ดอกฟ้าของพ่อค้าพิภู

บทที่3) บังเอิญ

ตลาดหงษ์สาศิโรคุณ

"ร้อนจัง" ปากกระจับสวยได้รูปสีชมพูระเรื่อห่อเข้าหากันอย่างระบายความร้อนที่กำลังเกาะกุมไปทุกอณูรูขุมขนด้วยความรู้สึกหงุดหงิดจากการนอนหลับพักผ่อนไม่เต็มอิ่ม

ขณะนี้เป็นเวลาบ่ายสองโมงครึ่งซึ่งถ้าหากจะให้พูดอย่างสัตย์จริงก็คือปกติแล้วเธอจะยังซุกตัวอยู่ในผ้านวมผืนใหญ่ภายในห้องนอนสุดหรูของตัวเอง

"มาเก็บค่าเช่าจ้ะ" แม้อากาศในวันนี้มันจะร้อนเสียจนเธอแทบจะพ่นไฟออกมาจากช่องปากได้ หากแต่วาจาที่เธอใช้สนทนากับเหล่าพ่อค้าแม่ขายก็ยังคงความเพราะพริ้งเอาไว้ได้เป็นอย่างดี

"สู้ๆนะจ๊ะคุณหนูบังอร" แม่ค้าแผงผักสดกล่าวขึ้นพร้อมรอยยิ้มแสนจริงใจ เธอคงจะอยากให้กำลังใจบังอรในเรื่องที่แม่ของหญิงสาวถูกจับกุมตัวไปในช่วงสายของวันนี้

"ขอบคุณจ้ะน้า" บังอรเองก็ขานรับอย่างสุภาพ

"ชะอมนี่ขายยังไงจ๊ะน้า" มือเล็กยกชะอมอวบอ้วนที่ถูกมัดรวบไว้ด้วยยางวงสีแดงขึ้นมาดู เห็นแล้วก็อดที่จะคิดถึงพ่อไม่ได้ พ่อของเธอชอบทานชะอมลวกกะทิคู่กับน้ำพริก แต่ไม่บ่อยครั้งนักที่พ่อจะได้ทานด้วยว่าแม่ของเธอไม่ชอบกลิ่นเหม็นฉุนของชะอมนั่นเอง

"เอาไปเถอะจ้ะคุณหนูยังอร น้าให้จ้ะ" แม่ค้าว่าขณะหยิบชะอมอีกสามมัดที่วางอยู่ใส่ถุงให้กับลูกสาวคนสวยของเจ้าของตลาดสด

"ของซื้อของขายจะมาให้กันฟรีๆได้ยังไงละคะ บังอรไม่เอาค่ะบอกมาเลยค่ะว่าทั้งหมดเท่าไหร่"

"อื้อ! น้าให้จ้ะไม่คิดเงิน" แม่ค้ากล่าวอย่างหนักแน่นและดันเงินที่บังอรยื่นมาให้ออกห่างจากตัวเอง

"งั้นก็ขอบคุณนะจ๊ะ" แม้ปากจะพูดอย่างนั้นแต่มือเธอกลับจดเอาไว้ในมือถือว่าในครั้งนี้แม้ค้าผักสดให้ชะอมเธอมาเป็นจำนวนเท่าไหร่และเมื่อถึงวันเก็บค่าเช่าอีกครั้งเธอก็จะเอาส่วนนี้มาหักลบออกไปนั่นเอง

บังอรเดินเก็บค่าเช่ามาได้สักพักจนรู้สึกเหนื่อย จึงนั่งพักลงตรงเก้าอี้สีชมพูหน้าร้านขายเสื้อผ้ามือสองร้านหนึ่งเพื่อพักร้อน

"สนใจสินค้า โห... นางฟ้า" พิภูที่สังเกตเห็นหลังเล็กๆของหญิงสาวคนหนึ่งอยู่ตรงหน้าร้านรีบวางจานข้าวที่อยู่ในมือเพื่อออกมาต้อนรับลูกค้าสาวในทันที ก่อนที่จะพบว่าความสวยหมดจดที่คนตรงหน้ามีนั้นแทบจะทำให้ผู้ชายที่ไม่เคยคิดสนใจหญิงใดมาก่อนอย่างเขาแทบจะกระอักความสวยของหล่อนจนตัวตาย

"หล่อจัง" บังอรที่ใช้ชีวิตอยู่บนเตียงนอนเสียส่วนใหญ่ถึงกับยกมือขึ้นป้องปากอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าพ่อค้าขายเสื้อผ้ามือสองนั้นจะหน้าตาหล่อเหลาน่าจับมาหม่ำมากถึงขนาดนี้

พลั่ก!

