5- "Very deep."
1004 Words
Sunod pang naki-pagshake hands sa akin ang dalawang sina Jude at Noah. "Pakabait na kayo, mga hijo." sabi ko pa.
Natapos ang klase ko sa buong umaga dahil pumasok naman ako at nagklase sa iba ko pang subjects nang ma-settle na ang issue kanina sa Guidance Office. Ngayon ay katatapos ko lang kumain ng lunch sa pinakamalapit na cafeteria sa building ng faculty namin, ng Faculty ng BSBA Department at nag-aayos na ako sa paghahanda sa pagpasok sa klase kong alauna hanggang alas dos.
"Maam, kain tayo." mayamaya ay pagyayaya sa akin ng sa tantiya ko'y nasa mid-40s na co-teacher at isa sa mga kasama ko rito sa Faculty. Si Sir Mariano.
May sarili siyang baon at bumili lang siya ng isang balot na ulam sa labas tapos dito na sa loob, sa table niya siya kumain.
I smiled at him habang nagliligpit ako ng table ko. "Sige, sir, tapos na ako."
"Kaya, inspired na ako ngayon, maam, kasi laging nandito ka na eh at araw-araw na akong magiging inspired kasi lagi akong makakakita ng maganda rito sa Faculty." bumanat pa.
Tumawa ako. He's such a joker. And I know he's just joking around dahil may asawa na 'yan at may mga anak. He's a family-man kaya kung anumang compliment ang pinagsasabi niya, he doesn't really mean it in a very deep way.
"Haha. Si Sir nagbiro naman!" tumawa ako.
"Yieeh! Bumabanat si Sir kay Maam pretty Jasmine!" nanukso na ang isa pang co-teacher namin.
"Uuyyy, sir, ikaw talaga ha!" at sinundan pa ng isa.
Hanggang sa halos lahat na silang mga co-teachers namin ay tinukso siya sa akin. Malaki itong Faculty at halos sampu kaming BSBA teachers ang nagti-table rito kaya ibig sabihin maraming mga bibig ang nanunukso. Yung iba ay wala ngayon dito dahil kumakain marahil sa labas o may klase pa, yung ibang narito ay hindi naman nanunukso nakikingiti at nakikitawa lang kapag may mapagtatawanan, at yung iba may mga talent din talaga sa panunukso.
"Hindi, guys, pero seryoso, maganda naman talaga kasi si Maam Jas." ani Sir Mariano.
"Oo naman. Sobra!" halos lahat silang narito ay nagsi-agree sa sinabi ng huli.
"Naku! Tigilan n'yo nga ako." natatawang sinabi ko nalang.
Nakaka-flatter na kasi at sa sobrang flattered ay nahihiya na ako. Alam kong ngayon lang naman sila nagiging ganyan kasi halos lahat sa kanila ay old teachers na sa paaralang ito samantalang ako, baguhan ako, at pinakabata pa sa aming lahat. Alam kong ako ang pinakabata rito kasi ako lang ang fresh grad teacher dito.
Matapos kong makapag-ayos at makapag-retouch ay pumunta na ako sa klase ko.
Naging okay naman yung unang klase ko sa panghapon sa English subject. Not to favor with pero masasabi kong mas behave at mas cooperative ang klaseng ito kaysa sa mga naging klase ko kaninang umaga. Halos lahat kasi sa mga klase ko sa morning ay parang ayaw magseryoso samantalang ngayong hapon ay marami rin namang mga jolly at mga mukhang loko-loko pero nagagawa rin namang magseryoso at makinig ng mabuti sa klase.
"Give me the eight Parts of Speech, class." sabi ko sa mga estudyante ko at natutuwa ako nang makita na halos lahat sila ay nag-raise ng kanilang mga kamay.
It means, almost everybody of them knows the Parts of Speech. Bukod pala sa cooperative sila ay matatalino rin halos. Natutuwa ako dahil kahit hindi sila mga English majors na katulad ko but at least, they know, they are familiar, and they can recall what are the eight Parts of Speech. And take note, this is not their major subject. English Grammar is just a minor subject.
"Okay, Miss?" I pointed a girl.
She stood up. "Noun, Maam."
"Very good. Another?"
"Maam, Verb po."
"Yes. Verb!"
"Conjunction!"
"Preposition!"
Hanggang sa nai-recite nila ang walong Parts of Speech.
"So again, the eight Parts of Speech are Nouns, Pronouns, Verbs, Conjunctions, Prepositions, Adjectives, Adverbs, and Interjection." I stated na sinabayan pa talaga nila ako sa pag-e-enumerate.
"What is a Noun, class?" I asked.
Marami ulit ang mga nag-recite. I pointed another one to answer.
"Noun is a name of a person, place, things, animals, etc."
Habang nagsasalita ang estudyante ay nakita kong may dumaan sa back door na isang estudyante, sa una'y dumaan lang pero kaagad namang bumalik sa tapat ng pinto at kumaway sa akin.
The tall student is familiar to me. That's Stanley Rhys!
Kinawayan niya ako habang ang ganda-ganda ng ngiti niya. Parang natigilan naman ako at kaagad na nag-iwas nalang ng tingin sa kanya. Inakbayan siya ng kaibigan niyang si Noah at kapwa silang tatawa-tawa nang umalis.
"Maam?"
"Maam!"
Parang bigla naman akong nabuhusan ng malamig na tubig sa mukha dahil sa pagtawag sa akin ng mga estudyante ko. "Ha?"
"Maam, ang sabi ko po Noun is a name of a person, place, things, animals, etc."
"Ah, yeah. Yeah. Very good." tumango-tango ako na parang nagising sa kung anumang matatawag na kahibangang iyon. "Thanks for that. Noun is a name of person, place, things, and many more."
Damn! What the heck? Pakiramdam ko'y nag-init bigla ang pisngi ko at sobrang naging distracted ako sa ginawa ng mapilyong estudyanteng iyon. Take note, it's just a friendly wave!
Friendly?
By the way, where am already I? Verbs? Ah, no. Nouns. What am I going to discuss next? What are the kinds of Nouns? Gano'n ba? Ano ba! Ba't parang bigla akong nawala sa lessons ko!
The next day, alternate naman yung schedule ng designated classes ko. Kung kahapon na Tuesday ay PE classes sa umaga at English sa hapon, ngayong Wednesday naman ay English sa umaga at puro PE sa hapon. Alternate scheds for MWF and TTH.
Pumasok ako sa RM404 which is BSBA-1 yung section.
"Good morning, Maam." magiliw na bati sa akin ng mga magiging estudyante ko sa klaseng ito ngayong umaga.
So, this is my first subject every MWF. 8-9 in the morning.
"Good morning." magiliw kong bati sa kanila pabalik.
Another set of class and another set of different students. Well, this is life. Particularly, life of teachers.
- Writer
