวินทั้งคู่ แล้วก็จบกันไป

“สำคัญตัวผิดไปหน่อยอีหนู พี่เนี่ยฟันหญิงมาเป็นร้อย หนูก็แค่อีกคนที่พี่หลอกฟัน หัดรู้ไว้ซะบ้าง ว่าที่นี่เป็นโลกของใคร หนูคิดแบบนี้ก็ดี งั้นเราก็จบ เคลียร์!!!!!” แล้วเค้าก็ตะคอกใส่ฉันชุดใหญ่ จนฉันกลัว ของถูกโยนคืนให้ฉัน

หลอกฟัน ใช้คำพูดแรงไปเปล่า นั่นครั้งแรกของฉันเลยนะ คนอะไรไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลย แบบนี้ก็ดีมันจะได้จบๆ ฉันก็ไม่ได้แคร์คุณขนาดนั้น พอฉันได้ของฉันก็รีบโกยแน่บออกมาจากบ้านหลังนั้นทันที

หลอกฟันอะไร อาจจะเป็นฉันก็ได้ ที่หลอกฟันเค้า คนอะไร หลงตัวเองดีชิบเป๋งเลย ได้ของคืนมาแล้วก็จบๆสักที ต่อจากนี้ฉันจะอยู่ห่างๆคุณ อยู่ให้ไกลคุณ จะไม่เฉียดคุณอีกเลย คนอะไรนิสัยแย่ เลววววววว แต่ก็นะ ฉันก็ว่าเค้าไม่ได้หรอก เพราะฉันไม่ได้นิสัยดี หึ หึ

อีกด้าน......

“คุณแม่มิน ตอนนี้ยังหาน้องเฟย์ไม่เจอเลยนะคะ นี่มันก็จะ 3 วันเข้าไปแล้วนะคะ” ส้มจุกกระเทยร่างยักษ์ร้อนใจ

“แกจะเล่นกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะเฟย์!!!!! ส้มจุก แกไประงับบัตรเครดิต บัตรเดบิต ทุกบัตรของเฟย์ให้หมด ไม่มีเงิน ยังไงเฟย์ก็ต้องกลับมา เพราะฉันเป็นที่พึ่งเดียวของมัน”

“ถ้าเฟย์ไม่กลับมาละคะคุณแม่” ส้มจุกยังคงสงสัย เพราะถ้าเฟย์ไม่กลับมา งานที่รับรอไว้ตลอดปี ต้องแย่แน่ๆ

“ฉันจะเอาตัวมันกลับมาให้ได้ แกไปทำตามที่ฉันสั่งเถอะหน่าาาา” มินตราได้แต่มองสัญญา ที่เฟย์สัญญาว่าจะเซ็นต์ต่อให้ แต่ก็หายเข้ากลีบเมฆ ไร้การเซ็นต่อสัญญาใดๆ

‘แกจะเล่นกับฉันแบบนี้ใช่ไหมเฟย์ อย่าหาว่าฉันร้ายนะ’ มินตราตบโต๊ะอย่างแรงด้วยความโมโห