Defne odaya girdiğinde Eylem’in parmakları hala dudaklarının üzerindeydi.
Defne onun iç çamaşırıyla, parmakları ağzını kapatmış bir şekilde öylece kapıya baktığını görünce hem utandı hem de aralarının düzeldiğini anladığı için sevindi.
“Öpüştünüz değil mi?” diye sordu dudağını bükerek.
Eylem itiraz edecekti ama ne halde olduğunu fark etmişti. “O kadar belli oluyor mu?” diye sordu utana sıkıla. Defne kızın göğsünün üzerindeki bir yeri işaret ederek elini gözlerine kapadı.
“Abimin ne kadar ileri gittiğini düşünmeyi reddediyorum,” diyerek arkasını döndü.
Onun işaret ettiği şeyi görmek için başını eğen Eylem, göğsünün üst kısmındaki izi gördü. Emir Ali, tenini morartmıştı, bu morluk diğerlerinden farklı duruyordu. Acımıyordu da. Tuhaftı.
Örtüyü göğsünü kapatacak şekilde üzerine çekerken
