คลั่งไคล้รัก(เมีย)ชั่วคราว

อุบัติเหตุที่ไม่มีใครรู้

บทที่5

อุบัติเหตุที่ไม่มีใครรู้

โรงพยาบาลที่ต่างจังหวัด

น้ำเหนือเดินทางกลับจากโรงพยาบาลเพื่อไปดูแลร้านขายของของครอบครัว ระหว่างทางกลับบ้านเธอก็โทรหาแฟนหนุ่มอย่างปฐพีเหมือนทุกครั้งแต่ครั้งนี้ปฐพีไม่รับสายเธอคิดว่าชายหนุ่มน่าจะติดงานจึงส่งข้อความไปบอกเรื่องของคุณพ่อเธอเท่านั้นจู่ ๆ ก็มีรถพุ่งมาตัดหน้าทำให้รถของเธอเสียหลัก ร่างของน้ำเหนือตะเกียกตะกายออกมาจากรถยนต์แต่รถยนต์ปริศนาคันนั้นกับถอยหลังเหยียบขาทั้งสองข้างของเธอจนแหลกละเอียด เสียงร้องโหยหวนเพราะความเจ็บปวดดั่งไปทั่วบริเวณแต่แถวนั้นเป็นป่าทั้งสองข้างจึงไม่มีบ้านคนเลย รถสวนก็ไม่มีแม้แต่คันเดียว

กว่าจะมีคนผ่านมาเห็นแล้วพาเธอไปส่งโรงพยาบาลทุกอย่างก็สายไปแล้วหมอแจ้งกับครอบครัวของเธอว่าเธออาจจะไม่รอดเพราะบาดแผลเธอสาหัสมาก ถึงรอดก็อาจจะพิการไม่สามารถกลับมาเดินได้หรือใช้ชีวิตได้ปกติอีก

ผู้เป็นแม่ของน้ำเหนือเป็นลมล้มพับจนเจ้าพยาบาลต้องเข้ามาช่วย เสาหลักของครอบครัวมาล้มป่วยไปแบบนี้หลังจากนี้ครอบครัวจะเป็นยังไง

เมื่อผู้เป็นแม่ฟื้นขึ้นมาก็รีบโทรหาปฐพีแฟนหนุ่มของลูกสาวแต่ก็ไร้การตอบกลับจนผู้เป็นสามีต้องขอให้หยุดเพราะข่าวบนหน้าจอทีวีในห้องพิเศษกำลังเผยแพร่ข่าวการแต่งงานสายฟ้าแลบของนักธุรกิจอย่างคุณปฐพี พรหมพิริยะและสาวสวยอย่างคุณเพียงฝัน เจริญเกียรติปรีชา ที่จะเข้าพิธีแต่งงานในอีกไม่กี่วันนี้

“โธ่ยัยเหนือลูกแม่ ฮืออ เวรกรรมอะไรของแกนะ” ความเสียใจของพ่อกับแม่น้ำเหนืออยู่ภายใต้สายตาของใครบางคนที่กำลังรายงานแผนการที่พึ่งทำสำเร็จให้คนสั่งได้รับรู้

///ปฐพี///

นอกจากงานที่วุ่นวายผมยังต้องมาจัดการเรื่องงานแต่งที่ผมไม่ได้อยากแต่ง แต่พอเห็นเพียงฝันลงมือเองมันก็จะดูน่าเกลียดเกินไปผมเลยต้องยื่นมือเข้ามาช่วย

“เธอบ้าหรือเปล่าดอกไม้ไม่ได้เข้ากันเลย นี่งานแต่งนะไม่ใช่งานไหว้ครูจะได้มีดอกไม้หลายสีขนาดนี้ ไปเปลี่ยนใหม่เอาสีขาวชมพู ทอง ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนทีมออแกไนซ์ไปเลย!” ผมดุเพียงฝันจนเธอหน้าเสียแต่ก็รีบหันไปจัดการงานของเธอต่อ วุ่นวาย วุ่นวายไปหมดไม่ได้มีความพร้อมอะไรสักอย่างเลยโว้ยย

“คุณปฐพีครับเมื่อกี้คุณน้ำเหนือโทรมาแต่ผมไม่ได้รับคุณปฐพีอย่าลืมโทรคุยกับเธอเรื่องนี้ด้วยนะครับ” ดนัยผู้เป็นทั้งคนขับรถและผู้ช่วยของปฐพีเตือนเรื่องงานแต่งของเจ้านายที่แฟนสาวอย่างน้ำเหนือยังไม่รู้เรื่อง

“เออ เสร็จงานเดี๋ยวกูโทรไปคุยเอง มึงไปบอกแม่กูนะว่าอย่าพึ่งให้ข่าว ขอกูคุยกับน้ำเหนือก่อน!”

“เอ่ออ...กระผมเกรงว่าจะไม่ทันแล้วครับ เมื่อกี้พวกแม่บ้านเปิดดูข่าวการแต่งงานของคุณปฐพีกับคุณเพียงฝัน ตอนนี้น่าจะถูกปล่อยไปทุกช่องแล้ว”

ทำไมแม่ผมถึงเอาแต่ใจตัวเองขนาดนี้นะ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาน้ำเหนือแต่แม่ผมดันเรียกให้ไปรองชุดผมเลยต้องรีบตามเข้าไป ภายในห้องตอนนี้เพียงฝันกำลังรองชุดแต่งงานสีขาวพร้อมเครื่องประดับราคาแพง คงจะเป็นของคุณแม่ของเธอ

“เจ้าบ่าวมาแล้วค่ะ ชุดนี้คุณเพียงฝันเธอเป็นคนเลือกเลยนะคะ”

