“คน” ที่มองตามเธอค่อยๆ เดินก้าวห่างออกไปด้วยความรู้สึกในใจที่ยากเกินจะบอก น๊อตหรือวรุธ เป็นเพื่อนที่เรียนกลุ่มเรียนรวมเดียวกัน เขาเป็นคนชอบพูดคุยและเข้ามาตีสนิท ทัศนคติที่ตรงกันในหลายๆ ด้าน บวกนิสัยที่นับว่าดีไม่น้อย ทำให้เธอพอจะคุยกับวรุธได้ แต่ก็เรียกว่าน้อยนักเมื่อเทียบกับผู้ชายพูดน้อยแต่เป็นที่ไว้ใจอย่างกิตติภัส หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา จากเหตุการณ์วันนั้นเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้สายใยบางๆ ที่ร่วมกันถักทอไว้ค่อยๆ ถูกคลายออกด้วยด้านหนึ่งที่ถือไว้กับใครอีกคน มันไม่ใช่เรื่องผิดที่จะแคร์ความรู้สึกของคนที่หวังดีหรือมีความรู้สึกที่ดีให้กันยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด แต่น่าเสียดาย ที่วันนั้น ตรรกะความคิดของคนด้อยประสบการณ์อย่างกรรณหทัยไม่รู้ และเลือกที่จะให้มันเป็นอย่างนั้น เธอเลือกที่จะแคร์ความรู้สึกคนไม่รู้จกมากกว่าเพื่อนสนิท “เพื่อน” ที่ดูแลเธอมาอย่างดีตลอดมา แม้ไม่เคยบอก แต่ทุกความหวังดีทุกค