แพศยา ที่ 19
ถอนหมั้น
ตัดใจ
ตึก! ตึก! ตึก!
หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามจนแทบกระโจนออกมานอกอกเมื่อมานั่งอยู่ในห้องรับแขกของจวนเจ้าเมืองหนันหนิง ห้องที่เรียบง่ายเสียยิ่งกว่าห้องบำเพ็ญเพียรในอารามเสียอีก โต๊ะ เก้าอี้ เครื่องอำนวยความสะดวกทุกชิ้นล้วนทำจากไม้เนื้อแข็งเรียบๆ ไร้ลวดลาย ไร้การตกแต่งแกะสลักใดๆ บนผนังมีรูปวาดขาวดำแสดงถึงธรรมชาติอันเป็นต้นกำเนิดของสรรพชีวิต
จะดูนิสัยเจ้าของบ้านให้ดูจากห้องรับแขกเห็นจะจริง...
ในกาลก่อนห้องนี้เป็นห้องที่นางไม่ชอบมากที่สุด ด้วยอารมณ์ร้ายฉุนเฉียวที่พิษชักจูงจิตใจครอบงำทำให้นางรู้สึกว่าห้องรับแขกนี้ให้ความรู้สึกอึดอัดราวกับนั่งอยู่ในโลงศพ จึงเลี่ยงไปใช้ห้องรับแขกห้องอื่นและตกแต่งเสียใหม่ทั้งหมดโดยเน้นสีสันฉูดฉาดฟู่ฟ่าตามที่หวางจือเหมยแนะนำ
ทว่าการมาเยือนในครั้งนี้กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เซียวเหยารู้สึกว่าห้องนี้ให้ความรู้สึกสงบ ราวกับได้จมจ่อม
