Chapter Forty Two

2301 Words

Mahigpit ang pagkakayakap ko sa throw pillow na animo ay makakakuha ng magandang sasabihin mamaya kung sakaling dumating ang tawag na kanina ko pang inaasahan. Sumasakit na ang ulo ko sa stress at sa sobrang pag-iisip.     When I wake up I can't even stay up I slept through the day I'm not getting younger But when I'm older I'll be so much stronger I'll stay up for longer Meet me at our spot     Halos mapatalon ako sa aking kinauupuan nang tumunog ang aking cellphone. Hudyat din iyon para sabay-sabay na lumingon sa akin ang mga ulo ng mga kaibigan ko.     Lance is calling…     Nagmamadaling tumayo ako at muntik pang mapatid sa paa ni Tornado kung hindi rin niya ako nahawakan sa binti.     “Dahan-dahan naman, binibini. Madidisgrasya ka pa sa lagay mong ‘yan!” Magkaha

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD