คือพวกนายไม่ชอบฉันใช่ป่ะ
1638 Words
-เอ็กช์คิว-
"แต่ชีวิตมึงยังเจอผู้หญิงอีกเยอะนะเว้ย!...บางทีซาร์อาจจะไม่ใช่คนสุดท้ายสำหรับมึงก็ได้"
"ไม่จริง"ตอนนี้ผมกำลังนั่งเถียงกับตัวเองอยู่ครับไม่รู้ว่าทำไมผมถึงต้องจำไอ้คำพูดของไอ้เชี่ยมิดไนท์ด้วยมันพูดเหมือนพวกมันมั่นใจอะว่าซาร์ยังไงก็ไม่ใช่คนที่คู่ควรกับผม
ผมไม่ได้หวั่นไหวไรมากกับคำพูดของมันนะแค่หงุดหงิดอะพวกมันไม่ชอบซาร์ไงเลยพูดแบบนี้คราวนี้และผมจะแสดงให้พวกมัดูว่าซาร์เนี่ยแหละคือคนที่คู่ควรกับผมมากที่สุด
Rrrrrr
'ซาร์'
อ่าาซาร์โทรมาพอดีเลยผมก็กดรับอย่างไว
"ว่าไงครับ"
(คิว...ซาร์อยากเจอคิว)ผมขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของซาร์มันช่างอ่อนแรงจนผมเป็นห่วง
"แล้วตอนนี้อยู่ไหนครับให้คิวไปรับใหม"ผมบอกอย่างเป็นห่วงไม่รู้สิน้ำเสียงเธอไม่ดีเลยจริงๆ
(ซาร์อยู่หน้าผับค่ะ)
"งั้นเดี๋ยวคิวลงไปรับนะครับ"
(ค่ะ...)
และผมก็รีบลงไปรับเธอหน้าผับทันทีภาพแรกที่เห็นคือเธอกำลังนั่งอยู่บนขอบถนนใบหน้าสวยของเธอดูหม่นหมองแปลกๆ
"ซาร์ครับ"ผมสะกิดคนตัวเล็กเบาๆนี่ผมเดินมาอยู่ตรงหน้าเธอแล้วเธอยังไม่รู้ตัวเลยอะผมว่าอาการเธอมันแปลกๆแล้วนะ
"มาแล้วหรอ"เธอพูดขึ้นเสียงลอยๆเหมือนคนไม่มีกระจิตกระใจที่จะพูด
"ครับ.เข้าข้างในกันเถอะแดดร้อน"ผมจับมือซาร์ให้ลุกขึ้นและพาเข้าห้องทำงานของผมปรับแอร์จาก25เป็น23เพราะซาร์เป็นคนขี้ร้อนมากๆดูจากตอนนี้ที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อผมเลยขับเธอนั่งโชฟและไปหาน้ำเย็นมาให้
"น้ำครับ"ผมยิื่นน้ำไปให้เธอเธอก็รับและดื่มหมดแก้วทันทีผมจึงใช้หลังมือปาดเหงื่อให้เธอเบาๆ
"ทำไมหน้าหงอยๆล่ะมีอะไรรึเปล่า?"ผมถามขึ้น
"ไม่มีไรหรอกค่ะ"เธอตอบผมแต่ผมรู้อะว่าโกหกชัดๆ
"แล้วมาหาคิวมีอะไรรึเปล่า?"ผมถามขึ้นอีกครั้ง
"คิวช่วยนัดเพื่อนคิวมาที่นี้หน่อยได้ไหมซาร์อยาดเจอ"คำตอบของซาร์ทำผมงงเล็กน้อยปกติเธอไม่ค่อยอยากจะเจอเพื่อนผมเท่าไหร่หรอกเพราะเธอก็รู้ดีว่าเพื่อนผมไม่ค่อยชอบเพราะมีเหตุการณ์ที่ซาร์โวยวายผู้หญิงโต๊ะข้างๆจนผับเกือบพังเพราะผู้หญิงโต๊ะข้างๆส่งสายตายั่วให้ผมพวกมันเลยไม่ค่อยที่ซาร์ทำตัวหึงแรงกับผม
"ได้ครับกี่ทุ่มดี"
"แล้วแต่เพื่อนติวสะดวกเลยซาร์ได้หมด"ผมพยักหน้าและปล่อยให้เธอนั่งเล่นไปและไม่ลืมกดโทรสั่งอาหารมาให้เธอกินด้วยเพราะตอนนี้มันก็เที่ยงแล้วด้วย
"แล้วทำงานเสร็จแล้วหรอ"ผมถามขึ้นเพราะผมพึ่งไปส่งเธอเมื่อไม่กี่ชั่วโมงเองนะ
"ยังหรอกพอดีเพื่อนๆติดธุระอะเลยกลับกันก่อน"ผมพยักหน้าเข้าใจซาร์ยังเรียนอยู่ครับปีสามแล้วงานก็จะเยอะหน่อยส่วนผมก็ยังเรียนเหมือนกันแต่ผมปี4แล้วช่วงนี้ก็อยู่ในช่วงฝึกงานกันอยู่แต่โชดดีที่ผมไอ้เรดส์และไอ้มิดไนท์ต่างมีธุรกิจเป็นของตัวเองไม่ต้องไปรับใช้ใครแล้วธุรกิจของพวกผมก็เกี่ยวกับสาขาที่เรียนกันทั้งนั้นเลยไม่มีปัญหาอะไรจบไปอย่างสวยๆสบายๆ
21.26น.
นี้ก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มครึ่งแล้วพวกมันคงใหล้จะมาแล้วล่ะผมนัดพวกมันสามทุ่มครึ่งน่ะตอนนี้ซาร์ก็หลับคาโชฟาอยู่ผมนัดพวกมันมาที่ห้องไม่ได้จองโต๊ะแต่อย่างใดผมไม่อยากให้ซาร์ลงไปข้างล่างโดยไม่มีผมอะเพราะวันนี้งานผมเยอะจนไม่สามารถลงไปข้างล่างได้เลยต้องให้พวกมันขึ้นมาหาผมเอง
แกร้ก
เสียงเปิดประตูห้องทำงานดังขึ้นและก็ปรากฏร่างของไอ้เรดส์เป็นคนแรกผมทำท่าจุ๊ปากส่งสัญญาณให้เบาๆก่อนจะส่งสายตาให้มันมองไปที่โชฟาที่มีร่างเล็กนอนหลับอยู่มันก็พยักหน้าเข้าใจและเดินไปนั่งอีกฝั่งเงียบๆและไม่นานเสียงประตูก็เปิดขึ้นอีกครั้งคงจะเป็นไอ้มิดไนท์ซึ่งผมกำลังจะทำท่าจุ๊ปากเหมือนกันแต่คงไม่ทันเพราะมัน...
แกร้ก
"เชี่ยเอ็กช์คิวกูมาแล้วโว้ยยยย!!!"นั้นแหละครับมันตะโกนเสียงดังลั่นเลยทำให้ซาร์สะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างงๆผมเลยมองค้อนไอ้มิดไนท์มันเล็กน้อยแต่มันกลับยักไหล่ทำเหมือนไม่สนใจซะงั้น
ไอ้เพื่อนเลว!!
"มากันแล้วหรอ?"ซาร์พูดขึ้นพวกมันสองตัวก็ทำหน้างงคือผมไม่ได้บอกพวกมันไงว่าซาร์นัดพวกมันขืนผมบอกมีหรือมันจะมากัน
"พอดีซาร์เขามีเรื่องจะคุยกับพวกคุณมึงอะ"ผมเฉลยให้ผมโทรสั่งให้ลูกน้อยเอาเหล้ากับของว่างขึ้นมาส่วนผมก็ขอนั่งทำงานต่อเพราะยังไม่ถึงไหนเลยการเคลียร์บัญชีเป็นไรที่โคตรจะปวดหัวสุดๆจริงๆ
-เอ็กช์คิว-
-ซาร์-
ฉันนั่งมองเพื่อนทั้งสองของเอ็กช์คิวที่นั่งกินเหล้ากันเงียบๆคือฉันไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงอะที่ฉันนัดพวกเขามาเพราะอยากจะเคลียร์เรื่องที่เราไม่ชอบขี้หน้ากันไหนๆฉันก็จะแต่งงานกับเอ็กช์คิวอยู่แล้วฉันก็อยากจะเป็นมิตรกับเพื่อนผัวหน่อยอะนะเพราะอีกหน่อยฉันคงไม่มีเพื่อนเป็นของตัวเองแล้ว
"นี่พวกนายเรามาแบบ...เออเปิดอกคุยกันเลยเอาป่ะ?"ฉันเริ่มเปิดประเด็นขึ้นพวกเขาก็หันมาถามกันอย่างงงๆฉันว่าพวกเขาก็น่าจะรู้แหละว่าฉันจะพูดอะไร
"ยังไง?"