"มองไรมึง!" ชยพัทธ์ที่เดินตามหาลูกสาวสุดรักแสนหวงมาได้สักพักพุ่งเข้ากระแทกไหล่ของเด็กหนุ่มรุ่นลูกในทันทีที่สังเกตได้ว่ามันกำลังยืนมองหน้าลูกสาวคนสวยของเขาอยู่

"ปละ...เปล่าครับ" พิภูหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากที่พอจะรับรู้ได้ว่าหญิงที่เปรียบเสมือนรักแรกของตัวเองนั้นแท้จริงแล้วเธอเป็นลูกสาวของเศรษฐีมีกะตังค์ชื่อดังของประเทศไทย

เธอเป็นเหมือนดอกฟ้า ส่วนเขานั้นเป็นเพียงพ่อค้าขายเสื้อผ้ามือสองที่คงจะทำได้แค่มอง...

"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับคุณฮั่น" พัชรพลที่ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายเดินออกมาดูก่อนจะพบว่าสามีของเพื่อนสนิทของเขากำลังจ้องเขม็งลูกชายของเขาราวกับว่าจะกินเลือดกินเนื้อกัน

"ดูแลลูกชายมึงให้ดีด้วยไอ้พัช แล้วฝากบอกลูกชายมึงด้วยว่าอย่าแม้แต่จะคิดที่จะมาแอบมองลูกสาวของกู" ชยพัทธ์ว่าก่อนจะยกมือขึ้นโอบไหล่ลูกสาวเพื่อให้เดินออกห่างจากร้านของพิภู

"ค่าเช่ากูไม่ได้ลืม โอนมาด้วย" เห็นทีครั้งหลังเขาคงจะต้องให้พัชรพลโอนจ่ายค่าเช่าที่ในตลาดแทนที่จะเข้ามาเก็บเองถึงหน้าร้าน เพราะเขาชักไม่ไว้ใจไอ้เด็กหนุ่มคนนั้นขึ้นมาเสียแล้วสิ

เขาเป็นผู้ชายเขาขอสาบานให้ตายเลยว่าเขาดูออกเด็กชายคนนั้นมันกำลังหมายปองลูกสาวคนสวยของเขาอยู่อย่างแน่นอน!

และเขาก็จะไม่มีทางยอมให้ลูกสาวของตัวเองต้องมาตกระกำลำบากไปกับพ่อค้าขายเสื้อผ้ามือสองในตลาดสดเป็นอันขาด!

"ทำไมหน้างอจังคะคุณพ่อ" แม้จะรู้ดีอยู่เต็มอกว่าคนเป็นพ่อกำลังหวงลูกสาวอย่างตัวเองอยู่ก็ตามทีเถอะนะ

"เปล่านี่ครับลูก" เมื่อเห็นดวงตากลมแป๋วของลูกสาวสุดที่รักที่กำลังจ้องมองมา จิตใจที่มันเคยคัดแน่นเพราะความโมโหก็พลันหลอมละลายลงไปในทันที

"บังอรหิวไหมครับพ่อจะได้แวะซื้ออะไรให้ทานยังไงละลูก"

"วันนี้บังอรจะทำกับข้าวให้คุณพ่อทานค่ะ ดูนี่สิคะบังอรมีอะไร แถ่นแถ๊น! ชะอมของโปรดของคุณพ่อยังไงละคะ" ใบหน้าสวยเปื้อนรอยยิ้มกว้างด้วยความดีใจที่ในวันนี้พ่อกำลังจะได้กินในสิ่งที่พ่อนั้นชอบ

"บังอร คือ...พ่อว่าเราซื้อกินเอาก็ได้นะลูก" ชยพัทธ์พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยกลัวว่าลูกสาวนั้นจะรู้สึกเสียใจ

เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อสัปดาห์ก่อนลูกสาวของเขานั้นได้เข้าครัวทำพะโล้หมูสามชั้นเอาไว้รอเขาที่จะกลับมานอนที่บ้านในรอบหลายเดือน แม้ไม่อยากจะคิดแต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่ารสชาติพะโล้ของลูกสาวนั้นมีรสสัมผัสคล้ายเนื้อหมูตุ๋นเค็มเสียมากกว่าจะเป็นพะโล้หมูสามชั้น...

"ไม่ต้องกลัวบังอรเหนื่อยหรอกค่ะคุณพ่อ อีกอย่างบังอรเตรียมวัตถุดิบเอาไว้ครบแล้วด้วยนะไม่ต้องกลัวว่าคุณพ่อจะต้องเหนื่อยไปหาซื้อให้บังอร ไปกันเถอะค่ะคุณพ่อ บังอรอยากให้คุณพ่อได้ทานชะอมลวกกะทิของโปรดของคุณพ่อจะแย่อยู่แล้ว"

"บังอร บังอรเดี๋ยวก่อนลูก" ชยพัทธ์ได้แต่เดินคอตกตามหลังลูกสาวที่กระโดดเด้งดึ๋งไปก่อนหน้าด้วยความรู้สึกที่ยอมรับในชะตากรรมชีวิตของตัวเอง

"พ่อแก้ว แม่แก้ว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลโลกใบนี้ ช่วยปกปักษ์รักษาชีวิตของไอ้ฮั่นคนนี้ด้วยเถิด สาธุ"

ถึงกับต้องบนบานศาลกล่าวกันเลยทีเดียว ดูท่าลูกสาวบ้านนี้คงจะทำกับข้าวเก่งน่าดูทีเดียวเชียว 🤣🥰