"Mag-ingat kayo sa byahe pauwi ng Manila," he said with his low tone, while holding my hand tightly. Tutok na tutok ang mga mata niya sa bawat parte ng mukha ko. Hinahaplos niya ang daliri ko gamit ang kanyang mga hintuturo. He makes me calm while doing it.
Ang lakas pa rin ng t***k ng puso ko. Hindi makampante dahil sa mainit na halik na ginawad ko sa kanya kanina. I won't forget on how he kissed me torridly. Mababaliw yata ako nito kaiisip kung kailan ko ulit malalasahan ang labi niya na kay lambot. At kay sarap. He made so much memorable goodbye for us.
"P-paano ka, Martin? Hanggang dito ka na lang ba sa planta ni daddy? Wala kang balak mag-aral ulit? Sa siyudad, malaki ang sahod doon. Mas malaki kay sa rito. Doon ka na lang magtrabaho."
Para naman akong maiiyak. Hindi ko akalain na