"คือพวกนายไม่ชอบฉันใช่ป่ะ"ฉันถามออกไปถึงแม้จะรู้คำตอบอยู่แล้วอะนะ
"อืม/ใช่"พวกเขาตอบพร้อมกัน
"เหอะตรงดีเนอะ^-^"ฉันยิ้มขำเบาๆแต่ในใจนี่ไม่ขำเลยจร้าหน้านี่ชาเลยคะคือแบบโคตรจิตรงไม่ถนอมน้ำใจกันบ้างรึไงกัน
"ฉันขอโทษพวกนายแล้วกันทุกเรื่องเลยที่ฉันทำให้พวกนายไม่พอใจคือวันนี้ฉันเจอเรื่องไม่ค่อยดีเกี่ยวกับเพื่อนของฉันมาน่ะและฉันก็คิดว่าฉันคงทนคบกับพวกนั้นไม่ได้แน่ๆฉันเลยจะหันมาสนิทกับพวกนายแทน"ฉันพูดความจริงออกไปพวกเขาก็รับฟัง
"แล้วทำไมถึงเลิกคบล่ะ?"เรดส์เอ่ยถามฉัน
"พวกนั้นไม่จริงใจกับฉันอะพวกนั้นนินทาฉันในสิ่งที่ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นฉันก็ไม่คิดว่าเพื่อนที่ฉันรู้จักจะเป็นแบบนี้ฉันก็แอบนอยด์นะเพราะฉันไม่คิดว่าตัวเองจะโดนเพื่อนเล่นเยอะแบบนี้"ฉันตอบไปหน้าหงอยๆ
"อย่าไปสนใจเลยดีแล้วเลิกคบไปเถอะเพื่อนแบบนั้นอะ"เรดส์พูดขึ้นทำเอาฉันสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย
"อืมอย่าไปสนใจต่อไปนี้พวกฉันจะคอยดูแลเธอเอง"
"ห๊ะ?"ฉันแทบจะไม่เชื่อหูตัวเองเพราะประโยคเมื่อกี้มิดไนท์เป็นคนพูดจร้าแม่เจ้า!นึกว่าเขาจะไม่พูดกับฉันซะแล้วมิดไนท์มองหน้าฉันที่ยังเหวอไม่หายเขายกยิ้มและส่งแก้วเหล้าให้ฉัน
"ถ้าเธอกินแก้วนี้หมดพวกฉันจะให้เธอเข้ากลุ่มด้วย"ฉันมองแก้วเหล้าที่วางอยู่ตรงหน้าก่อนจะตัดสินใจหยิบมันขึ้นมาแล้วกระดกหมดแก้ว
"อึ้ยยยย"เหล้าอะไรเนี่ยทำไมขมฉิบ!
"หึหึ"เสียงมิดไนท์หัวเราะออกมาอย่างชอบใจฉันก็ยิ้มๆไปอย่างน้อยฉันก็ยังมีเพื่อนเอ็กช์คิวอยู่คงไม่เหงาหรอกฉันเรดส์และมิดไนท์ก็ต่างกินเหล้าและคุยกันไปเรื่อยเปื่อยคือฉันรู้สึกดีนะที่ได้คุยดีๆกับเพื่อนๆเอ็กช์คิวอีกครั้งและดูเหมือนว่าครั้งนี้เราจะสนิทกันมากเลยด้วย
"ซาร์ๆกินอีกๆ"มิดไนท์ยื่นแก้วเหล้าให้ฉันตอนนี้เขาก็เมาไม่ต่างไรกับฉันสักนิดแต่ดูเหมือนฉันจะเมากว่านะ
"เห้ยไอ้เชี่ยไนท์เดี๋ยวซาร์ก็ป่วย!"เรดส์แย่งแก้วเหล้าไปและกระดกกินเอง
"เออจริงตัวแดงฉิบ!"มิดไนท์จับใบหน้าฉันและหันไปมาจนฉันแทบอ้วกคือตอนนี้มึนมากอะปวดหัวสุดๆเลยด้วย
"เมียไอ้เอ็กช์คิวดูไปแม่งก็น่ารักดีเนอะ"ตอนนี้ฉันไม่รู้แล้วว่ามิดไนท์พูดอะไรคืออยากหลับอะ
"อย่าแม้แต่จะคิด"เสียงเรดส์แทรกเข้ามาฉันก็ไม่รู้อีกว่าพูดไรกันตอนนี้ใบหน้าฉันก็ยังคงอยู่ในอุ้งมือของมิดไนท์อยู่ส่วนตาก็ค่อยๆจะปิดลง
"คิดไรกูทำเลยต่างหาก"
จุ๊บบบบ
"ไอ้เชี่ยไนท์!!!/ไอ้เชี่ยไนท์มึงทำไรเมียกู!!!"เหมือนมีอะไรนุ่มๆมาโดนแก้มฉันอะแต่ไม่รู้แล้วเว้ยหลับล่ะฝันดี
-ชาร์-
- Writer