ผมมองชุดที่กำลังสวมใส่ผ่านกระจกถือว่าไม่เลวมีรสนิยมใช้ได้ หลังจากรองชุดแล้วผมก็รีบโทรกลับหาน้ำเหนือแต่ไม่มีคนรับสายจึงส่งข้อความไปหาเธอถ้าว่างให้โทรกลับมาผมมีเรื่องจะคุยด้วย แต่ความวุ่นวายที่บ้านของเพียงฝันก็ยังไม่จบเมื่อจู่ ๆ มีเจ้าหนี้บุกเข้ามาทวงเงินพ่อของเธอ ผมเลยยืนดูอย่างสนุกสนาน คนมากมายขนาดนี้คงจะอายไม่ใช่น้อย

“ตาดิน!” ทิพย์วรรณวิ่งมาหาลูกชายเพื่อขอความช่วยเหลือจนคนมากมายที่กำลังจัดเตรียมสถานที่ต่างมองมาที่ผมเป็นตาเดียว ถ้าผมไม่ช่วยก็คงจะใจดำสินะ เพราะฉะนั้นผมไม่ช่วยดีกว่า

“ผมมีธุระต้องไปทำ ดนัยมึงอยู่ช่วยงานที่นี่แหละกูต้องไปเคลียร์เอกสารที่บริษัทก่อน”

“ตาดิน! หยุดเดี๋ยวนี้นะตาดิน!!” ทิพย์วรรณร้องเรียกลูกชายเสียงหลงแต่ปฐพีก็ไม่มีท่าทีจะหันมามองเลย เพียงฝันจึงต้องถอดเครื่องเพชรราคาแพงของคุณแม่เธอส่งให้เจ้าหนี้ที่บุกเข้ามาทั้งน้ำตา

ด้านพิสุทธิ์ที่กำลังมองรถของว่าที่ลูกเขยก็นึกแค้นใจไม่รู้ว่าอนาคตปฐพีจะหยิบยื่นเงินให้ลูกสาวของตนหรือเปล่า

///เพียงฝัน///

ฉันเดินกลับมานั่งที่สระน้ำด้านหลังเพียงคนเดียว ในใจก็นึกเสียดายเครื่องเพชรของคุณแม่แต่อีกใจก็น้อยใจที่ว่าที่เจ้าบ่าวไม่ได้สนใจไยดีจนทำให้เธอกลายเป็นตัวตลกของทุกคน

“น้องเพียง” อชิระที่พึ่งเดินทางมาถึงได้เห็นงานที่จัดใหญ่โตก็นึกใจหายแต่พอได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้นก็ต้องรีบมาดูเพียงฝันด้วยความเป็นห่วง

“คุณมาได้ไงคะ” เพียงฝันหันไปถามด้วยความสงสัยที่จู่ ๆ ทนายหนุ่มก็เดินเข้ามาหาเธอถึงที่

“เป็นห่วงก็เลยมาหา น้องเพียงโอเคใช่ไหม”

เพียงฝันหันไปมองหน้าอชิระทั้งน้ำตา เธอเริ่มไม่แน่ใจในการแต่งงานครั้งนี้แล้ว เธอกลัวว่าชีวิตของเธอจะไม่สงบสุขเหมือนเคย

“น้องเพียงไหวไหมถ้าไม่ไหวถอยตอนนี้มันยังทันนะ” อชิระสงสารเพียงฝันจับใจแต่ก็ทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ ยังไงเพียงฝันก็ตัดสินใจไปแล้ว

“ไม่ไหวก็ต้องไหวค่ะ ขอบคุณ คุณอชิมากนะคะ”

“อชิ? ฮ่าๆ รู้ไหมว่าชื่อนี้มีแค่แม่ผมที่เรียกนะ น้องเพียงถ้าอยากให้ผมช่วยบอกได้เลยนะหนี้สินผมยินดีช่วย”

“แต่ผมไม่ได้ต้องการให้คุณทนายจนๆ มาช่วยนะสิ” พิสุทธิ์โผล่เข้ามาพร้อมดึงเพียงฝันออกมาจากทนายหนุ่มที่กุมมือลูกสาวตนเองไว้แน่น

“คุณพ่อ!” เพียงฝันพยายามห้ามคุณพ่อของเธอแต่ก็ถูกคุณทิพย์วรรณดึงออกไป

หลังจากที่เพียงฝันออกไปแล้วพิสุทธิ์ก็เดินตรงเข้ามาหาอชิระแต่อชิระกลับไม่เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย เพราะตนนั้นรู้เรื่องราวของพิสุทธิ์ดีกว่าใคร

“ลูกสาวผมกำลังจะแต่งงานแล้ว อย่าคิดมาทำให้ครอบครัวลูกสาวผมต้องมีปัญหา เชิญกลับไปได้แล้วครับ” น้ำเสียงที่ดูเหยียดหยามจนลืมเจียมตัวไปเลยว่าตอนนี้ตนต่างหากที่แทบไม่เหลือทรัพย์สมบัติอะไรแล้ว

“ผมขอพูดอะไรสักอย่างนะครับคุณพิสุทธิ์ ผมว่าเรื่องนี้คุณเองก็น่าจะรู้ดีว่าคุณปฐพีมีแฟนแล้ว และคุณปฐพีก็ต้องการอะไรถึงได้ยอมแต่งงานกับลูกสาวคุณ ผมอยากจะเตือนคุณเอาไว้ถ้าคุณรักลูกสาวคุณจริงๆ อย่าผลักไสให้เธอต้องไปตกนรกทั้งเป็นเลย!!” อชิระเดินออกไปปล่อยให้พิสุทธิ์แค้นใจจนอยากจะเข้าไปซัดหน้าอชิระเหลือเกิน