CHAPTER 23
RAFAEL
Habang nasa loob ako ng operating room hindi ako mapakali. Parang kinakabahan ako na hindi ko maipaliwanag. Hindi mawala-wala ang kaba ko noong isang araw pa. Gusto ko sana na hindi umalis si Miranda sa tabi ko, ngunit hindi naman iyon pwede.
Tagumpay naman ang operasyon ko. Pagkatapos ng operasyon ko nanatili pa ako sa operating room. Gusto ko magpasalamat sana sa pamilya ng aking donor, ngunit hindi ko naman sila kilala at hindi ko naman sila nakita o ipinakilala man lang sa akin. Bago ako operahan nagpasalamat pa ako sa donor ko. Nakipagkamay pa ako sa kaniya. Ang sabi sa akin ng nag-opera sa amin may malubhang sakit ang donor ko. Pasalamat ako dahil ako ang napusuan niyang bigyan ng kaniyang mga mata, kaya nangako pa ako na iingatan ko ang mata niya.
Hanggang ng
