“โอ๊ย ซี๊ดๆๆ เจ็บๆๆๆ ” เสียงใสของคนถูกจับมานั่งเหยียดยาวบนโซฟาร้องลั่นอย่างลืมตัว พยายามชักขาหนี ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะกระโดดลงมาให้แข้งขาหักซะให้รู้แล้วรู้รอด!!
แต่เอาเข้าจริงๆ ทำได้ดีสุดก็คงแค่คิด เพราะตอนนี้ขาเดี้ยงๆ ของเธอถูกมือหนาตรึงไว้แน่นอย่างกับคีมเหล็ก!!
ขาเรียวมอมแมมอยู่ในสภาพแทบจะดูไม่ได้ถูกจับวางพาดตักกว้างบนท่อนขาของใครอีกคน เห็นเจ้าของนัยน์ตาดำคมเหลือบเปลือกตาเงยหน้าขึ้นมองเพียงนิด ก่อนก้มลงเป็นทำเป็นไม่สนใจแล้วก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดทำแผลต่อ มือหนายังคงจัดการเอาสำลีชุบน้ำเกลือเช็ดทำความสะอาดรอบแผลตามจุดต่างๆ ไปเรื่อยๆ
คนหน้ายู่สูดปากกัดฟันเต็มที่ แทบไม่อยากจะคิด แค่น้ำเกลือยังแสบขนาดนี้ ลองถึงขั้นแอลกอฮอล์แล้วมันจะขนาดไหน ก่อนสิ่งที่เขากำลังหยิบมันขึ้นมาทำให้คนเจ็บเข้าขั้นทุรนทุรายอยู่แล้วต้องตกใจเต้นตาโตเข้าไปอีก
ก็จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง ที่เขาถืออยู่น่ะมันกรรไกรกรรไกรนะกรร
