Chapter 18
1010 Words
"Paano mo nahanap ang lugar na ito?" Tanong ko sakaniya atsaka uminom sa inabot niyang tubig.
Nandito kami ngayon sa kaharian ng Xenia malapit sa butas na sinasabi nilang maaring madaanan ng mga kalaban.
"Nahanap ko lang." Sagot niya habang may ngiti sakaniyang mga labi. Binalik niya ulit ang atensyon sa mga librong pakalat kalat.
"Makalat ka sa gamit mo." Natatawa kong sabi.
Kahit anong ayos niya sa mga ito'y magulo pa rin. Napatawa muna ako ng bahagya bago ilapag ang baso sa gilid atsaka siya samahan sa pag ayos.
"Saan mo ba nakuha ang mga ito?"
"It's my collection, though it looks not."
"f**k it. Bakit ang kalat pa rin?" Irita niyang tanong kaya ako napangiti.
"Saan ka ba talaga nakatira?" Tanong ko kaya siya napahinto na parang nag iisip.
"I don't have a permanent home." Pagtawa niya.
"Bakit? Sa inyong kaharian?"
"Hhmm. Nalibot ko na ang nakapaligid doon. Gusto ko naman ang panibagong lugar." Tugon niya kaya ako napatawa ng marahan dahil sa hindi makapaniwala sakaniyang sinabi.
"Screw it. Bahala na 'yan." Wika niya atsaka padabog na naupo sa upuan.
Siguro'y ito ang mga librong binasa niya kaya niya nalaman ang tungkol sa mga Emperyo. Ngunit kanino ang mga ito? Saan niya nakuha ang lahat ng ito?
Ilang segundo kaming nabalot ng katahimikan bago siya nagpakawala ng malalim na paghinga.
"Anong nangyari?" Tanong niya ngunit alam ko ang tinutukoy niya.
"I can't talk about it right now." Tugon ko habang diretso pa rin sa pag ayos ng kaniyang makakapal na libro.
Lahat ng mga ito'y luma na. Iba't ibang klase ng kalumaan at iba't ibang laki at kapal.
"Tala. Could you look into my eyes, please." Seryoso niyang sambit kaya ako napatigil saaking ginagawa.
"Look into my eyes, please?" Ulit niya at ramdam ko na tumayo siya.
Sinalubong ko ang kaniyang nakakalusaw na titig. Hindi ko maintindihan ang emosyon niya. Hindi ko ito mabasa.
"Why are you always doing this? Hindi mo ba ako kayang mahalin?"
"Sabihin mo. Sabihan mo lang ako, Tala."
"A-anong ibig mong sabihin?" Utal kong tanong habang siya ay papalapit saakin.
"You know that I love you, Tala... Talisha, mon amour. Bakit paulit ulit mo na lang itong ginagawa saakin? Why? Tell me. I need an explanation, Tala." Mahinahon niyang wika ngunit hindi ako makasagot.
He knows me? But... bakit noong.. hindi niya ako maalala.
"Hindi mo ba talaga ako kayang mahalin? Hindi ko ba talaga mapapalitan ang kapatid ko jan sa puso mo?" Tanong niya ngunit ramdam ko ang sakit sa bawat katagang sinasabi niya.
"Kahit sinong babae ang lumapit at pilit na sumungkit ng puso ko, hindi ko maalis ang mga ngiti mo sa isipan ko, Tala. Hindi kita maalis sa utak at puso ko."
"Una kitang nakita noong niligtas kita'y naramdaman kong ikaw talaga ang kapareha ko. Pero wala akong magawa dahil nakikita ko ang sobrang pagmamahal mo sa aking kapatid kaya't ang tanging nagagawa ko'y panuorin kayong dalawa sa malayo habang masaya at nagmamahalan."
"Pathetic right?" Natawa niyang tanong atsaka tumingin sa labas.
"Hindi ko inaakala na ganito kalakas ang tama ko sayo, Tala." Aniya atsaka ako tinignan sa mga mata.
Hindi ko dapat ito maramdaman ngayon ngunit biglang tumalon ang puso ko. Parang maraming paru-parong nagising at lumipad sa tiyan ko.
"I'm not trying to be a victim here, Tala. I was just asking if you really can't love me."
"Because if you ask me that, you know what will I answer. No, I love you. I love you so no need to ask. I love you that it hurts the fuck... a lot. A f*****g lot."
"Seeing you from afar while loving someone is like punishing myself without any damn reason."
"Is it hard to love me? Is it hard? Because I'm starting to question my worth, Tala."
"My mate is having a difficult time loving me. It hurts watching you while loving someone, but it hurts more knowing that you're having a hard time loving me."
"Am I a burden to you? Dahil ba saakin kaya hindi ka makalaya? Ako ba ang dahilan bakit hindi mo magawang lumaya? Nagiging pabigat ba ako? Sabihin mo lang saakin, Tala, para alam ko at masolusyunan ko."
"If you can't love me back, It's ok. Because I'm not asking you to love me back. Just remember that I will always be right at your back or from afar, remember that my love for you will never fade."
"Even if you give me a lot drink or put me some spell or anything just to erase my memory and break our connection, my love will never die, Tala." Patuloy niya sa pagsasalita.
"I'm asking you, if you can't love me back because if not, don't try to cut our bonds, Tala."
"If you can't satisfied on what I'm saying, just think about those times my memory was erased. The time where you and Alaine changed bodies."
We changed bodies, but he is with me. Noong nandoon kami sa mundo ng mga tao upang hanapin ang makakapag alis ng sumpa ay nanjan siya sa tabi ko. Tuwing kailangan ko ng tulong ay nanjan siya.
"Even if I'm attracted to her body, that body of yours, is I'm with her, with your soul. Because I love your soul, Tala. I f*****g love your soul, not only your body, but also your soul."
Wala talaga akong mahugot na kahit anong salita. Hindi ako makasagot sakaniya.
"Maglalakad ako palabas, Tala. Pag nakalabas na ako'y hudyat iyon na hindi mo talaga ako kayang mahalin. Na hindi ko kayang palitan ang kapatid ko jan sa puso mo." Sambit niya.
"Don't be pressured. I'm not asking you much, Tala. Kung hindi ay maiintindihan ko." Wika niya at nabigla ako nang halikan niya ako sa pisngi.
"You know, a farewell if you can't." Aniya atsaka tumawa ng bahagya.
Nasasaktan ako sa tuwing siya ay ngumingiti at tumatawa.
"I'm going to..." pagturo niya sa labas habang nakangiti parin.
Why are you always smiling? Why can't you be angry? Why can't you cry? Why are you always smiling and laughing?
- Writer
